أصبر

See also: اصبر

Arabic

Etymology 1

Root
ص ب ر (ṣ b r)
13 terms

Verb

أَصْبَرَ • (ʔaṣbara) IV (non-past يُصْبِرُ (yuṣbiru), verbal noun إِصْبَار (ʔiṣbār))

  1. to ask to be patient, to admonish to be patient
    Synonym: صَبَّرَ (ṣabbara)
  2. to be bitter, hard, painful
  3. to turn sour (of milk)
Conjugation
Conjugation of أَصْبَرَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِصْبَار)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِصْبَار
ʔiṣbār
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُصْبِر
muṣbir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُصْبَر
muṣbar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَصْبَرْتُ
ʔaṣbartu
أَصْبَرْتَ
ʔaṣbarta
أَصْبَرَ
ʔaṣbara
أَصْبَرْتُمَا
ʔaṣbartumā
أَصْبَرَا
ʔaṣbarā
أَصْبَرْنَا
ʔaṣbarnā
أَصْبَرْتُمْ
ʔaṣbartum
أَصْبَرُوا
ʔaṣbarū
f أَصْبَرْتِ
ʔaṣbarti
أَصْبَرَتْ
ʔaṣbarat
أَصْبَرَتَا
ʔaṣbaratā
أَصْبَرْتُنَّ
ʔaṣbartunna
أَصْبَرْنَ
ʔaṣbarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُصْبِرُ
ʔuṣbiru
تُصْبِرُ
tuṣbiru
يُصْبِرُ
yuṣbiru
تُصْبِرَانِ
tuṣbirāni
يُصْبِرَانِ
yuṣbirāni
نُصْبِرُ
nuṣbiru
تُصْبِرُونَ
tuṣbirūna
يُصْبِرُونَ
yuṣbirūna
f تُصْبِرِينَ
tuṣbirīna
تُصْبِرُ
tuṣbiru
تُصْبِرَانِ
tuṣbirāni
تُصْبِرْنَ
tuṣbirna
يُصْبِرْنَ
yuṣbirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُصْبِرَ
ʔuṣbira
تُصْبِرَ
tuṣbira
يُصْبِرَ
yuṣbira
تُصْبِرَا
tuṣbirā
يُصْبِرَا
yuṣbirā
نُصْبِرَ
nuṣbira
تُصْبِرُوا
tuṣbirū
يُصْبِرُوا
yuṣbirū
f تُصْبِرِي
tuṣbirī
تُصْبِرَ
tuṣbira
تُصْبِرَا
tuṣbirā
تُصْبِرْنَ
tuṣbirna
يُصْبِرْنَ
yuṣbirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُصْبِرْ
ʔuṣbir
تُصْبِرْ
tuṣbir
يُصْبِرْ
yuṣbir
تُصْبِرَا
tuṣbirā
يُصْبِرَا
yuṣbirā
نُصْبِرْ
nuṣbir
تُصْبِرُوا
tuṣbirū
يُصْبِرُوا
yuṣbirū
f تُصْبِرِي
tuṣbirī
تُصْبِرْ
tuṣbir
تُصْبِرَا
tuṣbirā
تُصْبِرْنَ
tuṣbirna
يُصْبِرْنَ
yuṣbirna
imperative
الْأَمْر
m أَصْبِرْ
ʔaṣbir
أَصْبِرَا
ʔaṣbirā
أَصْبِرُوا
ʔaṣbirū
f أَصْبِرِي
ʔaṣbirī
أَصْبِرْنَ
ʔaṣbirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُصْبِرْتُ
ʔuṣbirtu
أُصْبِرْتَ
ʔuṣbirta
أُصْبِرَ
ʔuṣbira
أُصْبِرْتُمَا
ʔuṣbirtumā
أُصْبِرَا
ʔuṣbirā
أُصْبِرْنَا
ʔuṣbirnā
أُصْبِرْتُمْ
ʔuṣbirtum
أُصْبِرُوا
ʔuṣbirū
f أُصْبِرْتِ
ʔuṣbirti
أُصْبِرَتْ
ʔuṣbirat
أُصْبِرَتَا
ʔuṣbiratā
أُصْبِرْتُنَّ
ʔuṣbirtunna
أُصْبِرْنَ
ʔuṣbirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُصْبَرُ
ʔuṣbaru
تُصْبَرُ
tuṣbaru
يُصْبَرُ
yuṣbaru
تُصْبَرَانِ
tuṣbarāni
يُصْبَرَانِ
yuṣbarāni
نُصْبَرُ
nuṣbaru
تُصْبَرُونَ
tuṣbarūna
يُصْبَرُونَ
yuṣbarūna
f تُصْبَرِينَ
tuṣbarīna
تُصْبَرُ
tuṣbaru
تُصْبَرَانِ
tuṣbarāni
تُصْبَرْنَ
tuṣbarna
يُصْبَرْنَ
yuṣbarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُصْبَرَ
ʔuṣbara
تُصْبَرَ
tuṣbara
يُصْبَرَ
yuṣbara
تُصْبَرَا
tuṣbarā
يُصْبَرَا
yuṣbarā
نُصْبَرَ
nuṣbara
تُصْبَرُوا
tuṣbarū
يُصْبَرُوا
yuṣbarū
f تُصْبَرِي
tuṣbarī
تُصْبَرَ
tuṣbara
تُصْبَرَا
tuṣbarā
تُصْبَرْنَ
tuṣbarna
يُصْبَرْنَ
yuṣbarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُصْبَرْ
ʔuṣbar
تُصْبَرْ
tuṣbar
يُصْبَرْ
yuṣbar
تُصْبَرَا
tuṣbarā
يُصْبَرَا
yuṣbarā
نُصْبَرْ
nuṣbar
تُصْبَرُوا
tuṣbarū
يُصْبَرُوا
yuṣbarū
f تُصْبَرِي
tuṣbarī
تُصْبَرْ
tuṣbar
تُصْبَرَا
tuṣbarā
تُصْبَرْنَ
tuṣbarna
يُصْبَرْنَ
yuṣbarna

Adjective

أَصْبَر • (ʔaṣbar) (feminine صُبْرَى (ṣubrā))

  1. elative degree of صَابِر (ṣābir):
    1. more patient; most patient
    2. more persistent; most persistent
Declension
Declension of adjective أَصْبَر (ʔaṣbar)
singular masculine feminine
basic singular diptote singular invariable
indefinite definite indefinite definite
informal أَصْبَر
ʔaṣbar
الْأَصْبَر
al-ʔaṣbar
صُبْرى
ṣubrā
الصُّبْرى
aṣ-ṣubrā
nominative أَصْبَرُ
ʔaṣbaru
الْأَصْبَرُ
al-ʔaṣbaru
صُبْرى
ṣubrā
الصُّبْرى
aṣ-ṣubrā
accusative أَصْبَرَ
ʔaṣbara
الْأَصْبَرَ
al-ʔaṣbara
صُبْرى
ṣubrā
الصُّبْرى
aṣ-ṣubrā
genitive أَصْبَرَ
ʔaṣbara
الْأَصْبَرِ
al-ʔaṣbari
صُبْرى
ṣubrā
الصُّبْرى
aṣ-ṣubrā
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal أَصْبَرَيْن
ʔaṣbarayn
الْأَصْبَرَيْن
al-ʔaṣbarayn
صُبْرَيَيْن
ṣubrayayn
الصُّبْرَيَيْن
aṣ-ṣubrayayn
nominative أَصْبَرَانِ
ʔaṣbarāni
الْأَصْبَرَانِ
al-ʔaṣbarāni
صُبْرَيَانِ
ṣubrayāni
الصُّبْرَيَانِ
aṣ-ṣubrayāni
accusative أَصْبَرَيْنِ
ʔaṣbarayni
الْأَصْبَرَيْنِ
al-ʔaṣbarayni
صُبْرَيَيْنِ
ṣubrayayni
الصُّبْرَيَيْنِ
aṣ-ṣubrayayni
genitive أَصْبَرَيْنِ
ʔaṣbarayni
الْأَصْبَرَيْنِ
al-ʔaṣbarayni
صُبْرَيَيْنِ
ṣubrayayni
الصُّبْرَيَيْنِ
aṣ-ṣubrayayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal أَصْبَرِين
ʔaṣbarīn
الْأَصْبَرِين
al-ʔaṣbarīn
صُبْرَيَات
ṣubrayāt
الصُّبْرَيَات
aṣ-ṣubrayāt
nominative أَصْبَرُونَ
ʔaṣbarūna
الْأَصْبَرُونَ
al-ʔaṣbarūna
صُبْرَيَاتٌ
ṣubrayātun
الصُّبْرَيَاتُ
aṣ-ṣubrayātu
accusative أَصْبَرِينَ
ʔaṣbarīna
الْأَصْبَرِينَ
al-ʔaṣbarīna
صُبْرَيَاتٍ
ṣubrayātin
الصُّبْرَيَاتِ
aṣ-ṣubrayāti
genitive أَصْبَرِينَ
ʔaṣbarīna
الْأَصْبَرِينَ
al-ʔaṣbarīna
صُبْرَيَاتٍ
ṣubrayātin
الصُّبْرَيَاتِ
aṣ-ṣubrayāti
References

Etymology 2

Verb

أصبر (form I)

  1. أَصْبِرُ (ʔaṣbiru) /ʔasˤ.bi.ru/: first-person singular non-past active indicative of صَبَرَ (ṣabara)
  2. أُصْبَرُ (ʔuṣbaru) /ʔusˤ.ba.ru/: first-person singular non-past passive indicative of صَبَرَ (ṣabara)
  3. أَصْبِرَ (ʔaṣbira) /ʔasˤ.bi.ra/: first-person singular non-past active subjunctive of صَبَرَ (ṣabara)
  4. أُصْبَرَ (ʔuṣbara) /ʔusˤ.ba.ra/: first-person singular non-past passive subjunctive of صَبَرَ (ṣabara)
  5. أَصْبِرْ (ʔaṣbir) /ʔasˤ.bir/: first-person singular non-past active jussive of صَبَرَ (ṣabara)
  6. أُصْبَرْ (ʔuṣbar) /ʔusˤ.bar/: first-person singular non-past passive jussive of صَبَرَ (ṣabara)

Etymology 3

Verb

أصبر (form II)

  1. أُصَبِّرُ (ʔuṣabbiru) /ʔu.sˤab.bi.ru/: first-person singular non-past active indicative of صَبَّرَ (ṣabbara)
  2. أُصَبَّرُ (ʔuṣabbaru) /ʔu.sˤab.ba.ru/: first-person singular non-past passive indicative of صَبَّرَ (ṣabbara)
  3. أُصَبِّرَ (ʔuṣabbira) /ʔu.sˤab.bi.ra/: first-person singular non-past active subjunctive of صَبَّرَ (ṣabbara)
  4. أُصَبَّرَ (ʔuṣabbara) /ʔu.sˤab.ba.ra/: first-person singular non-past passive subjunctive of صَبَّرَ (ṣabbara)
  5. أُصَبِّرْ (ʔuṣabbir) /ʔu.sˤab.bir/: first-person singular non-past active jussive of صَبَّرَ (ṣabbara)
  6. أُصَبَّرْ (ʔuṣabbar) /ʔu.sˤab.bar/: first-person singular non-past passive jussive of صَبَّرَ (ṣabbara)