صابر

Arabic

Etymology 1.1

Root
ص ب ر (ṣ b r)
13 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /sˤaː.ba.ra/

Verb

صَابَرَ • (ṣābara) III (non-past يُصَابِرُ (yuṣābiru), verbal noun مُصَابَرَة (muṣābara) or صِبَار (ṣibār))

  1. to bear stoutly
Conjugation
Conjugation of صَابَرَ (III, sound, full passive, verbal nouns مُصَابَرَة, صِبَار)
verbal noun
الْمَصْدَر
مُصَابَرَة, صِبَار
muṣābara, ṣibār
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُصَابِر
muṣābir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُصَابَر
muṣābar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m صَابَرْتُ
ṣābartu
صَابَرْتَ
ṣābarta
صَابَرَ
ṣābara
صَابَرْتُمَا
ṣābartumā
صَابَرَا
ṣābarā
صَابَرْنَا
ṣābarnā
صَابَرْتُمْ
ṣābartum
صَابَرُوا
ṣābarū
f صَابَرْتِ
ṣābarti
صَابَرَتْ
ṣābarat
صَابَرَتَا
ṣābaratā
صَابَرْتُنَّ
ṣābartunna
صَابَرْنَ
ṣābarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُصَابِرُ
ʔuṣābiru
تُصَابِرُ
tuṣābiru
يُصَابِرُ
yuṣābiru
تُصَابِرَانِ
tuṣābirāni
يُصَابِرَانِ
yuṣābirāni
نُصَابِرُ
nuṣābiru
تُصَابِرُونَ
tuṣābirūna
يُصَابِرُونَ
yuṣābirūna
f تُصَابِرِينَ
tuṣābirīna
تُصَابِرُ
tuṣābiru
تُصَابِرَانِ
tuṣābirāni
تُصَابِرْنَ
tuṣābirna
يُصَابِرْنَ
yuṣābirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُصَابِرَ
ʔuṣābira
تُصَابِرَ
tuṣābira
يُصَابِرَ
yuṣābira
تُصَابِرَا
tuṣābirā
يُصَابِرَا
yuṣābirā
نُصَابِرَ
nuṣābira
تُصَابِرُوا
tuṣābirū
يُصَابِرُوا
yuṣābirū
f تُصَابِرِي
tuṣābirī
تُصَابِرَ
tuṣābira
تُصَابِرَا
tuṣābirā
تُصَابِرْنَ
tuṣābirna
يُصَابِرْنَ
yuṣābirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُصَابِرْ
ʔuṣābir
تُصَابِرْ
tuṣābir
يُصَابِرْ
yuṣābir
تُصَابِرَا
tuṣābirā
يُصَابِرَا
yuṣābirā
نُصَابِرْ
nuṣābir
تُصَابِرُوا
tuṣābirū
يُصَابِرُوا
yuṣābirū
f تُصَابِرِي
tuṣābirī
تُصَابِرْ
tuṣābir
تُصَابِرَا
tuṣābirā
تُصَابِرْنَ
tuṣābirna
يُصَابِرْنَ
yuṣābirna
imperative
الْأَمْر
m صَابِرْ
ṣābir
صَابِرَا
ṣābirā
صَابِرُوا
ṣābirū
f صَابِرِي
ṣābirī
صَابِرْنَ
ṣābirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m صُوبِرْتُ
ṣūbirtu
صُوبِرْتَ
ṣūbirta
صُوبِرَ
ṣūbira
صُوبِرْتُمَا
ṣūbirtumā
صُوبِرَا
ṣūbirā
صُوبِرْنَا
ṣūbirnā
صُوبِرْتُمْ
ṣūbirtum
صُوبِرُوا
ṣūbirū
f صُوبِرْتِ
ṣūbirti
صُوبِرَتْ
ṣūbirat
صُوبِرَتَا
ṣūbiratā
صُوبِرْتُنَّ
ṣūbirtunna
صُوبِرْنَ
ṣūbirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُصَابَرُ
ʔuṣābaru
تُصَابَرُ
tuṣābaru
يُصَابَرُ
yuṣābaru
تُصَابَرَانِ
tuṣābarāni
يُصَابَرَانِ
yuṣābarāni
نُصَابَرُ
nuṣābaru
تُصَابَرُونَ
tuṣābarūna
يُصَابَرُونَ
yuṣābarūna
f تُصَابَرِينَ
tuṣābarīna
تُصَابَرُ
tuṣābaru
تُصَابَرَانِ
tuṣābarāni
تُصَابَرْنَ
tuṣābarna
يُصَابَرْنَ
yuṣābarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُصَابَرَ
ʔuṣābara
تُصَابَرَ
tuṣābara
يُصَابَرَ
yuṣābara
تُصَابَرَا
tuṣābarā
يُصَابَرَا
yuṣābarā
نُصَابَرَ
nuṣābara
تُصَابَرُوا
tuṣābarū
يُصَابَرُوا
yuṣābarū
f تُصَابَرِي
tuṣābarī
تُصَابَرَ
tuṣābara
تُصَابَرَا
tuṣābarā
تُصَابَرْنَ
tuṣābarna
يُصَابَرْنَ
yuṣābarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُصَابَرْ
ʔuṣābar
تُصَابَرْ
tuṣābar
يُصَابَرْ
yuṣābar
تُصَابَرَا
tuṣābarā
يُصَابَرَا
yuṣābarā
نُصَابَرْ
nuṣābar
تُصَابَرُوا
tuṣābarū
يُصَابَرُوا
yuṣābarū
f تُصَابَرِي
tuṣābarī
تُصَابَرْ
tuṣābar
تُصَابَرَا
tuṣābarā
تُصَابَرْنَ
tuṣābarna
يُصَابَرْنَ
yuṣābarna

Etymology 1.2

Root
ص ب ر (ṣ b r)
13 terms

Derived from the active participle of صَبَرَ (ṣabara, to be patient, to endure).

Pronunciation

  • IPA(key): /sˤaː.bir/

Adjective

صَابِر • (ṣābir) (feminine صَابِرَة (ṣābira), masculine plural صَابِرُونَ (ṣābirūna), feminine plural صَابِرَات (ṣābirāt), elative أَصْبَر (ʔaṣbar))

  1. patient
  2. suffering, enduring, forbearing
  3. steadfast
Declension
Declension of adjective صَابِر (ṣābir)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal صَابِر
ṣābir
الصَّابِر
aṣ-ṣābir
صَابِرَة
ṣābira
الصَّابِرَة
aṣ-ṣābira
nominative صَابِرٌ
ṣābirun
الصَّابِرُ
aṣ-ṣābiru
صَابِرَةٌ
ṣābiratun
الصَّابِرَةُ
aṣ-ṣābiratu
accusative صَابِرًا
ṣābiran
الصَّابِرَ
aṣ-ṣābira
صَابِرَةً
ṣābiratan
الصَّابِرَةَ
aṣ-ṣābirata
genitive صَابِرٍ
ṣābirin
الصَّابِرِ
aṣ-ṣābiri
صَابِرَةٍ
ṣābiratin
الصَّابِرَةِ
aṣ-ṣābirati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal صَابِرَيْن
ṣābirayn
الصَّابِرَيْن
aṣ-ṣābirayn
صَابِرَتَيْن
ṣābiratayn
الصَّابِرَتَيْن
aṣ-ṣābiratayn
nominative صَابِرَانِ
ṣābirāni
الصَّابِرَانِ
aṣ-ṣābirāni
صَابِرَتَانِ
ṣābiratāni
الصَّابِرَتَانِ
aṣ-ṣābiratāni
accusative صَابِرَيْنِ
ṣābirayni
الصَّابِرَيْنِ
aṣ-ṣābirayni
صَابِرَتَيْنِ
ṣābiratayni
الصَّابِرَتَيْنِ
aṣ-ṣābiratayni
genitive صَابِرَيْنِ
ṣābirayni
الصَّابِرَيْنِ
aṣ-ṣābirayni
صَابِرَتَيْنِ
ṣābiratayni
الصَّابِرَتَيْنِ
aṣ-ṣābiratayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal صَابِرِين
ṣābirīn
الصَّابِرِين
aṣ-ṣābirīn
صَابِرَات
ṣābirāt
الصَّابِرَات
aṣ-ṣābirāt
nominative صَابِرُونَ
ṣābirūna
الصَّابِرُونَ
aṣ-ṣābirūna
صَابِرَاتٌ
ṣābirātun
الصَّابِرَاتُ
aṣ-ṣābirātu
accusative صَابِرِينَ
ṣābirīna
الصَّابِرِينَ
aṣ-ṣābirīna
صَابِرَاتٍ
ṣābirātin
الصَّابِرَاتِ
aṣ-ṣābirāti
genitive صَابِرِينَ
ṣābirīna
الصَّابِرِينَ
aṣ-ṣābirīna
صَابِرَاتٍ
ṣābirātin
الصَّابِرَاتِ
aṣ-ṣābirāti
Descendants
  • Maltese: sieber
  • Ottoman Turkish: صابر (sâbir)
  • Hindi: साबिर (sābir)
  • Urdu: صابر (sābir)
  • Uzbek: sobir

Proper noun

صَابِر • (ṣābirm

  1. a male given name, Sabir
Declension
Declension of noun صَابِر (ṣābir)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal صَابِر
ṣābir
nominative صَابِرٌ
ṣābirun
accusative صَابِرًا
ṣābiran
genitive صَابِرٍ
ṣābirin
Descendants
  • Azerbaijani: Sabir
  • Central Kurdish: سابیر (sabîr)
  • Kurdish: Sabîr
  • Persian: صابر
    • Tajik: Собир (Sobir)
  • Ottoman Turkish: صابر (Sâbir)
  • Urdu: صابر (sābir)
  • Uzbek: Sobir
References
  • Steingass, Francis Joseph (1884) “صابر”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen
  • Wehr, Hans (1979) “صبر”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN

Urdu

Etymology

Borrowed from Arabic صَابِر (ṣābir).

Pronunciation

Adjective

صابِر • (sābir) (Hindi spelling साबिर)

  1. patient
    Synonyms: مُصْبِر (musbir), سَہَن شِیل (sahan śīl)
  2. enduring
  3. forbearing
  4. (Islam) a title of Prophet Job.