أعش

Arabic

Etymology 1

Root
ع ش ش (ʕ š š)
4 terms

Verb

أَعَشَّ • (ʔaʕašša) IV (non-past يُعِشُّ (yuʕiššu), verbal noun إِعْشَاش (ʔiʕšāš))

  1. to be caused to be twig-like, to grow thin or slender, to cause emaciation
  2. to cause game to be chased off, to cause one to be expelled from their houses, to cause something to be chased from the safety of their homes
Conjugation
Conjugation of أَعَشَّ (IV, geminate, full passive, verbal noun إِعْشَاش)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِعْشَاش
ʔiʕšāš
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُعِشّ
muʕišš
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُعَشّ
muʕašš
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَعْشَشْتُ
ʔaʕšaštu
أَعْشَشْتَ
ʔaʕšašta
أَعَشَّ
ʔaʕašša
أَعْشَشْتُمَا
ʔaʕšaštumā
أَعَشَّا
ʔaʕaššā
أَعْشَشْنَا
ʔaʕšašnā
أَعْشَشْتُمْ
ʔaʕšaštum
أَعَشُّوا
ʔaʕaššū
f أَعْشَشْتِ
ʔaʕšašti
أَعَشَّتْ
ʔaʕaššat
أَعَشَّتَا
ʔaʕaššatā
أَعْشَشْتُنَّ
ʔaʕšaštunna
أَعْشَشْنَ
ʔaʕšašna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُعِشُّ
ʔuʕiššu
تُعِشُّ
tuʕiššu
يُعِشُّ
yuʕiššu
تُعِشَّانِ
tuʕiššāni
يُعِشَّانِ
yuʕiššāni
نُعِشُّ
nuʕiššu
تُعِشُّونَ
tuʕiššūna
يُعِشُّونَ
yuʕiššūna
f تُعِشِّينَ
tuʕiššīna
تُعِشُّ
tuʕiššu
تُعِشَّانِ
tuʕiššāni
تُعْشِشْنَ
tuʕšišna
يُعْشِشْنَ
yuʕšišna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُعِشَّ
ʔuʕišša
تُعِشَّ
tuʕišša
يُعِشَّ
yuʕišša
تُعِشَّا
tuʕiššā
يُعِشَّا
yuʕiššā
نُعِشَّ
nuʕišša
تُعِشُّوا
tuʕiššū
يُعِشُّوا
yuʕiššū
f تُعِشِّي
tuʕiššī
تُعِشَّ
tuʕišša
تُعِشَّا
tuʕiššā
تُعْشِشْنَ
tuʕšišna
يُعْشِشْنَ
yuʕšišna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُعِشَّ, أُعِشِّ, أُعْشِشْ
ʔuʕišša, ʔuʕišši, ʔuʕšiš
تُعِشَّ, تُعِشِّ, تُعْشِشْ
tuʕišša, tuʕišši, tuʕšiš
يُعِشَّ, يُعِشِّ, يُعْشِشْ
yuʕišša, yuʕišši, yuʕšiš
تُعِشَّا
tuʕiššā
يُعِشَّا
yuʕiššā
نُعِشَّ, نُعِشِّ, نُعْشِشْ
nuʕišša, nuʕišši, nuʕšiš
تُعِشُّوا
tuʕiššū
يُعِشُّوا
yuʕiššū
f تُعِشِّي
tuʕiššī
تُعِشَّ, تُعِشِّ, تُعْشِشْ
tuʕišša, tuʕišši, tuʕšiš
تُعِشَّا
tuʕiššā
تُعْشِشْنَ
tuʕšišna
يُعْشِشْنَ
yuʕšišna
imperative
الْأَمْر
m أَعِشَّ, أَعِشِّ, أَعْشِشْ
ʔaʕišša, ʔaʕišši, ʔaʕšiš
أَعِشَّا
ʔaʕiššā
أَعِشُّوا
ʔaʕiššū
f أَعِشِّي
ʔaʕiššī
أَعْشِشْنَ
ʔaʕšišna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُعْشِشْتُ
ʔuʕšištu
أُعْشِشْتَ
ʔuʕšišta
أُعِشَّ
ʔuʕišša
أُعْشِشْتُمَا
ʔuʕšištumā
أُعِشَّا
ʔuʕiššā
أُعْشِشْنَا
ʔuʕšišnā
أُعْشِشْتُمْ
ʔuʕšištum
أُعِشُّوا
ʔuʕiššū
f أُعْشِشْتِ
ʔuʕšišti
أُعِشَّتْ
ʔuʕiššat
أُعِشَّتَا
ʔuʕiššatā
أُعْشِشْتُنَّ
ʔuʕšištunna
أُعْشِشْنَ
ʔuʕšišna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُعَشُّ
ʔuʕaššu
تُعَشُّ
tuʕaššu
يُعَشُّ
yuʕaššu
تُعَشَّانِ
tuʕaššāni
يُعَشَّانِ
yuʕaššāni
نُعَشُّ
nuʕaššu
تُعَشُّونَ
tuʕaššūna
يُعَشُّونَ
yuʕaššūna
f تُعَشِّينَ
tuʕaššīna
تُعَشُّ
tuʕaššu
تُعَشَّانِ
tuʕaššāni
تُعْشَشْنَ
tuʕšašna
يُعْشَشْنَ
yuʕšašna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُعَشَّ
ʔuʕašša
تُعَشَّ
tuʕašša
يُعَشَّ
yuʕašša
تُعَشَّا
tuʕaššā
يُعَشَّا
yuʕaššā
نُعَشَّ
nuʕašša
تُعَشُّوا
tuʕaššū
يُعَشُّوا
yuʕaššū
f تُعَشِّي
tuʕaššī
تُعَشَّ
tuʕašša
تُعَشَّا
tuʕaššā
تُعْشَشْنَ
tuʕšašna
يُعْشَشْنَ
yuʕšašna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُعَشَّ, أُعَشِّ, أُعْشَشْ
ʔuʕašša, ʔuʕašši, ʔuʕšaš
تُعَشَّ, تُعَشِّ, تُعْشَشْ
tuʕašša, tuʕašši, tuʕšaš
يُعَشَّ, يُعَشِّ, يُعْشَشْ
yuʕašša, yuʕašši, yuʕšaš
تُعَشَّا
tuʕaššā
يُعَشَّا
yuʕaššā
نُعَشَّ, نُعَشِّ, نُعْشَشْ
nuʕašša, nuʕašši, nuʕšaš
تُعَشُّوا
tuʕaššū
يُعَشُّوا
yuʕaššū
f تُعَشِّي
tuʕaššī
تُعَشَّ, تُعَشِّ, تُعْشَشْ
tuʕašša, tuʕašši, tuʕšaš
تُعَشَّا
tuʕaššā
تُعْشَشْنَ
tuʕšašna
يُعْشَشْنَ
yuʕšašna

Etymology 2

Verb

أَعِشْ • (ʔaʕiš) (form I) /ʔa.ʕiʃ/

  1. first-person singular non-past active jussive of عَاشَ (ʕāša)