أكمل

See also: اكمل

Arabic

Etymology 1

Root
ك م ل (k m l)
15 terms

Elative of كَامِل (kāmil, complete; perfect).

Adjective

أَكْمَل • (ʔakmal)

  1. elative degree of كَامِل (kāmil):
    1. more complete; most complete
    2. more perfect; most perfect
Declension
Declension of adjective أَكْمَل (ʔakmal)
singular masculine feminine
basic singular diptote singular invariable
indefinite definite indefinite definite
informal أَكْمَل
ʔakmal
الْأَكْمَل
al-ʔakmal
كُمْلى
kumlā
الْكُمْلى
al-kumlā
nominative أَكْمَلُ
ʔakmalu
الْأَكْمَلُ
al-ʔakmalu
كُمْلى
kumlā
الْكُمْلى
al-kumlā
accusative أَكْمَلَ
ʔakmala
الْأَكْمَلَ
al-ʔakmala
كُمْلى
kumlā
الْكُمْلى
al-kumlā
genitive أَكْمَلَ
ʔakmala
الْأَكْمَلِ
al-ʔakmali
كُمْلى
kumlā
الْكُمْلى
al-kumlā
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal أَكْمَلَيْن
ʔakmalayn
الْأَكْمَلَيْن
al-ʔakmalayn
كُمْلَيَيْن
kumlayayn
الْكُمْلَيَيْن
al-kumlayayn
nominative أَكْمَلَانِ
ʔakmalāni
الْأَكْمَلَانِ
al-ʔakmalāni
كُمْلَيَانِ
kumlayāni
الْكُمْلَيَانِ
al-kumlayāni
accusative أَكْمَلَيْنِ
ʔakmalayni
الْأَكْمَلَيْنِ
al-ʔakmalayni
كُمْلَيَيْنِ
kumlayayni
الْكُمْلَيَيْنِ
al-kumlayayni
genitive أَكْمَلَيْنِ
ʔakmalayni
الْأَكْمَلَيْنِ
al-ʔakmalayni
كُمْلَيَيْنِ
kumlayayni
الْكُمْلَيَيْنِ
al-kumlayayni
plural masculine feminine
sound masculine plural sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal أَكْمَلِين
ʔakmalīn
الْأَكْمَلِين
al-ʔakmalīn
كُمْلَيَات
kumlayāt
الْكُمْلَيَات
al-kumlayāt
nominative أَكْمَلُونَ
ʔakmalūna
الْأَكْمَلُونَ
al-ʔakmalūna
كُمْلَيَاتٌ
kumlayātun
الْكُمْلَيَاتُ
al-kumlayātu
accusative أَكْمَلِينَ
ʔakmalīna
الْأَكْمَلِينَ
al-ʔakmalīna
كُمْلَيَاتٍ
kumlayātin
الْكُمْلَيَاتِ
al-kumlayāti
genitive أَكْمَلِينَ
ʔakmalīna
الْأَكْمَلِينَ
al-ʔakmalīna
كُمْلَيَاتٍ
kumlayātin
الْكُمْلَيَاتِ
al-kumlayāti
References
  • Wehr, Hans (1979) “كمل”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN

Etymology 2

Verb

أَكْمَلَ • (ʔakmala) IV (non-past يُكْمِلُ (yukmilu), verbal noun إِكْمَال (ʔikmāl))

  1. to finish, to complete
Conjugation
Conjugation of أَكْمَلَ (IV, sound, full passive, verbal noun إِكْمَال)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِكْمَال
ʔikmāl
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُكْمِل
mukmil
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُكْمَل
mukmal
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَكْمَلْتُ
ʔakmaltu
أَكْمَلْتَ
ʔakmalta
أَكْمَلَ
ʔakmala
أَكْمَلْتُمَا
ʔakmaltumā
أَكْمَلَا
ʔakmalā
أَكْمَلْنَا
ʔakmalnā
أَكْمَلْتُمْ
ʔakmaltum
أَكْمَلُوا
ʔakmalū
f أَكْمَلْتِ
ʔakmalti
أَكْمَلَتْ
ʔakmalat
أَكْمَلَتَا
ʔakmalatā
أَكْمَلْتُنَّ
ʔakmaltunna
أَكْمَلْنَ
ʔakmalna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُكْمِلُ
ʔukmilu
تُكْمِلُ
tukmilu
يُكْمِلُ
yukmilu
تُكْمِلَانِ
tukmilāni
يُكْمِلَانِ
yukmilāni
نُكْمِلُ
nukmilu
تُكْمِلُونَ
tukmilūna
يُكْمِلُونَ
yukmilūna
f تُكْمِلِينَ
tukmilīna
تُكْمِلُ
tukmilu
تُكْمِلَانِ
tukmilāni
تُكْمِلْنَ
tukmilna
يُكْمِلْنَ
yukmilna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُكْمِلَ
ʔukmila
تُكْمِلَ
tukmila
يُكْمِلَ
yukmila
تُكْمِلَا
tukmilā
يُكْمِلَا
yukmilā
نُكْمِلَ
nukmila
تُكْمِلُوا
tukmilū
يُكْمِلُوا
yukmilū
f تُكْمِلِي
tukmilī
تُكْمِلَ
tukmila
تُكْمِلَا
tukmilā
تُكْمِلْنَ
tukmilna
يُكْمِلْنَ
yukmilna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُكْمِلْ
ʔukmil
تُكْمِلْ
tukmil
يُكْمِلْ
yukmil
تُكْمِلَا
tukmilā
يُكْمِلَا
yukmilā
نُكْمِلْ
nukmil
تُكْمِلُوا
tukmilū
يُكْمِلُوا
yukmilū
f تُكْمِلِي
tukmilī
تُكْمِلْ
tukmil
تُكْمِلَا
tukmilā
تُكْمِلْنَ
tukmilna
يُكْمِلْنَ
yukmilna
imperative
الْأَمْر
m أَكْمِلْ
ʔakmil
أَكْمِلَا
ʔakmilā
أَكْمِلُوا
ʔakmilū
f أَكْمِلِي
ʔakmilī
أَكْمِلْنَ
ʔakmilna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُكْمِلْتُ
ʔukmiltu
أُكْمِلْتَ
ʔukmilta
أُكْمِلَ
ʔukmila
أُكْمِلْتُمَا
ʔukmiltumā
أُكْمِلَا
ʔukmilā
أُكْمِلْنَا
ʔukmilnā
أُكْمِلْتُمْ
ʔukmiltum
أُكْمِلُوا
ʔukmilū
f أُكْمِلْتِ
ʔukmilti
أُكْمِلَتْ
ʔukmilat
أُكْمِلَتَا
ʔukmilatā
أُكْمِلْتُنَّ
ʔukmiltunna
أُكْمِلْنَ
ʔukmilna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُكْمَلُ
ʔukmalu
تُكْمَلُ
tukmalu
يُكْمَلُ
yukmalu
تُكْمَلَانِ
tukmalāni
يُكْمَلَانِ
yukmalāni
نُكْمَلُ
nukmalu
تُكْمَلُونَ
tukmalūna
يُكْمَلُونَ
yukmalūna
f تُكْمَلِينَ
tukmalīna
تُكْمَلُ
tukmalu
تُكْمَلَانِ
tukmalāni
تُكْمَلْنَ
tukmalna
يُكْمَلْنَ
yukmalna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُكْمَلَ
ʔukmala
تُكْمَلَ
tukmala
يُكْمَلَ
yukmala
تُكْمَلَا
tukmalā
يُكْمَلَا
yukmalā
نُكْمَلَ
nukmala
تُكْمَلُوا
tukmalū
يُكْمَلُوا
yukmalū
f تُكْمَلِي
tukmalī
تُكْمَلَ
tukmala
تُكْمَلَا
tukmalā
تُكْمَلْنَ
tukmalna
يُكْمَلْنَ
yukmalna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُكْمَلْ
ʔukmal
تُكْمَلْ
tukmal
يُكْمَلْ
yukmal
تُكْمَلَا
tukmalā
يُكْمَلَا
yukmalā
نُكْمَلْ
nukmal
تُكْمَلُوا
tukmalū
يُكْمَلُوا
yukmalū
f تُكْمَلِي
tukmalī
تُكْمَلْ
tukmal
تُكْمَلَا
tukmalā
تُكْمَلْنَ
tukmalna
يُكْمَلْنَ
yukmalna
References
  • Wehr, Hans (1979) “كمل”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN

Etymology 3

Verb

أكمل (form I)

  1. أَكْمُلُ (ʔakmulu) /ʔak.mu.lu/: first-person singular non-past active indicative of كَمَلَ (kamala) and كَمُلَ (kamula)
  2. أَكْمُلَ (ʔakmula) /ʔak.mu.la/: first-person singular non-past active subjunctive of كَمَلَ (kamala) and كَمُلَ (kamula)
  3. أَكْمُلْ (ʔakmul) /ʔak.mul/: first-person singular non-past active jussive of كَمَلَ (kamala) and كَمُلَ (kamula)
  4. أَكْمَلُ (ʔakmalu) /ʔak.ma.lu/: first-person singular non-past active indicative of كَمِلَ (kamila)
  5. أَكْمَلَ (ʔakmala) /ʔak.ma.la/: first-person singular non-past active subjunctive of كَمِلَ (kamila)
  6. أَكْمَلْ (ʔakmal) /ʔak.mal/: first-person singular non-past active jussive of كَمِلَ (kamila)

Etymology 4

Verb

أكمل (form II)

  1. أُكَمِّلُ (ʔukammilu) /ʔu.kam.mi.lu/: first-person singular non-past active indicative of كَمَّلَ (kammala)
  2. أُكَمَّلُ (ʔukammalu) /ʔu.kam.ma.lu/: first-person singular non-past passive indicative of كَمَّلَ (kammala)
  3. أُكَمِّلَ (ʔukammila) /ʔu.kam.mi.la/: first-person singular non-past active subjunctive of كَمَّلَ (kammala)
  4. أُكَمَّلَ (ʔukammala) /ʔu.kam.ma.la/: first-person singular non-past passive subjunctive of كَمَّلَ (kammala)
  5. أُكَمِّلْ (ʔukammil) /ʔu.kam.mil/: first-person singular non-past active jussive of كَمَّلَ (kammala)
  6. أُكَمَّلْ (ʔukammal) /ʔu.kam.mal/: first-person singular non-past passive jussive of كَمَّلَ (kammala)