أناط

Arabic

Root
ن و ط (n w ṭ)
3 terms

Verb

أَنَاطَ • (ʔanāṭa) IV (non-past يُنِيطُ (yunīṭu), verbal noun إِنَاطَة (ʔināṭa))

  1. to confer, to entrust [with accusative ‘which person’ and بِ (bi) ‘which responsibility’]

Conjugation

Conjugation of أَنَاطَ (IV, hollow, full passive, verbal noun إِنَاطَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِنَاطَة
ʔināṭa
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُنِيط
munīṭ
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُنَاط
munāṭ
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَنَطْتُ
ʔanaṭtu
أَنَطْتَ
ʔanaṭta
أَنَاطَ
ʔanāṭa
أَنَطْتُمَا
ʔanaṭtumā
أَنَاطَا
ʔanāṭā
أَنَطْنَا
ʔanaṭnā
أَنَطْتُمْ
ʔanaṭtum
أَنَاطُوا
ʔanāṭū
f أَنَطْتِ
ʔanaṭti
أَنَاطَتْ
ʔanāṭat
أَنَاطَتَا
ʔanāṭatā
أَنَطْتُنَّ
ʔanaṭtunna
أَنَطْنَ
ʔanaṭna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنِيطُ
ʔunīṭu
تُنِيطُ
tunīṭu
يُنِيطُ
yunīṭu
تُنِيطَانِ
tunīṭāni
يُنِيطَانِ
yunīṭāni
نُنِيطُ
nunīṭu
تُنِيطُونَ
tunīṭūna
يُنِيطُونَ
yunīṭūna
f تُنِيطِينَ
tunīṭīna
تُنِيطُ
tunīṭu
تُنِيطَانِ
tunīṭāni
تُنِطْنَ
tuniṭna
يُنِطْنَ
yuniṭna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنِيطَ
ʔunīṭa
تُنِيطَ
tunīṭa
يُنِيطَ
yunīṭa
تُنِيطَا
tunīṭā
يُنِيطَا
yunīṭā
نُنِيطَ
nunīṭa
تُنِيطُوا
tunīṭū
يُنِيطُوا
yunīṭū
f تُنِيطِي
tunīṭī
تُنِيطَ
tunīṭa
تُنِيطَا
tunīṭā
تُنِطْنَ
tuniṭna
يُنِطْنَ
yuniṭna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنِطْ
ʔuniṭ
تُنِطْ
tuniṭ
يُنِطْ
yuniṭ
تُنِيطَا
tunīṭā
يُنِيطَا
yunīṭā
نُنِطْ
nuniṭ
تُنِيطُوا
tunīṭū
يُنِيطُوا
yunīṭū
f تُنِيطِي
tunīṭī
تُنِطْ
tuniṭ
تُنِيطَا
tunīṭā
تُنِطْنَ
tuniṭna
يُنِطْنَ
yuniṭna
imperative
الْأَمْر
m أَنِطْ
ʔaniṭ
أَنِيطَا
ʔanīṭā
أَنِيطُوا
ʔanīṭū
f أَنِيطِي
ʔanīṭī
أَنِطْنَ
ʔaniṭna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُنِطْتُ
ʔuniṭtu
أُنِطْتَ
ʔuniṭta
أُنِيطَ
ʔunīṭa
أُنِطْتُمَا
ʔuniṭtumā
أُنِيطَا
ʔunīṭā
أُنِطْنَا
ʔuniṭnā
أُنِطْتُمْ
ʔuniṭtum
أُنِيطُوا
ʔunīṭū
f أُنِطْتِ
ʔuniṭti
أُنِيطَتْ
ʔunīṭat
أُنِيطَتَا
ʔunīṭatā
أُنِطْتُنَّ
ʔuniṭtunna
أُنِطْنَ
ʔuniṭna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنَاطُ
ʔunāṭu
تُنَاطُ
tunāṭu
يُنَاطُ
yunāṭu
تُنَاطَانِ
tunāṭāni
يُنَاطَانِ
yunāṭāni
نُنَاطُ
nunāṭu
تُنَاطُونَ
tunāṭūna
يُنَاطُونَ
yunāṭūna
f تُنَاطِينَ
tunāṭīna
تُنَاطُ
tunāṭu
تُنَاطَانِ
tunāṭāni
تُنَطْنَ
tunaṭna
يُنَطْنَ
yunaṭna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنَاطَ
ʔunāṭa
تُنَاطَ
tunāṭa
يُنَاطَ
yunāṭa
تُنَاطَا
tunāṭā
يُنَاطَا
yunāṭā
نُنَاطَ
nunāṭa
تُنَاطُوا
tunāṭū
يُنَاطُوا
yunāṭū
f تُنَاطِي
tunāṭī
تُنَاطَ
tunāṭa
تُنَاطَا
tunāṭā
تُنَطْنَ
tunaṭna
يُنَطْنَ
yunaṭna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنَطْ
ʔunaṭ
تُنَطْ
tunaṭ
يُنَطْ
yunaṭ
تُنَاطَا
tunāṭā
يُنَاطَا
yunāṭā
نُنَطْ
nunaṭ
تُنَاطُوا
tunāṭū
يُنَاطُوا
yunāṭū
f تُنَاطِي
tunāṭī
تُنَطْ
tunaṭ
تُنَاطَا
tunāṭā
تُنَطْنَ
tunaṭna
يُنَطْنَ
yunaṭna