إبطال

Arabic

Root
ب ط ل (b ṭ l)
11 terms

Etymology

Verbal noun of أَبْطَلَ (ʔabṭala).

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔib.tˤaːl/
  • Rhymes: -aːl

Noun

إِبْطَال • (ʔibṭālm

  1. verbal noun of أَبْطَلَ (ʔabṭala) (form IV)
    1. nullification, annulment, invalidation

Declension

Declension of noun إِبْطَال (ʔibṭāl)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal إِبْطَال
ʔibṭāl
الْإِبْطَال
al-ʔibṭāl
إِبْطَال
ʔibṭāl
nominative إِبْطَالٌ
ʔibṭālun
الْإِبْطَالُ
al-ʔibṭālu
إِبْطَالُ
ʔibṭālu
accusative إِبْطَالًا
ʔibṭālan
الْإِبْطَالَ
al-ʔibṭāla
إِبْطَالَ
ʔibṭāla
genitive إِبْطَالٍ
ʔibṭālin
الْإِبْطَالِ
al-ʔibṭāli
إِبْطَالِ
ʔibṭāli

Descendants

  • Azerbaijani: ibtal
  • Ottoman Turkish: ابطال (ibtal)
  • Persian: ابطال