إراءة
Arabic
Noun
إِرَاءَة • (ʔirāʔa) f
- verbal noun of أَرَى (ʔarā) (form IV)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | إِرَاءَة ʔirāʔa |
الْإِرَاءَة al-ʔirāʔa |
إِرَاءَة ʔirāʔat |
| nominative | إِرَاءَةٌ ʔirāʔatun |
الْإِرَاءَةُ al-ʔirāʔatu |
إِرَاءَةُ ʔirāʔatu |
| accusative | إِرَاءَةً ʔirāʔatan |
الْإِرَاءَةَ al-ʔirāʔata |
إِرَاءَةَ ʔirāʔata |
| genitive | إِرَاءَةٍ ʔirāʔatin |
الْإِرَاءَةِ al-ʔirāʔati |
إِرَاءَةِ ʔirāʔati |