أرى

See also: آری, اري, and أري

Arabic

Etymology 1

Root
ر ء ي (r ʔ y)
16 terms

Cognate with Hebrew הֶרְאָה (her'á).

Verb

أَرَى • (ʔarā) IV (non-past يُرِي (yurī), verbal noun إِرَاءَة (ʔirāʔa))

  1. to show
    (ditransitive)
    هُوَ الَّذِي يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَيُنشِئُ السَّحَابَ الثِّقَالَ
    It is He who shows you the lightning, causing fear and hope. And He produces the heavy clouds.
    (tritransitive)
    كَذٰلِكَ يُرِيهِمُ اللّٰهُ أَعْمَالَهُمْ حَسَرَاتٍ عَلَيْهْمْ
    kaḏālika yurīhimu llāhu ʔaʕmālahum ḥasarātin ʕalayhm
    Thus will Allah show them their deeds as regrets upon them
Conjugation
Conjugation of أَرَى (IV, final-weak, full passive, irregular, verbal noun إِرَاءَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِرَاءَة
ʔirāʔa
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُرٍ
murin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُرًى
muran
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَرَيْتُ
ʔaraytu
أَرَيْتَ
ʔarayta
أَرَى
ʔarā
أَرَيْتُمَا
ʔaraytumā
أَرَيَا
ʔarayā
أَرَيْنَا
ʔaraynā
أَرَيْتُمْ
ʔaraytum
أَرَوْا
ʔaraw
f أَرَيْتِ
ʔarayti
أَرَتْ
ʔarat
أَرَتَا
ʔaratā
أَرَيْتُنَّ
ʔaraytunna
أَرَيْنَ
ʔarayna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُرِي
ʔurī
تُرِي
turī
يُرِي
yurī
تُرِيَانِ
turiyāni
يُرِيَانِ
yuriyāni
نُرِي
nurī
تُرُونَ
turūna
يُرُونَ
yurūna
f تُرِينَ
turīna
تُرِي
turī
تُرِيَانِ
turiyāni
تُرِينَ
turīna
يُرِينَ
yurīna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُرِيَ
ʔuriya
تُرِيَ
turiya
يُرِيَ
yuriya
تُرِيَا
turiyā
يُرِيَا
yuriyā
نُرِيَ
nuriya
تُرُوا
turū
يُرُوا
yurū
f تُرِي
turī
تُرِيَ
turiya
تُرِيَا
turiyā
تُرِينَ
turīna
يُرِينَ
yurīna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُرِ
ʔuri
تُرِ
turi
يُرِ
yuri
تُرِيَا
turiyā
يُرِيَا
yuriyā
نُرِ
nuri
تُرُوا
turū
يُرُوا
yurū
f تُرِي
turī
تُرِ
turi
تُرِيَا
turiyā
تُرِينَ
turīna
يُرِينَ
yurīna
imperative
الْأَمْر
m أَرِ
ʔari
أَرِيَا
ʔariyā
أَرُوا
ʔarū
f أَرِي
ʔarī
أَرِينَ
ʔarīna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُرِيتُ
ʔurītu
أُرِيتَ
ʔurīta
أُرِيَ
ʔuriya
أُرِيتُمَا
ʔurītumā
أُرِيَا
ʔuriyā
أُرِينَا
ʔurīnā
أُرِيتُمْ
ʔurītum
أُرُوا
ʔurū
f أُرِيتِ
ʔurīti
أُرِيَتْ
ʔuriyat
أُرِيَتَا
ʔuriyatā
أُرِيتُنَّ
ʔurītunna
أُرِينَ
ʔurīna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُرَى
ʔurā
تُرَى
turā
يُرَى
yurā
تُرَيَانِ
turayāni
يُرَيَانِ
yurayāni
نُرَى
nurā
تُرَوْنَ
turawna
يُرَوْنَ
yurawna
f تُرَيْنَ
turayna
تُرَى
turā
تُرَيَانِ
turayāni
تُرَيْنَ
turayna
يُرَيْنَ
yurayna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُرَى
ʔurā
تُرَى
turā
يُرَى
yurā
تُرَيَا
turayā
يُرَيَا
yurayā
نُرَى
nurā
تُرَوْا
turaw
يُرَوْا
yuraw
f تُرَيْ
turay
تُرَى
turā
تُرَيَا
turayā
تُرَيْنَ
turayna
يُرَيْنَ
yurayna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُرَ
ʔura
تُرَ
tura
يُرَ
yura
تُرَيَا
turayā
يُرَيَا
yurayā
نُرَ
nura
تُرَوْا
turaw
يُرَوْا
yuraw
f تُرَيْ
turay
تُرَ
tura
تُرَيَا
turayā
تُرَيْنَ
turayna
يُرَيْنَ
yurayna

Etymology 2

Verb

أرى (form I)

  1. أَرَى (ʔarā) /ʔa.raː/: first-person singular non-past active indicative/subjunctive of رَأَى (raʔā)
  2. أُرَى (ʔurā) /ʔu.raː/: first-person singular non-past passive indicative/subjunctive of رَأَى (raʔā)