إسكافي
Arabic
Noun
إِسْكَافِيّ • (ʔiskāfiyy) m (plural إِسْكَافِيُّون (ʔiskāfiyyūn))
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | إِسْكَافِي ʔiskāfī |
الْإِسْكَافِي al-ʔiskāfī |
إِسْكَافِي ʔiskāfī |
| nominative | إِسْكَافِيٌّ ʔiskāfiyyun |
الْإِسْكَافِيُّ al-ʔiskāfiyyu |
إِسْكَافِيُّ ʔiskāfiyyu |
| accusative | إِسْكَافِيًّا ʔiskāfiyyan |
الْإِسْكَافِيَّ al-ʔiskāfiyya |
إِسْكَافِيَّ ʔiskāfiyya |
| genitive | إِسْكَافِيٍّ ʔiskāfiyyin |
الْإِسْكَافِيِّ al-ʔiskāfiyyi |
إِسْكَافِيِّ ʔiskāfiyyi |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | إِسْكَافِيَّيْن ʔiskāfiyyayn |
الْإِسْكَافِيَّيْن al-ʔiskāfiyyayn |
إِسْكَافِيَّيْ ʔiskāfiyyay |
| nominative | إِسْكَافِيَّانِ ʔiskāfiyyāni |
الْإِسْكَافِيَّانِ al-ʔiskāfiyyāni |
إِسْكَافِيَّا ʔiskāfiyyā |
| accusative | إِسْكَافِيَّيْنِ ʔiskāfiyyayni |
الْإِسْكَافِيَّيْنِ al-ʔiskāfiyyayni |
إِسْكَافِيَّيْ ʔiskāfiyyay |
| genitive | إِسْكَافِيَّيْنِ ʔiskāfiyyayni |
الْإِسْكَافِيَّيْنِ al-ʔiskāfiyyayni |
إِسْكَافِيَّيْ ʔiskāfiyyay |
| plural | sound masculine plural | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | إِسْكَافِيِّين ʔiskāfiyyīn |
الْإِسْكَافِيِّين al-ʔiskāfiyyīn |
إِسْكَافِيِّي ʔiskāfiyyī |
| nominative | إِسْكَافِيُّونَ ʔiskāfiyyūna |
الْإِسْكَافِيُّونَ al-ʔiskāfiyyūna |
إِسْكَافِيُّو ʔiskāfiyyū |
| accusative | إِسْكَافِيِّينَ ʔiskāfiyyīna |
الْإِسْكَافِيِّينَ al-ʔiskāfiyyīna |
إِسْكَافِيِّي ʔiskāfiyyī |
| genitive | إِسْكَافِيِّينَ ʔiskāfiyyīna |
الْإِسْكَافِيِّينَ al-ʔiskāfiyyīna |
إِسْكَافِيِّي ʔiskāfiyyī |
References
- Freytag, Georg (1833) “إسكافي”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[1] (in Latin), volume 2, Halle: C. A. Schwetschke, page 334