إسنان
Arabic
Noun
إِسْنَان • (ʔisnān) m
- verbal noun of أَسَنَّ (ʔasanna) (form IV)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | إِسْنَان ʔisnān |
الْإِسْنَان al-ʔisnān |
إِسْنَان ʔisnān |
| nominative | إِسْنَانٌ ʔisnānun |
الْإِسْنَانُ al-ʔisnānu |
إِسْنَانُ ʔisnānu |
| accusative | إِسْنَانًا ʔisnānan |
الْإِسْنَانَ al-ʔisnāna |
إِسْنَانَ ʔisnāna |
| genitive | إِسْنَانٍ ʔisnānin |
الْإِسْنَانِ al-ʔisnāni |
إِسْنَانِ ʔisnāni |