إعارة
Arabic
| Root |
|---|
| ع و ر (ʕ w r) |
| 13 terms |
Etymology
Verbal noun of أَعَارَ (ʔaʕāra).
Pronunciation
- IPA(key): /ʔi.ʕaː.ra/
Noun
إِعَارَة • (ʔiʕāra) f
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | إِعَارَة ʔiʕāra |
الْإِعَارَة al-ʔiʕāra |
إِعَارَة ʔiʕārat |
| nominative | إِعَارَةٌ ʔiʕāratun |
الْإِعَارَةُ al-ʔiʕāratu |
إِعَارَةُ ʔiʕāratu |
| accusative | إِعَارَةً ʔiʕāratan |
الْإِعَارَةَ al-ʔiʕārata |
إِعَارَةَ ʔiʕārata |
| genitive | إِعَارَةٍ ʔiʕāratin |
الْإِعَارَةِ al-ʔiʕārati |
إِعَارَةِ ʔiʕārati |
Descendants
- → Ottoman Turkish: اكرتی, ایرتی
- > Turkish: eğreti (inherited)
References
- Steingass, Francis Joseph (1884) “إعارة”, in The Student's Arabic–English Dictionary[1], London: W.H. Allen