إمبراطور

Arabic

Etymology

From Latin imperātor.

Pronunciation

  • IPA(key): /ʔim.ba.raː.tˤuːr/, (colloquial) /ʔim.braː.tˤuːr/

Noun

إمْبَرَاطُور • (ʔimbarāṭūrm (plural أَبَاطِرَة (ʔabāṭira))

  1. emperor

Declension

Declension of noun إِمْبَرَاطُور (ʔimbarāṭūr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal إِمْبَرَاطُور
ʔimbarāṭūr
الْإِمْبَرَاطُور
al-ʔimbarāṭūr
إِمْبَرَاطُور
ʔimbarāṭūr
nominative إِمْبَرَاطُورٌ
ʔimbarāṭūrun
الْإِمْبَرَاطُورُ
al-ʔimbarāṭūru
إِمْبَرَاطُورُ
ʔimbarāṭūru
accusative إِمْبَرَاطُورًا
ʔimbarāṭūran
الْإِمْبَرَاطُورَ
al-ʔimbarāṭūra
إِمْبَرَاطُورَ
ʔimbarāṭūra
genitive إِمْبَرَاطُورٍ
ʔimbarāṭūrin
الْإِمْبَرَاطُورِ
al-ʔimbarāṭūri
إِمْبَرَاطُورِ
ʔimbarāṭūri
dual indefinite definite construct
informal إِمْبَرَاطُورَيْن
ʔimbarāṭūrayn
الْإِمْبَرَاطُورَيْن
al-ʔimbarāṭūrayn
إِمْبَرَاطُورَيْ
ʔimbarāṭūray
nominative إِمْبَرَاطُورَانِ
ʔimbarāṭūrāni
الْإِمْبَرَاطُورَانِ
al-ʔimbarāṭūrāni
إِمْبَرَاطُورَا
ʔimbarāṭūrā
accusative إِمْبَرَاطُورَيْنِ
ʔimbarāṭūrayni
الْإِمْبَرَاطُورَيْنِ
al-ʔimbarāṭūrayni
إِمْبَرَاطُورَيْ
ʔimbarāṭūray
genitive إِمْبَرَاطُورَيْنِ
ʔimbarāṭūrayni
الْإِمْبَرَاطُورَيْنِ
al-ʔimbarāṭūrayni
إِمْبَرَاطُورَيْ
ʔimbarāṭūray
plural broken plural triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal أَبَاطِرَة
ʔabāṭira
الْأَبَاطِرَة
al-ʔabāṭira
أَبَاطِرَة
ʔabāṭirat
nominative أَبَاطِرَةٌ
ʔabāṭiratun
الْأَبَاطِرَةُ
al-ʔabāṭiratu
أَبَاطِرَةُ
ʔabāṭiratu
accusative أَبَاطِرَةً
ʔabāṭiratan
الْأَبَاطِرَةَ
al-ʔabāṭirata
أَبَاطِرَةَ
ʔabāṭirata
genitive أَبَاطِرَةٍ
ʔabāṭiratin
الْأَبَاطِرَةِ
al-ʔabāṭirati
أَبَاطِرَةِ
ʔabāṭirati

Derived terms

References

  • Wehr, Hans (1979) “إمبراطور”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN