إنبيق
Arabic
Alternative forms
- أَنْبِيق (ʔanbīq)
Etymology
From Ancient Greek ἄμβιξ (ámbix), allegedly via Classical Syriac.
Pronunciation
- IPA(key): /ʔin.biːq/
Noun
إِنْبِيق • (ʔinbīq) m (plural أَنَابِيق (ʔanābīq))
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | إِنْبِيق ʔinbīq |
الْإِنْبِيق al-ʔinbīq |
إِنْبِيق ʔinbīq |
| nominative | إِنْبِيقٌ ʔinbīqun |
الْإِنْبِيقُ al-ʔinbīqu |
إِنْبِيقُ ʔinbīqu |
| accusative | إِنْبِيقًا ʔinbīqan |
الْإِنْبِيقَ al-ʔinbīqa |
إِنْبِيقَ ʔinbīqa |
| genitive | إِنْبِيقٍ ʔinbīqin |
الْإِنْبِيقِ al-ʔinbīqi |
إِنْبِيقِ ʔinbīqi |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | إِنْبِيقَيْن ʔinbīqayn |
الْإِنْبِيقَيْن al-ʔinbīqayn |
إِنْبِيقَيْ ʔinbīqay |
| nominative | إِنْبِيقَانِ ʔinbīqāni |
الْإِنْبِيقَانِ al-ʔinbīqāni |
إِنْبِيقَا ʔinbīqā |
| accusative | إِنْبِيقَيْنِ ʔinbīqayni |
الْإِنْبِيقَيْنِ al-ʔinbīqayni |
إِنْبِيقَيْ ʔinbīqay |
| genitive | إِنْبِيقَيْنِ ʔinbīqayni |
الْإِنْبِيقَيْنِ al-ʔinbīqayni |
إِنْبِيقَيْ ʔinbīqay |
| plural | basic broken plural diptote | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | أَنَابِيق ʔanābīq |
الْأَنَابِيق al-ʔanābīq |
أَنَابِيق ʔanābīq |
| nominative | أَنَابِيقُ ʔanābīqu |
الْأَنَابِيقُ al-ʔanābīqu |
أَنَابِيقُ ʔanābīqu |
| accusative | أَنَابِيقَ ʔanābīqa |
الْأَنَابِيقَ al-ʔanābīqa |
أَنَابِيقَ ʔanābīqa |
| genitive | أَنَابِيقَ ʔanābīqa |
الْأَنَابِيقِ al-ʔanābīqi |
أَنَابِيقِ ʔanābīqi |
Descendants
- → Latin: alembīcum, alembīcus, alambīcum, alambīcus
- → Ottoman Turkish: انبیق (imbik)
- Turkish: imbik
- → Armenian: իմպիկ (impik)
References
- Corriente, Federico, Pereira, Christophe, Vicente, Angeles, editors (2017), Dictionnaire du faisceau dialectal arabe andalou. Perspectives phraséologiques et étymologiques (in French), Berlin: De Gruyter, →ISBN, page 77
- Lagarde, Paul de (1866) Gesammelte Abhandlungen (in German), Leipzig: F. A. Brockhaus, page 12 line 22