ابتسام
Arabic
| Root |
|---|
| ب س م (b s m) |
| 8 terms |
Etymology
Verbal noun of اِبْتَسَمَ (ibtasama).
Pronunciation
- IPA(key): /ib.ti.saːm/
- Rhymes: -aːm
Noun
اِبْتِسَام • (ibtisām) m
- verbal noun of اِبْتَسَمَ (ibtasama, “to smile”) (form VIII)
- (uncountable) smiling
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِبْتِسَام ibtisām |
الِابْتِسَام al-ibtisām |
اِبْتِسَام ibtisām |
| nominative | اِبْتِسَامٌ ibtisāmun |
الِابْتِسَامُ al-ibtisāmu |
اِبْتِسَامُ ibtisāmu |
| accusative | اِبْتِسَامًا ibtisāman |
الِابْتِسَامَ al-ibtisāma |
اِبْتِسَامَ ibtisāma |
| genitive | اِبْتِسَامٍ ibtisāmin |
الِابْتِسَامِ al-ibtisāmi |
اِبْتِسَامِ ibtisāmi |
Proper noun
اِبْتِسَام • (ibtisām) f
- a female given name
Declension
| singular | basic singular diptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | — | اِبْتِسَام ibtisām |
— |
| nominative | — | اِبْتِسَامُ ibtisāmu |
— |
| accusative | — | اِبْتِسَامَ ibtisāma |
— |
| genitive | — | اِبْتِسَامَ ibtisāma |
— |
Ottoman Turkish
Etymology
From Arabic اِبْتِسَام (ibtisām).
Noun
ابتسام • (ibtisam)
References
- Kélékian, Diran (1911) “ابتسام”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 45
- Redhouse, James W. (1890) “ابتسام”, in A Turkish and English Lexicon[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 8
Urdu
Etymology
Ultimately from Arabic اِبْتِسَام (ibtisām).
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /ɪb.t̪ɪ.sɑːm/
- Rhymes: -ɑːm
Noun
اِبْتِسام • (ibtisām) m (Hindi spelling इबतिसाम)