احتقار
Arabic
| Root |
|---|
| ح ق ر (ḥ q r) |
| 10 terms |
Etymology
Verbal noun of اِحْتَقَرَ (iḥtaqara).
Pronunciation
- IPA(key): /iħ.ti.qaːr/
- Rhymes: -aːr
Noun
اِحْتِقَار • (iḥtiqār) m
- verbal noun of اِحْتَقَرَ (iḥtaqara) (form VIII)
- belittling
- contempt
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِحْتِقَار iḥtiqār |
الِاحْتِقَار al-iḥtiqār |
اِحْتِقَار iḥtiqār |
| nominative | اِحْتِقَارٌ iḥtiqārun |
الِاحْتِقَارُ al-iḥtiqāru |
اِحْتِقَارُ iḥtiqāru |
| accusative | اِحْتِقَارًا iḥtiqāran |
الِاحْتِقَارَ al-iḥtiqāra |
اِحْتِقَارَ iḥtiqāra |
| genitive | اِحْتِقَارٍ iḥtiqārin |
الِاحْتِقَارِ al-iḥtiqāri |
اِحْتِقَارِ iḥtiqāri |