اختفى

Arabic

Root
خ ف ي (ḵ f y)
13 terms

Verb

اِخْتَفَى • (iḵtafā) VIII (non-past يَخْتَفِي (yaḵtafī), verbal noun اِخْتِفَاء (iḵtifāʔ))

  1. to vanish, disappear, to go missing
  2. to be missing, to be absent
    • 2017 October 17, “…أزالت الأجهزة الأمنية #بنغازي البناء العشوائي بالمدينة لتفاقم هذه”, in LibyaAkhbar.com[1], archived from the original on 17 October 2017:
      .أزالت الأجهزة الأمنية بنغازي البناء العشوائي بالمدينة لتفاقم هذه الظاهرة ومحاولة لإعادة القانون الذي اختفى لفترة طويلة
      The security organs in Banġāzī have torn down the planless buildings in the city because of aggravation of this phenomenon and in an attempt to restore law that has been missing for a long time.

Conjugation

Conjugation of اِخْتَفَى (VIII, final-weak, full passive, verbal noun اِخْتِفَاء)
verbal noun
الْمَصْدَر
اِخْتِفَاء
iḵtifāʔ
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُخْتَفٍ
muḵtafin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُخْتَفًى
muḵtafan
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اِخْتَفَيْتُ
iḵtafaytu
اِخْتَفَيْتَ
iḵtafayta
اِخْتَفَى
iḵtafā
اِخْتَفَيْتُمَا
iḵtafaytumā
اِخْتَفَيَا
iḵtafayā
اِخْتَفَيْنَا
iḵtafaynā
اِخْتَفَيْتُمْ
iḵtafaytum
اِخْتَفَوْا
iḵtafaw
f اِخْتَفَيْتِ
iḵtafayti
اِخْتَفَتْ
iḵtafat
اِخْتَفَتَا
iḵtafatā
اِخْتَفَيْتُنَّ
iḵtafaytunna
اِخْتَفَيْنَ
iḵtafayna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَخْتَفِي
ʔaḵtafī
تَخْتَفِي
taḵtafī
يَخْتَفِي
yaḵtafī
تَخْتَفِيَانِ
taḵtafiyāni
يَخْتَفِيَانِ
yaḵtafiyāni
نَخْتَفِي
naḵtafī
تَخْتَفُونَ
taḵtafūna
يَخْتَفُونَ
yaḵtafūna
f تَخْتَفِينَ
taḵtafīna
تَخْتَفِي
taḵtafī
تَخْتَفِيَانِ
taḵtafiyāni
تَخْتَفِينَ
taḵtafīna
يَخْتَفِينَ
yaḵtafīna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَخْتَفِيَ
ʔaḵtafiya
تَخْتَفِيَ
taḵtafiya
يَخْتَفِيَ
yaḵtafiya
تَخْتَفِيَا
taḵtafiyā
يَخْتَفِيَا
yaḵtafiyā
نَخْتَفِيَ
naḵtafiya
تَخْتَفُوا
taḵtafū
يَخْتَفُوا
yaḵtafū
f تَخْتَفِي
taḵtafī
تَخْتَفِيَ
taḵtafiya
تَخْتَفِيَا
taḵtafiyā
تَخْتَفِينَ
taḵtafīna
يَخْتَفِينَ
yaḵtafīna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَخْتَفِ
ʔaḵtafi
تَخْتَفِ
taḵtafi
يَخْتَفِ
yaḵtafi
تَخْتَفِيَا
taḵtafiyā
يَخْتَفِيَا
yaḵtafiyā
نَخْتَفِ
naḵtafi
تَخْتَفُوا
taḵtafū
يَخْتَفُوا
yaḵtafū
f تَخْتَفِي
taḵtafī
تَخْتَفِ
taḵtafi
تَخْتَفِيَا
taḵtafiyā
تَخْتَفِينَ
taḵtafīna
يَخْتَفِينَ
yaḵtafīna
imperative
الْأَمْر
m اِخْتَفِ
iḵtafi
اِخْتَفِيَا
iḵtafiyā
اِخْتَفُوا
iḵtafū
f اِخْتَفِي
iḵtafī
اِخْتَفِينَ
iḵtafīna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اُخْتُفِيتُ
uḵtufītu
اُخْتُفِيتَ
uḵtufīta
اُخْتُفِيَ
uḵtufiya
اُخْتُفِيتُمَا
uḵtufītumā
اُخْتُفِيَا
uḵtufiyā
اُخْتُفِينَا
uḵtufīnā
اُخْتُفِيتُمْ
uḵtufītum
اُخْتُفُوا
uḵtufū
f اُخْتُفِيتِ
uḵtufīti
اُخْتُفِيَتْ
uḵtufiyat
اُخْتُفِيَتَا
uḵtufiyatā
اُخْتُفِيتُنَّ
uḵtufītunna
اُخْتُفِينَ
uḵtufīna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُخْتَفَى
ʔuḵtafā
تُخْتَفَى
tuḵtafā
يُخْتَفَى
yuḵtafā
تُخْتَفَيَانِ
tuḵtafayāni
يُخْتَفَيَانِ
yuḵtafayāni
نُخْتَفَى
nuḵtafā
تُخْتَفَوْنَ
tuḵtafawna
يُخْتَفَوْنَ
yuḵtafawna
f تُخْتَفَيْنَ
tuḵtafayna
تُخْتَفَى
tuḵtafā
تُخْتَفَيَانِ
tuḵtafayāni
تُخْتَفَيْنَ
tuḵtafayna
يُخْتَفَيْنَ
yuḵtafayna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُخْتَفَى
ʔuḵtafā
تُخْتَفَى
tuḵtafā
يُخْتَفَى
yuḵtafā
تُخْتَفَيَا
tuḵtafayā
يُخْتَفَيَا
yuḵtafayā
نُخْتَفَى
nuḵtafā
تُخْتَفَوْا
tuḵtafaw
يُخْتَفَوْا
yuḵtafaw
f تُخْتَفَيْ
tuḵtafay
تُخْتَفَى
tuḵtafā
تُخْتَفَيَا
tuḵtafayā
تُخْتَفَيْنَ
tuḵtafayna
يُخْتَفَيْنَ
yuḵtafayna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُخْتَفَ
ʔuḵtafa
تُخْتَفَ
tuḵtafa
يُخْتَفَ
yuḵtafa
تُخْتَفَيَا
tuḵtafayā
يُخْتَفَيَا
yuḵtafayā
نُخْتَفَ
nuḵtafa
تُخْتَفَوْا
tuḵtafaw
يُخْتَفَوْا
yuḵtafaw
f تُخْتَفَيْ
tuḵtafay
تُخْتَفَ
tuḵtafa
تُخْتَفَيَا
tuḵtafayā
تُخْتَفَيْنَ
tuḵtafayna
يُخْتَفَيْنَ
yuḵtafayna

South Levantine Arabic

Root
خ ف ي
2 terms

Etymology

From Arabic اِخْتَفَى (iḵtafā).

Pronunciation

  • IPA(key): /ix.ta.fa/, [ɪxˈta.fa]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

اختفى • (iḵtafa) VIII (present بختفي (biḵtfi))

  1. to vanish, to disappear
    Synonym: غطّ (ḡaṭṭ)
    تلفوني كان هون واختفى.
    telfōni kān hōn w-iḵtafa.
    My phone was here and now it's gone.
    (literally, “My phone was here and it disappeared.”)

Conjugation

Conjugation of اختفى
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m اختفيت (iḵtafēt) اختفيت (iḵtafēt) اختفى (iḵtafa) اختفينا (iḵtafēna) اختفيتو (iḵtafētu) اختفو (iḵtafu)
f اختفيتي (iḵtafēti) اختفت (iḵtafat)
present m بختفي (baḵtfi) بتختفي (btiḵtfi) بيختفي (biḵtfi) منختفي (mniḵtfi) بتختفو (btiḵtfu) بختفو (biḵtfu)
f بتختفي (btiḵtfi) بتختفي (btiḵtfi)
subjunctive m اختفي (aḵtfi) تختفي (tiḵtfi) يختفي (yiḵtfi) نختفي (niḵtfi) تختفو (tiḵtfu) يختفو (yiḵtfu)
f تختفي (tiḵtfi) تختفي (tiḵtfi)
imperative m اختفي (iḵtfi) اختفو (iḵtfu)
f اختفي (iḵtfi)