استناد

Arabic

Root
س ن د (s n d)
10 terms

Etymology

Verbal noun of اِسْتَنَدَ (istanada).

Pronunciation

IPA(key): /is.ti.naːd/

  • Rhymes: -aːd

Noun

اِسْتِنَاد • (istinādm

  1. verbal noun of اِسْتَنَدَ (istanada) (form VIII)
  2. leaning upon

Declension

Declension of noun اِسْتِنَاد (istinād)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal اِسْتِنَاد
istinād
الِاسْتِنَاد
al-istinād
اِسْتِنَاد
istinād
nominative اِسْتِنَادٌ
istinādun
الِاسْتِنَادُ
al-istinādu
اِسْتِنَادُ
istinādu
accusative اِسْتِنَادًا
istinādan
الِاسْتِنَادَ
al-istināda
اِسْتِنَادَ
istināda
genitive اِسْتِنَادٍ
istinādin
الِاسْتِنَادِ
al-istinādi
اِسْتِنَادِ
istinādi

Descendants

  • Azerbaijani: istinad
  • Ottoman Turkish: استناد (istinâd)
  • Persian: استناد
  • Uzbek: istinod

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic اِسْتِنَاد (istinād).

Pronunciation

 
  • (Dari, formal) IPA(key): [ʔɪs.t̪ʰɪ.nɑ́ːd̪]
    • (Kabuli) IPA(key): [ʔɪs.t̪ʰɪ.nɑ́ːd̪]
    • (Hazaragi) IPA(key): [ʔis.t̪ʰi.nɔ́ːd̪̥]

Readings
Classical reading? istinād
Dari reading? istinād
Iranian reading? estenâd
Tajik reading? istinod

Noun

استناد • (estenâd)

  1. relying on, drawing upon (e.g. a source)
    به استناد حکم دادگاهbe estenâd-e hokm-e dâdgâhbased on court orders

Further reading