اشتيام
See also: إشتيام
Arabic
| Root |
|---|
| ش ي م (š y m) |
| 6 terms |
Noun
اِشْتِيَام • (ištiyām) m
- verbal noun of اِشْتَامَ (ištāma) (form VIII)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِشْتِيَام ištiyām |
الِاشْتِيَام al-ištiyām |
اِشْتِيَام ištiyām |
| nominative | اِشْتِيَامٌ ištiyāmun |
الِاشْتِيَامُ al-ištiyāmu |
اِشْتِيَامُ ištiyāmu |
| accusative | اِشْتِيَامًا ištiyāman |
الِاشْتِيَامَ al-ištiyāma |
اِشْتِيَامَ ištiyāma |
| genitive | اِشْتِيَامٍ ištiyāmin |
الِاشْتِيَامِ al-ištiyāmi |
اِشْتِيَامِ ištiyāmi |