اطرد

See also: أطرد

Arabic

Root
ط ر د (ṭ r d)
12 terms

Etymology 1

Pronunciation

  • IPA(key): /itˤ.tˤa.ra.da/

Verb

اِطَّرَدَ • (iṭṭarada) VIII (non-past يَطَّرِدُ (yaṭṭaridu), verbal noun اِطِّرَاد (iṭṭirād))

  1. to run on continuously, to be an uninterrupted flow, to follow successively one after another or in quick succession, to be an endless supply or a constant amount
Conjugation
Conjugation of اِطَّرَدَ (VIII, sound, no passive (?), verbal noun اِطِّرَاد)
verbal noun
الْمَصْدَر
اِطِّرَاد
iṭṭirād
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُطَّرِد
muṭṭarid
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اِطَّرَدْتُ
iṭṭaradtu
اِطَّرَدْتَ
iṭṭaradta
اِطَّرَدَ
iṭṭarada
اِطَّرَدْتُمَا
iṭṭaradtumā
اِطَّرَدَا
iṭṭaradā
اِطَّرَدْنَا
iṭṭaradnā
اِطَّرَدْتُمْ
iṭṭaradtum
اِطَّرَدُوا
iṭṭaradū
f اِطَّرَدْتِ
iṭṭaradti
اِطَّرَدَتْ
iṭṭaradat
اِطَّرَدَتَا
iṭṭaradatā
اِطَّرَدْتُنَّ
iṭṭaradtunna
اِطَّرَدْنَ
iṭṭaradna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَطَّرِدُ
ʔaṭṭaridu
تَطَّرِدُ
taṭṭaridu
يَطَّرِدُ
yaṭṭaridu
تَطَّرِدَانِ
taṭṭaridāni
يَطَّرِدَانِ
yaṭṭaridāni
نَطَّرِدُ
naṭṭaridu
تَطَّرِدُونَ
taṭṭaridūna
يَطَّرِدُونَ
yaṭṭaridūna
f تَطَّرِدِينَ
taṭṭaridīna
تَطَّرِدُ
taṭṭaridu
تَطَّرِدَانِ
taṭṭaridāni
تَطَّرِدْنَ
taṭṭaridna
يَطَّرِدْنَ
yaṭṭaridna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَطَّرِدَ
ʔaṭṭarida
تَطَّرِدَ
taṭṭarida
يَطَّرِدَ
yaṭṭarida
تَطَّرِدَا
taṭṭaridā
يَطَّرِدَا
yaṭṭaridā
نَطَّرِدَ
naṭṭarida
تَطَّرِدُوا
taṭṭaridū
يَطَّرِدُوا
yaṭṭaridū
f تَطَّرِدِي
taṭṭaridī
تَطَّرِدَ
taṭṭarida
تَطَّرِدَا
taṭṭaridā
تَطَّرِدْنَ
taṭṭaridna
يَطَّرِدْنَ
yaṭṭaridna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَطَّرِدْ
ʔaṭṭarid
تَطَّرِدْ
taṭṭarid
يَطَّرِدْ
yaṭṭarid
تَطَّرِدَا
taṭṭaridā
يَطَّرِدَا
yaṭṭaridā
نَطَّرِدْ
naṭṭarid
تَطَّرِدُوا
taṭṭaridū
يَطَّرِدُوا
yaṭṭaridū
f تَطَّرِدِي
taṭṭaridī
تَطَّرِدْ
taṭṭarid
تَطَّرِدَا
taṭṭaridā
تَطَّرِدْنَ
taṭṭaridna
يَطَّرِدْنَ
yaṭṭaridna
imperative
الْأَمْر
m اِطَّرِدْ
iṭṭarid
اِطَّرِدَا
iṭṭaridā
اِطَّرِدُوا
iṭṭaridū
f اِطَّرِدِي
iṭṭaridī
اِطَّرِدْنَ
iṭṭaridna

Etymology 2

Verb

اُطْرُدْ • (uṭrud) (form I) /utˤ.rud/

  1. second-person masculine singular imperative of طَرَدَ (ṭarada)