اطهر

Arabic

Root
ط ه ر (ṭ h r)
7 terms

Etymology 1.1

Verb

اِطَّهَّرَ • (iṭṭahhara) V (non-past يَطَّهَّرُ (yaṭṭahharu), verbal noun تَطَهُّر (taṭahhur))

  1. alternative form of تَطَهَّرَ (taṭahhara)
    • 609–632 CE, Qur'an, 5:6:
      وَإِنْ كُنْتُمْ جُنُبًا فَٱطَّهَّرُوا
      waʔin kuntum junuban faṭṭahharū
      And if ye are unclean, purify yourselves.
Conjugation
Conjugation of اِطَّهَّرَ (V, sound, reduced, no passive, verbal noun تَطَهُّر)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَطَهُّر
taṭahhur
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُطَّهِّر
muṭṭahhir
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اِطَّهَّرْتُ
iṭṭahhartu
اِطَّهَّرْتَ
iṭṭahharta
اِطَّهَّرَ
iṭṭahhara
اِطَّهَّرْتُمَا
iṭṭahhartumā
اِطَّهَّرَا
iṭṭahharā
اِطَّهَّرْنَا
iṭṭahharnā
اِطَّهَّرْتُمْ
iṭṭahhartum
اِطَّهَّرُوا
iṭṭahharū
f اِطَّهَّرْتِ
iṭṭahharti
اِطَّهَّرَتْ
iṭṭahharat
اِطَّهَّرَتَا
iṭṭahharatā
اِطَّهَّرْتُنَّ
iṭṭahhartunna
اِطَّهَّرْنَ
iṭṭahharna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَطَّهَّرُ
ʔaṭṭahharu
تَطَّهَّرُ
taṭṭahharu
يَطَّهَّرُ
yaṭṭahharu
تَطَّهَّرَانِ
taṭṭahharāni
يَطَّهَّرَانِ
yaṭṭahharāni
نَطَّهَّرُ
naṭṭahharu
تَطَّهَّرُونَ
taṭṭahharūna
يَطَّهَّرُونَ
yaṭṭahharūna
f تَطَّهَّرِينَ
taṭṭahharīna
تَطَّهَّرُ
taṭṭahharu
تَطَّهَّرَانِ
taṭṭahharāni
تَطَّهَّرْنَ
taṭṭahharna
يَطَّهَّرْنَ
yaṭṭahharna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَطَّهَّرَ
ʔaṭṭahhara
تَطَّهَّرَ
taṭṭahhara
يَطَّهَّرَ
yaṭṭahhara
تَطَّهَّرَا
taṭṭahharā
يَطَّهَّرَا
yaṭṭahharā
نَطَّهَّرَ
naṭṭahhara
تَطَّهَّرُوا
taṭṭahharū
يَطَّهَّرُوا
yaṭṭahharū
f تَطَّهَّرِي
taṭṭahharī
تَطَّهَّرَ
taṭṭahhara
تَطَّهَّرَا
taṭṭahharā
تَطَّهَّرْنَ
taṭṭahharna
يَطَّهَّرْنَ
yaṭṭahharna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَطَّهَّرْ
ʔaṭṭahhar
تَطَّهَّرْ
taṭṭahhar
يَطَّهَّرْ
yaṭṭahhar
تَطَّهَّرَا
taṭṭahharā
يَطَّهَّرَا
yaṭṭahharā
نَطَّهَّرْ
naṭṭahhar
تَطَّهَّرُوا
taṭṭahharū
يَطَّهَّرُوا
yaṭṭahharū
f تَطَّهَّرِي
taṭṭahharī
تَطَّهَّرْ
taṭṭahhar
تَطَّهَّرَا
taṭṭahharā
تَطَّهَّرْنَ
taṭṭahharna
يَطَّهَّرْنَ
yaṭṭahharna
imperative
الْأَمْر
m اِطَّهَّرْ
iṭṭahhar
اِطَّهَّرَا
iṭṭahharā
اِطَّهَّرُوا
iṭṭahharū
f اِطَّهَّرِي
iṭṭahharī
اِطَّهَّرْنَ
iṭṭahharna

Etymology 1.2

Verb

اُطْهُرْ • (uṭhur) (form I) /utˤ.hur/

  1. second-person masculine singular imperative of طَهُرَ (ṭahura)