تطهر

See also: تظهر

Arabic

Etymology 1.1

Root
ط ه ر (ṭ h r)
7 terms

Verb

تَطَهَّرَ • (taṭahhara) V (non-past يَتَطَهَّرُ (yataṭahharu), verbal noun تَطَهُّر (taṭahhur))

  1. (reflexive, intransitive) to cause oneself to be clean, to make oneself purified, to remove impurities from oneself
    • 609–632 CE, Qur'an, 5:6:
      وَإِنْ كُنْتُمْ جُنُبًا فَٱطَّهَّرُوا
      waʔin kuntum junuban faṭṭahharū
      And if ye are unclean, purify yourselves.
  2. (when referring to a negative condition) to clear up, to end or be removed, to have a body free from its effects, to recover
Conjugation
Conjugation of تَطَهَّرَ (V, sound, impersonal passive, verbal noun تَطَهُّر)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَطَهُّر
taṭahhur
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُتَطَهِّر
mutaṭahhir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُتَطَهَّر
mutaṭahhar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تَطَهَّرْتُ
taṭahhartu
تَطَهَّرْتَ
taṭahharta
تَطَهَّرَ
taṭahhara
تَطَهَّرْتُمَا
taṭahhartumā
تَطَهَّرَا
taṭahharā
تَطَهَّرْنَا
taṭahharnā
تَطَهَّرْتُمْ
taṭahhartum
تَطَهَّرُوا
taṭahharū
f تَطَهَّرْتِ
taṭahharti
تَطَهَّرَتْ
taṭahharat
تَطَهَّرَتَا
taṭahharatā
تَطَهَّرْتُنَّ
taṭahhartunna
تَطَهَّرْنَ
taṭahharna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَتَطَهَّرُ
ʔataṭahharu
تَتَطَهَّرُ
tataṭahharu
يَتَطَهَّرُ
yataṭahharu
تَتَطَهَّرَانِ
tataṭahharāni
يَتَطَهَّرَانِ
yataṭahharāni
نَتَطَهَّرُ
nataṭahharu
تَتَطَهَّرُونَ
tataṭahharūna
يَتَطَهَّرُونَ
yataṭahharūna
f تَتَطَهَّرِينَ
tataṭahharīna
تَتَطَهَّرُ
tataṭahharu
تَتَطَهَّرَانِ
tataṭahharāni
تَتَطَهَّرْنَ
tataṭahharna
يَتَطَهَّرْنَ
yataṭahharna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَتَطَهَّرَ
ʔataṭahhara
تَتَطَهَّرَ
tataṭahhara
يَتَطَهَّرَ
yataṭahhara
تَتَطَهَّرَا
tataṭahharā
يَتَطَهَّرَا
yataṭahharā
نَتَطَهَّرَ
nataṭahhara
تَتَطَهَّرُوا
tataṭahharū
يَتَطَهَّرُوا
yataṭahharū
f تَتَطَهَّرِي
tataṭahharī
تَتَطَهَّرَ
tataṭahhara
تَتَطَهَّرَا
tataṭahharā
تَتَطَهَّرْنَ
tataṭahharna
يَتَطَهَّرْنَ
yataṭahharna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَتَطَهَّرْ
ʔataṭahhar
تَتَطَهَّرْ
tataṭahhar
يَتَطَهَّرْ
yataṭahhar
تَتَطَهَّرَا
tataṭahharā
يَتَطَهَّرَا
yataṭahharā
نَتَطَهَّرْ
nataṭahhar
تَتَطَهَّرُوا
tataṭahharū
يَتَطَهَّرُوا
yataṭahharū
f تَتَطَهَّرِي
tataṭahharī
تَتَطَهَّرْ
tataṭahhar
تَتَطَهَّرَا
tataṭahharā
تَتَطَهَّرْنَ
tataṭahharna
يَتَطَهَّرْنَ
yataṭahharna
imperative
الْأَمْر
m تَطَهَّرْ
taṭahhar
تَطَهَّرَا
taṭahharā
تَطَهَّرُوا
taṭahharū
f تَطَهَّرِي
taṭahharī
تَطَهَّرْنَ
taṭahharna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تُطُهِّرَ
tuṭuhhira
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُتَطَهَّرُ
yutaṭahharu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُتَطَهَّرَ
yutaṭahhara
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُتَطَهَّرْ
yutaṭahhar
f
Alternative forms
References

Etymology 1.2

Noun

تَطَهُّر • (taṭahhurm

  1. verbal noun of تَطَهَّرَ (taṭahhara) (form V)
Declension
Declension of noun تَطَهُّر (taṭahhur)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal تَطَهُّر
taṭahhur
التَّطَهُّر
at-taṭahhur
تَطَهُّر
taṭahhur
nominative تَطَهُّرٌ
taṭahhurun
التَّطَهُّرُ
at-taṭahhuru
تَطَهُّرُ
taṭahhuru
accusative تَطَهُّرًا
taṭahhuran
التَّطَهُّرَ
at-taṭahhura
تَطَهُّرَ
taṭahhura
genitive تَطَهُّرٍ
taṭahhurin
التَّطَهُّرِ
at-taṭahhuri
تَطَهُّرِ
taṭahhuri

Etymology 1.3

Verb

تطهر (form I)

  1. تَطْهُرُ (taṭhuru) /tatˤ.hu.ru/: inflection of طَهُرَ (ṭahura):
    1. second-person masculine singular non-past active indicative
    2. third-person feminine singular non-past active indicative
  2. تَطْهُرَ (taṭhura) /tatˤ.hu.ra/: inflection of طَهُرَ (ṭahura):
    1. second-person masculine singular non-past active subjunctive
    2. third-person feminine singular non-past active subjunctive
  3. تَطْهُرْ (taṭhur) /tatˤ.hur/: inflection of طَهُرَ (ṭahura):
    1. second-person masculine singular non-past active jussive
    2. third-person feminine singular non-past active jussive

Etymology 1.4

Verb

تطهر (form II)

  1. تُطَهِّرُ (tuṭahhiru) /tu.tˤah.hi.ru/: inflection of طَهَّرَ (ṭahhara):
    1. second-person masculine singular non-past active indicative
    2. third-person feminine singular non-past active indicative
  2. تُطَهَّرُ (tuṭahharu) /tu.tˤah.ha.ru/: inflection of طَهَّرَ (ṭahhara):
    1. second-person masculine singular non-past passive indicative
    2. third-person feminine singular non-past passive indicative
  3. تُطَهِّرَ (tuṭahhira) /tu.tˤah.hi.ra/: inflection of طَهَّرَ (ṭahhara):
    1. second-person masculine singular non-past active subjunctive
    2. third-person feminine singular non-past active subjunctive
  4. تُطَهَّرَ (tuṭahhara) /tu.tˤah.ha.ra/: inflection of طَهَّرَ (ṭahhara):
    1. second-person masculine singular non-past passive subjunctive
    2. third-person feminine singular non-past passive subjunctive
  5. تُطَهِّرْ (tuṭahhir) /tu.tˤah.hir/: inflection of طَهَّرَ (ṭahhara):
    1. second-person masculine singular non-past active jussive
    2. third-person feminine singular non-past active jussive
  6. تُطَهَّرْ (tuṭahhar) /tu.tˤah.har/: inflection of طَهَّرَ (ṭahhara):
    1. second-person masculine singular non-past passive jussive
    2. third-person feminine singular non-past passive jussive