افتراء

Arabic

Root
ف ر ي (f r y)
3 terms

Etymology

Verbal noun of اِفْتَرَى (iftarā).

Pronunciation

  • IPA(key): /if.ti.raːʔ/
  • Rhymes: -aːʔ

Noun

اِفْتِرَاء • (iftirāʔm npers (plural اِفْتِرَاءَات (iftirāʔāt))

  1. verbal noun of اِفْتَرَى (iftarā) (form VIII)
  2. fabrication, lie, falsehood
  3. false accusation, slander, calumny

Declension

Declension of noun اِفْتِرَاء (iftirāʔ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal اِفْتِرَاء
iftirāʔ
الِافْتِرَاء
al-iftirāʔ
اِفْتِرَاء
iftirāʔ
nominative اِفْتِرَاءٌ
iftirāʔun
الِافْتِرَاءُ
al-iftirāʔu
اِفْتِرَاءُ
iftirāʔu
accusative اِفْتِرَاءً
iftirāʔan
الِافْتِرَاءَ
al-iftirāʔa
اِفْتِرَاءَ
iftirāʔa
genitive اِفْتِرَاءٍ
iftirāʔin
الِافْتِرَاءِ
al-iftirāʔi
اِفْتِرَاءِ
iftirāʔi
dual indefinite definite construct
informal اِفْتِرَاءَيْن
iftirāʔayn
الِافْتِرَاءَيْن
al-iftirāʔayn
اِفْتِرَاءَيْ
iftirāʔay
nominative اِفْتِرَاءَانِ
iftirāʔāni
الِافْتِرَاءَانِ
al-iftirāʔāni
اِفْتِرَاءَا
iftirāʔā
accusative اِفْتِرَاءَيْنِ
iftirāʔayni
الِافْتِرَاءَيْنِ
al-iftirāʔayni
اِفْتِرَاءَيْ
iftirāʔay
genitive اِفْتِرَاءَيْنِ
iftirāʔayni
الِافْتِرَاءَيْنِ
al-iftirāʔayni
اِفْتِرَاءَيْ
iftirāʔay
plural sound feminine plural
indefinite definite construct
informal اِفْتِرَاءَات
iftirāʔāt
الِافْتِرَاءَات
al-iftirāʔāt
اِفْتِرَاءَات
iftirāʔāt
nominative اِفْتِرَاءَاتٌ
iftirāʔātun
الِافْتِرَاءَاتُ
al-iftirāʔātu
اِفْتِرَاءَاتُ
iftirāʔātu
accusative اِفْتِرَاءَاتٍ
iftirāʔātin
الِافْتِرَاءَاتِ
al-iftirāʔāti
اِفْتِرَاءَاتِ
iftirāʔāti
genitive اِفْتِرَاءَاتٍ
iftirāʔātin
الِافْتِرَاءَاتِ
al-iftirāʔāti
اِفْتِرَاءَاتِ
iftirāʔāti

Descendants

  • Azerbaijani: iftira
  • Persian: اِفتِرا (efterâ)
    • Tajik: ифтиро (iftiro)
  • Ottoman Turkish: افترا (iftirâ)
  • Uzbek: iftiro