افسانه

See also: افسانہ

Ottoman Turkish

Alternative forms

فسانه (fesâne)

Etymology

Borrowed from Persian افسانه (afsâne, tale, story, fable).

Noun

افسانه • (efsane)

  1. tale, legend, myth, fable, any fictitious narrative told to excite wonder
    Synonyms: اسطوره (ustura), داستان (dastan), قصه (kıssa), مثل (masal), ماصال (masal), حكایه (hikaye), مثال (misal), سركذشت (sergüzeşt)
  2. (figuratively) absurd and irrational story and idle talk, fiddle-faddle, fairy tale

Derived terms

  • افسانه و افسون (efsane vu efsun, idle talk)
  • افسانه گو (efsane gu, storyteller)
  • افسانه‌جو (efsanecu, simpleton)
  • افسانه‌پرداز (efsaneperdaz, story writer)

Descendants

  • Turkish: efsane

Further reading

Persian

Alternative forms

فسانه (fasâne), افسان (afsân)

Etymology

Inherited from Middle Persian [Inscriptional Pahlavi needed] (ʾfsʾnk /⁠afsānag⁠/, fable).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? afsāna
Dari reading? afsāna
Iranian reading? afsâne
Tajik reading? afsona

Noun

افسانه • (afsāna / afsâne) (plural افسانه‌ها (afsāna-hā / afsâne-hâ), Tajik spelling афсона)

  1. tale, story, fable, legend, myth
    Synonyms: داسْتان (dâstân), قصه (qesse)
    هزار افسانهhezâr afsânea thousand tales
    • c. 1650, Čandra Bhān, دیوان برهمن [The Brahman's divan]:
      به ایران می‌برد افسانه هندوستان بلبل
      ba īrān mē-barad afsāna-yi hindūstān bulbul
      Nightingale, carry this tale of Hindustan to Iran
      (Classical Romanization)
    • c. 1655, دبستان مذاهب [Dabistān-i Mazāhib]:
      مادر شت زرتشت به رمز و اشارات است از آنکه نزد عوام افسانه که در دور از عقل باشد شکوهمند است.
      mādar-i šat zartušt ba ramz wa išārāt ast az ānki nazd-i awām afsāna ki dar dūr az aql bāšad šukōhmand ast.
      The essential ideas of the honorable Zoroaster are in riddles and allegories, since fables, though they may be removed from reason, seem splendid to the common folk.
      (Classical Romanization)

Inflection

Basic forms of افسانه
singular plural
bare افسانه (afsâné) افسانه‌ها، افسانه‌ا (afsâne-hấ, afsâneấ)
definitive direct object افسانه را، افسانه رو (afsâné râ, afsâná ro) افسانه‌ها را، افسانه‌ا رو (afsâne-hấ râ, afsâneấ ro)
ezâfe افسانهٔ (afsâné-ye) افسانه‌های، افسانه‌ای (afsâne-hấ-ye, afsâneấ-ye)
marked indefinite
or relative definite
افسانه‌ای (afsâné-i) افسانه‌هایی، افسانه‌ایی (afsâne-hấ-yi, afsâneấ-yi)

Colloquial.

Possessive forms of افسانه
singular plural
1st person singular
(“my”)
افسانه‌ام، افسانم (afsâné-am, afsânám) افسانه‌هایم، افسانه‌هام (afsâne-hấyam, afsâneấm)
2nd person singular
(“your”)
افسانه‌ات، افسانت (afsâné-at, afsânát) افسانه‌هایت، افسانه‌هات (afsâne-hấyat, afsâneất)
3rd person singular
(“his, her, its”)
افسانه‌اش، افسانش (afsâné-aš, afsânáš) افسانه‌هایش، افسانه‌هاش (afsâne-hấyaš, afsâneấš)
1st person plural
(“our”)
افسانه‌مان، افسانه‌مون، افسانمون (afsâné-(y)emân, afsânámun) افسانه‌هایمان، افسانه‌هامون (afsâne-hấyemân, afsâneấmun)
2nd person plural
(“your”)
افسانه‌تان، افسانه‌تون، افسانتون (afsâné-(y)etân, afsânátun) افسانه‌هایتان، افسانه‌هاتون (afsâne-hấyetân, afsâneấtun)
3rd person plural
(“their”)
افسانه‌شان، افسانه‌شون، افسانشون (afsâné-(y)ešân, afsânášun) افسانه‌هایشان، افسانه‌هاشون (afsâne-hấyešân, afsâneấšun)

Colloquial.

Derived terms

  • افسانه‌ای (afsâne-i)
  • افسانه‌جو (afsâne-ju)
  • افسانه‌پرداز (afsâne-pardâz)
  • افسانه‌گو (afsâne-gu)
  • افسانه‌گویی (afsâne-guyi)
  • افسانوی (afsânevi)

Descendants

Proper noun

افسانه • (afsâne)

  1. a female given name, Afsaneh

References

  • Durkin-Meisterernst, Desmond (2004) “ʾfsʾng”, in A Dictionary of Manichaean Middle Persian and Parthian (Corpus Fontium Manichaeorum; 3.1), Turnhout: Brepols