امیر

See also: آمیز, أمير, and أميز

Azerbaijani

Noun

امیر

  1. Arabic spelling of əmir

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from Arabic أَمِير (ʔamīr).

Noun

امیر • (emir)

  1. commander; king; prince; chief; ruler; leader

Descendants

  • Turkish: emîr
  • Belarusian: эмір (emir)
  • Czech: emir
  • Danish: emir
  • Dutch: emir
  • Finnish: emiiri
  • German: Emir
  • Greek: εμίρης (emíris)
  • Hungarian: emír
  • Italian: emiro
  • Latvian: emīrs
  • Lithuanian: emyras
  • Middle French: emir
  • Norwegian Bokmål: emir
  • Norwegian Nynorsk: emir
  • Polish: emir
  • Portuguese: emir
  • Romanian: emir
  • Russian: эмир (emir)
  • Spanish: emir
  • Swedish: emir
  • Ukrainian: емір (emir)

Further reading

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic أَمِير (ʔamīr).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? amīr
Dari reading? amīr
Iranian reading? amir
Tajik reading? amir

Noun

Dari امیر
Iranian Persian
Tajik амир

امیر • (amir) (plural امیران, or امرا (omarâ), or امیرها)

  1. commander
  2. prince
  3. emir, amir
  4. chief

Descendants

Proper noun

Dari امیر
Iranian Persian
Tajik Амир

امیر • (amir)

  1. a male given name, Amir, from Arabic

Urdu

Etymology

Borrowed from Classical Persian امیر (amīr), from Arabic أَمِير (ʔamīr).

Pronunciation

Adjective

اَمِیر • (amīr) (Hindi spelling अमीर)

  1. rich
  2. wealthy

Noun

اَمِیر • (amīrm (Hindi spelling अमीर)

  1. nobleman
  2. emir/amir