Emir

See also: emir, emír, and émir

German

Etymology

From Arabic أَمِيرْ (ʔamīr).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Noun

Emir m (strong, genitive Emirs, plural Emire)

  1. emir (title of a prince, commander or other leader or ruler in an Islamic nation)

Declension

Derived terms

Further reading

  • Emir” in Duden online

Serbo-Croatian

Etymology

From Arabic أَمِيرْ (ʔamīr).

Proper noun

Emir m anim (Cyrillic spelling Емир)

  1. a male given name

Turkish

Etymology

From Arabic أَمِيرْ (ʔamīr).

Pronunciation

  • IPA(key): [emiɾ]
  • Hyphenation: E‧mir

Proper noun

Emir

  1. a male given name from Arabic, which means prince, commander or other leader or ruler in an Islamic nation

Declension

Declension of Emir
singular plural
nominative Emir Emirler
accusative Emir'i Emirleri
dative Emir'e Emirlere
locative Emir'de Emirlerde
ablative Emir'den Emirlerden
genitive Emir'in Emirlerin
Possessive forms of Emir
singular plural
benim (my) Emir'im Emirlerim
Emir'lerim
senin (your) Emir'in Emirlerin
Emir'lerin
onun (his/her/its) Emir'i Emirleri
Emir'leri
bizim (our) Emir'imiz Emirlerimiz
Emir'lerimiz
sizin (your) Emir'iniz Emirleriniz
Emir'leriniz
onların (their) Emir'i
Emirleri
Emir'leri
Emirleri
Emir'leri