انحراف
Arabic
| Root |
|---|
| ح ر ف (ḥ r f) |
| 13 terms |
Pronunciation
- IPA(key): /in.ħi.raːf/
- Rhymes: -aːf
Noun
اِنْحِرَاف • (inḥirāf) m
- verbal noun of اِنْحَرَفَ (inḥarafa) (form VII)
- deviation
- deflection
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | اِنْحِرَاف inḥirāf |
الِانْحِرَاف al-inḥirāf |
اِنْحِرَاف inḥirāf |
| nominative | اِنْحِرَافٌ inḥirāfun |
الِانْحِرَافُ al-inḥirāfu |
اِنْحِرَافُ inḥirāfu |
| accusative | اِنْحِرَافًا inḥirāfan |
الِانْحِرَافَ al-inḥirāfa |
اِنْحِرَافَ inḥirāfa |
| genitive | اِنْحِرَافٍ inḥirāfin |
الِانْحِرَافِ al-inḥirāfi |
اِنْحِرَافِ inḥirāfi |
Descendants
- Ottoman Turkish: انحراف (inhiraf)
- Turkish: inhiraf
Ottoman Turkish
Etymology
From Arabic اِنْحِرَاف (inḥirāf).
Noun
انحراف • (inhiraf)
Descendants
- Turkish: inhiraf
References
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
- Kélékian, Diran (1911) “انحراف”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 155