انشق

Arabic

Root
ش ق ق (š q q)
16 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /in.ʃaq.qa/

Verb

اِنْشَقَّ • (inšaqqa) VII (non-past يَنْشَقُّ (yanšaqqu), verbal noun اِنْشِقَاق (inšiqāq))

  1. to split, to part, to be divided, to break
  2. to split off, to part; to defect, to secede
  3. to be laid open, to be undone, to split open so as to reveal, to be opened to view, to be exposed, to be manifested, to be broken forth, to breakthrough

Conjugation

Conjugation of اِنْشَقَّ (VII, geminate, no passive (?), verbal noun اِنْشِقَاق)
verbal noun
الْمَصْدَر
اِنْشِقَاق
inšiqāq
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُنْشَقّ
munšaqq
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اِنْشَقَقْتُ
inšaqaqtu
اِنْشَقَقْتَ
inšaqaqta
اِنْشَقَّ
inšaqqa
اِنْشَقَقْتُمَا
inšaqaqtumā
اِنْشَقَّا
inšaqqā
اِنْشَقَقْنَا
inšaqaqnā
اِنْشَقَقْتُمْ
inšaqaqtum
اِنْشَقُّوا
inšaqqū
f اِنْشَقَقْتِ
inšaqaqti
اِنْشَقَّتْ
inšaqqat
اِنْشَقَّتَا
inšaqqatā
اِنْشَقَقْتُنَّ
inšaqaqtunna
اِنْشَقَقْنَ
inšaqaqna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَنْشَقُّ
ʔanšaqqu
تَنْشَقُّ
tanšaqqu
يَنْشَقُّ
yanšaqqu
تَنْشَقَّانِ
tanšaqqāni
يَنْشَقَّانِ
yanšaqqāni
نَنْشَقُّ
nanšaqqu
تَنْشَقُّونَ
tanšaqqūna
يَنْشَقُّونَ
yanšaqqūna
f تَنْشَقِّينَ
tanšaqqīna
تَنْشَقُّ
tanšaqqu
تَنْشَقَّانِ
tanšaqqāni
تَنْشَقِقْنَ
tanšaqiqna
يَنْشَقِقْنَ
yanšaqiqna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَنْشَقَّ
ʔanšaqqa
تَنْشَقَّ
tanšaqqa
يَنْشَقَّ
yanšaqqa
تَنْشَقَّا
tanšaqqā
يَنْشَقَّا
yanšaqqā
نَنْشَقَّ
nanšaqqa
تَنْشَقُّوا
tanšaqqū
يَنْشَقُّوا
yanšaqqū
f تَنْشَقِّي
tanšaqqī
تَنْشَقَّ
tanšaqqa
تَنْشَقَّا
tanšaqqā
تَنْشَقِقْنَ
tanšaqiqna
يَنْشَقِقْنَ
yanšaqiqna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَنْشَقَّ, أَنْشَقِّ, أَنْشَقِقْ
ʔanšaqqa, ʔanšaqqi, ʔanšaqiq
تَنْشَقَّ, تَنْشَقِّ, تَنْشَقِقْ
tanšaqqa, tanšaqqi, tanšaqiq
يَنْشَقَّ, يَنْشَقِّ, يَنْشَقِقْ
yanšaqqa, yanšaqqi, yanšaqiq
تَنْشَقَّا
tanšaqqā
يَنْشَقَّا
yanšaqqā
نَنْشَقَّ, نَنْشَقِّ, نَنْشَقِقْ
nanšaqqa, nanšaqqi, nanšaqiq
تَنْشَقُّوا
tanšaqqū
يَنْشَقُّوا
yanšaqqū
f تَنْشَقِّي
tanšaqqī
تَنْشَقَّ, تَنْشَقِّ, تَنْشَقِقْ
tanšaqqa, tanšaqqi, tanšaqiq
تَنْشَقَّا
tanšaqqā
تَنْشَقِقْنَ
tanšaqiqna
يَنْشَقِقْنَ
yanšaqiqna
imperative
الْأَمْر
m اِنْشَقَّ, اِنْشَقِّ, اِنْشَقِقْ
inšaqqa, inšaqqi, inšaqiq
اِنْشَقَّا
inšaqqā
اِنْشَقُّوا
inšaqqū
f اِنْشَقِّي
inšaqqī
اِنْشَقِقْنَ
inšaqiqna