انشقاق

Arabic

Root
ش ق ق (š q q)
16 terms

Etymology

Verbal noun of اِنْشَقَّ (inšaqqa).

Pronunciation

  • IPA(key): /in.ʃi.qaːq/
  • Rhymes: -aːq

Noun

اِنْشِقَاق • (inšiqāqm (plural اِنْشِقَاقَات (inšiqāqāt))

  1. verbal noun of اِنْشَقَّ (inšaqqa) (form VII)
    1. splitting, rupture, cleavage

Declension

Declension of noun اِنْشِقَاق (inšiqāq)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal اِنْشِقَاق
inšiqāq
الِانْشِقَاق
al-inšiqāq
اِنْشِقَاق
inšiqāq
nominative اِنْشِقَاقٌ
inšiqāqun
الِانْشِقَاقُ
al-inšiqāqu
اِنْشِقَاقُ
inšiqāqu
accusative اِنْشِقَاقًا
inšiqāqan
الِانْشِقَاقَ
al-inšiqāqa
اِنْشِقَاقَ
inšiqāqa
genitive اِنْشِقَاقٍ
inšiqāqin
الِانْشِقَاقِ
al-inšiqāqi
اِنْشِقَاقِ
inšiqāqi
dual indefinite definite construct
informal اِنْشِقَاقَيْن
inšiqāqayn
الِانْشِقَاقَيْن
al-inšiqāqayn
اِنْشِقَاقَيْ
inšiqāqay
nominative اِنْشِقَاقَانِ
inšiqāqāni
الِانْشِقَاقَانِ
al-inšiqāqāni
اِنْشِقَاقَا
inšiqāqā
accusative اِنْشِقَاقَيْنِ
inšiqāqayni
الِانْشِقَاقَيْنِ
al-inšiqāqayni
اِنْشِقَاقَيْ
inšiqāqay
genitive اِنْشِقَاقَيْنِ
inšiqāqayni
الِانْشِقَاقَيْنِ
al-inšiqāqayni
اِنْشِقَاقَيْ
inšiqāqay
plural sound feminine plural
indefinite definite construct
informal اِنْشِقَاقَات
inšiqāqāt
الِانْشِقَاقَات
al-inšiqāqāt
اِنْشِقَاقَات
inšiqāqāt
nominative اِنْشِقَاقَاتٌ
inšiqāqātun
الِانْشِقَاقَاتُ
al-inšiqāqātu
اِنْشِقَاقَاتُ
inšiqāqātu
accusative اِنْشِقَاقَاتٍ
inšiqāqātin
الِانْشِقَاقَاتِ
al-inšiqāqāti
اِنْشِقَاقَاتِ
inšiqāqāti
genitive اِنْشِقَاقَاتٍ
inšiqāqātin
الِانْشِقَاقَاتِ
al-inšiqāqāti
اِنْشِقَاقَاتِ
inšiqāqāti

Descendants

  • Ottoman Turkish: انشقاق (inşikâk)
  • Urdu: انشقاق (inśiqāq)

Urdu

Etymology

Borrowed from Arabic اِنْشِقَاق (inšiqāq).

Noun

انشقاق • (inśiqāqm (Hindi spelling इंशिक़ाक़)

  1. splitting, rupture
  2. (physics) fission
    جوہری انشقاقjauharī inśiqāqnuclear fission