انفجار

Arabic

Noun

اِنْفِجَار • (infijārm

  1. verbal noun of اِنْفَجَرَ (infajara) (form VII)
  2. explosion

Declension

Declension of noun اِنْفِجَار (infijār)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal اِنْفِجَار
infijār
الِانْفِجَار
al-infijār
اِنْفِجَار
infijār
nominative اِنْفِجَارٌ
infijārun
الِانْفِجَارُ
al-infijāru
اِنْفِجَارُ
infijāru
accusative اِنْفِجَارًا
infijāran
الِانْفِجَارَ
al-infijāra
اِنْفِجَارَ
infijāra
genitive اِنْفِجَارٍ
infijārin
الِانْفِجَارِ
al-infijāri
اِنْفِجَارِ
infijāri

Descendants

  • Gulf Arabic: انفجار (infijār)
  • Persian: انفجار (enfejâr)

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic اِنْفِجَار (infijār).

Pronunciation

 
  • (Dari, formal) IPA(key): [ʔɪɱ.fɪ.d͡ʒɑ́ːɾ]
    • (Kabuli) IPA(key): [ʔɪɱ.fɪ.d͡ʒɑ́ːɾ]
    • (Hazaragi) IPA(key): [ʔiɱ.fi.d͡ʒɔ́ːɾ]

Readings
Classical reading? infijār
Dari reading? infijār
Iranian reading? enfejâr
Tajik reading? infijor
  • Rhymes: -ɑːr

Noun

انفجار • (enfejâr) (plural انفجارها)

  1. explosion
    Synonym: ترکش (tarkeš)

Derived terms