انفجر

See also: أنفجر

Arabic

Root
ف ج ر (f j r)
8 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /in.fa.d͡ʒa.ra/

Verb

اِنْفَجَرَ • (infajara) VII (non-past يَنْفَجِرُ (yanfajiru), verbal noun اِنْفِجَار (infijār))

  1. to go off, to discharge, to burst
    اِنْفَجَرَتِ العَجَلَةُ عِنْدَ تَصَادُمِهَا بِالحَائِطِ.
    infajarati l-ʕajalatu ʕinda taṣādumihā bi-l-ḥāʔiṭi.
    The tire burst when it collided with the wall.
  2. to burst forth
  3. to explode, to detonate
  4. to overflow
  5. to swoop down

Conjugation

Conjugation of اِنْفَجَرَ (VII, sound, impersonal passive, verbal noun اِنْفِجَار)
verbal noun
الْمَصْدَر
اِنْفِجَار
infijār
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُنْفَجِر
munfajir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُنْفَجَر
munfajar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اِنْفَجَرْتُ
infajartu
اِنْفَجَرْتَ
infajarta
اِنْفَجَرَ
infajara
اِنْفَجَرْتُمَا
infajartumā
اِنْفَجَرَا
infajarā
اِنْفَجَرْنَا
infajarnā
اِنْفَجَرْتُمْ
infajartum
اِنْفَجَرُوا
infajarū
f اِنْفَجَرْتِ
infajarti
اِنْفَجَرَتْ
infajarat
اِنْفَجَرَتَا
infajaratā
اِنْفَجَرْتُنَّ
infajartunna
اِنْفَجَرْنَ
infajarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَنْفَجِرُ
ʔanfajiru
تَنْفَجِرُ
tanfajiru
يَنْفَجِرُ
yanfajiru
تَنْفَجِرَانِ
tanfajirāni
يَنْفَجِرَانِ
yanfajirāni
نَنْفَجِرُ
nanfajiru
تَنْفَجِرُونَ
tanfajirūna
يَنْفَجِرُونَ
yanfajirūna
f تَنْفَجِرِينَ
tanfajirīna
تَنْفَجِرُ
tanfajiru
تَنْفَجِرَانِ
tanfajirāni
تَنْفَجِرْنَ
tanfajirna
يَنْفَجِرْنَ
yanfajirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَنْفَجِرَ
ʔanfajira
تَنْفَجِرَ
tanfajira
يَنْفَجِرَ
yanfajira
تَنْفَجِرَا
tanfajirā
يَنْفَجِرَا
yanfajirā
نَنْفَجِرَ
nanfajira
تَنْفَجِرُوا
tanfajirū
يَنْفَجِرُوا
yanfajirū
f تَنْفَجِرِي
tanfajirī
تَنْفَجِرَ
tanfajira
تَنْفَجِرَا
tanfajirā
تَنْفَجِرْنَ
tanfajirna
يَنْفَجِرْنَ
yanfajirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَنْفَجِرْ
ʔanfajir
تَنْفَجِرْ
tanfajir
يَنْفَجِرْ
yanfajir
تَنْفَجِرَا
tanfajirā
يَنْفَجِرَا
yanfajirā
نَنْفَجِرْ
nanfajir
تَنْفَجِرُوا
tanfajirū
يَنْفَجِرُوا
yanfajirū
f تَنْفَجِرِي
tanfajirī
تَنْفَجِرْ
tanfajir
تَنْفَجِرَا
tanfajirā
تَنْفَجِرْنَ
tanfajirna
يَنْفَجِرْنَ
yanfajirna
imperative
الْأَمْر
m اِنْفَجِرْ
infajir
اِنْفَجِرَا
infajirā
اِنْفَجِرُوا
infajirū
f اِنْفَجِرِي
infajirī
اِنْفَجِرْنَ
infajirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m اُنْفُجِرَ
unfujira
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُنْفَجَرُ
yunfajaru
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُنْفَجَرَ
yunfajara
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُنْفَجَرْ
yunfajar
f

South Levantine Arabic

Root
ف ج ر
2 terms

Etymology

From Arabic اِنْفَجَرَ (infajara).

Pronunciation

  • IPA(key): /in.fa.ʒar/, [ɪnˈfa.ʒar], [ɪnˈfa.d͡ʒar]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

انفجر • (infajar) VII (present بنفجر (binfajer))

  1. to explode
    Synonym: فَقَع (faʔaʕ)

Conjugation

Conjugation of انفجر
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m انفجرت (infajart) انفجرت (infajart) انفجر (infajar) انفجرنا (infajarna) انفجرتو (infajartu) انفجرو (infajaru)
f انفجرتي (infajarti) انفجرت (infajarat)
present m بنفجر (banfajer) بتنفجر (btinfajer) بنفجر (binfajer) مننفجر (mninfajer) بتنفجرو (btinfajru) بنفجرو (binfajru)
f بتنفجري (btinfajri) بتنفجر (btinfajer)
subjunctive m انفجر (anfajer) تنفجر (tinfajer) ينفجر (yinfajer) ننفجر (ninfajer) تنفجرو (tinfajru) ينفجرو (yinfajru)
f تنفجري (tinfajri) تنفجر (tinfajer)
imperative m انفجر (infajer) انفجرو (infajru)
f انفجري (infajri)