باهل

Arabic

Root
ب ه ل (b h l)
5 terms

Pronunciation

IPA^(key): /baː.ha.la/

Verb

بَاهَلَ • (bāhala) III (non-past يُبَاهِلُ (yubāhilu), verbal noun مُبَاهَلَة (mubāhala))

to curse one another; to curse each other; to ask for God's wrath to fall on the wrong-doer

Conjugation

Conjugation of **بَاهَلَ** (III, sound, full passive (?), verbal noun *مُبَاهَلَة*)

verbal noun الْمَصْدَر					مُبَاهَلَة mubāhala
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُبَاهِل mubāhil
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُبَاهَل mubāhal
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	بَاهَلْتُ bāhaltu	بَاهَلْتَ bāhalta	بَاهَلَ bāhala	بَاهَلْتُمَا bāhaltumā	بَاهَلَا bāhalā	بَاهَلْنَا bāhalnā	بَاهَلْتُمْ bāhaltum	بَاهَلُوا bāhalū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	بَاهَلْتُ bāhaltu	بَاهَلْتِ bāhalti	بَاهَلَتْ bāhalat	بَاهَلْتُمَا bāhaltumā	بَاهَلَتَا bāhalatā	بَاهَلْنَا bāhalnā	بَاهَلْتُنَّ bāhaltunna	بَاهَلْنَ bāhalna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُبَاهِلُ ʔubāhilu	تُبَاهِلُ tubāhilu	يُبَاهِلُ yubāhilu	تُبَاهِلَانِ tubāhilāni	يُبَاهِلَانِ yubāhilāni	نُبَاهِلُ nubāhilu	تُبَاهِلُونَ tubāhilūna	يُبَاهِلُونَ yubāhilūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُبَاهِلُ ʔubāhilu	تُبَاهِلِينَ tubāhilīna	تُبَاهِلُ tubāhilu	تُبَاهِلَانِ tubāhilāni	تُبَاهِلَانِ tubāhilāni	نُبَاهِلُ nubāhilu	تُبَاهِلْنَ tubāhilna	يُبَاهِلْنَ yubāhilna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُبَاهِلَ ʔubāhila	تُبَاهِلَ tubāhila	يُبَاهِلَ yubāhila	تُبَاهِلَا tubāhilā	يُبَاهِلَا yubāhilā	نُبَاهِلَ nubāhila	تُبَاهِلُوا tubāhilū	يُبَاهِلُوا yubāhilū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُبَاهِلَ ʔubāhila	تُبَاهِلِي tubāhilī	تُبَاهِلَ tubāhila	تُبَاهِلَا tubāhilā	تُبَاهِلَا tubāhilā	نُبَاهِلَ nubāhila	تُبَاهِلْنَ tubāhilna	يُبَاهِلْنَ yubāhilna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُبَاهِلْ ʔubāhil	تُبَاهِلْ tubāhil	يُبَاهِلْ yubāhil	تُبَاهِلَا tubāhilā	يُبَاهِلَا yubāhilā	نُبَاهِلْ nubāhil	تُبَاهِلُوا tubāhilū	يُبَاهِلُوا yubāhilū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُبَاهِلْ ʔubāhil	تُبَاهِلِي tubāhilī	تُبَاهِلْ tubāhil	تُبَاهِلَا tubāhilā	تُبَاهِلَا tubāhilā	نُبَاهِلْ nubāhil	تُبَاهِلْنَ tubāhilna	يُبَاهِلْنَ yubāhilna
imperative الْأَمْر	m		بَاهِلْ bāhil		بَاهِلَا bāhilā			بَاهِلُوا bāhilū
imperative الْأَمْر	f		بَاهِلِي bāhilī		بَاهِلَا bāhilā			بَاهِلْنَ bāhilna

passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	بُوهِلْتُ būhiltu	بُوهِلْتَ būhilta	بُوهِلَ būhila	بُوهِلْتُمَا būhiltumā	بُوهِلَا būhilā	بُوهِلْنَا būhilnā	بُوهِلْتُمْ būhiltum	بُوهِلُوا būhilū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	بُوهِلْتُ būhiltu	بُوهِلْتِ būhilti	بُوهِلَتْ būhilat	بُوهِلْتُمَا būhiltumā	بُوهِلَتَا būhilatā	بُوهِلْنَا būhilnā	بُوهِلْتُنَّ būhiltunna	بُوهِلْنَ būhilna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُبَاهَلُ ʔubāhalu	تُبَاهَلُ tubāhalu	يُبَاهَلُ yubāhalu	تُبَاهَلَانِ tubāhalāni	يُبَاهَلَانِ yubāhalāni	نُبَاهَلُ nubāhalu	تُبَاهَلُونَ tubāhalūna	يُبَاهَلُونَ yubāhalūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُبَاهَلُ ʔubāhalu	تُبَاهَلِينَ tubāhalīna	تُبَاهَلُ tubāhalu	تُبَاهَلَانِ tubāhalāni	تُبَاهَلَانِ tubāhalāni	نُبَاهَلُ nubāhalu	تُبَاهَلْنَ tubāhalna	يُبَاهَلْنَ yubāhalna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُبَاهَلَ ʔubāhala	تُبَاهَلَ tubāhala	يُبَاهَلَ yubāhala	تُبَاهَلَا tubāhalā	يُبَاهَلَا yubāhalā	نُبَاهَلَ nubāhala	تُبَاهَلُوا tubāhalū	يُبَاهَلُوا yubāhalū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُبَاهَلَ ʔubāhala	تُبَاهَلِي tubāhalī	تُبَاهَلَ tubāhala	تُبَاهَلَا tubāhalā	تُبَاهَلَا tubāhalā	نُبَاهَلَ nubāhala	تُبَاهَلْنَ tubāhalna	يُبَاهَلْنَ yubāhalna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُبَاهَلْ ʔubāhal	تُبَاهَلْ tubāhal	يُبَاهَلْ yubāhal	تُبَاهَلَا tubāhalā	يُبَاهَلَا yubāhalā	نُبَاهَلْ nubāhal	تُبَاهَلُوا tubāhalū	يُبَاهَلُوا yubāhalū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُبَاهَلْ ʔubāhal	تُبَاهَلِي tubāhalī	تُبَاهَلْ tubāhal	تُبَاهَلَا tubāhalā	تُبَاهَلَا tubāhalā	نُبَاهَلْ nubāhal	تُبَاهَلْنَ tubāhalna	يُبَاهَلْنَ yubāhalna