بحلق

Arabic

Etymology

Borrowed from Egyptian Arabic بحلق (baḥlag).

Pronunciation

  • IPA(key): /baħ.la.qa/

Verb

بَحْلَقَ • (baḥlaqa) Iq (non-past يُبَحْلِقُ (yubaḥliqu), verbal noun بَحْلَقَة (baḥlaqa))

  1. to stare

Conjugation

Conjugation of بَحْلَقَ (Iq, sound, full passive, verbal noun بَحْلَقَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
بَحْلَقَة
baḥlaqa
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُبَحْلِق
mubaḥliq
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُبَحْلَق
mubaḥlaq
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m بَحْلَقْتُ
baḥlaqtu
بَحْلَقْتَ
baḥlaqta
بَحْلَقَ
baḥlaqa
بَحْلَقْتُمَا
baḥlaqtumā
بَحْلَقَا
baḥlaqā
بَحْلَقْنَا
baḥlaqnā
بَحْلَقْتُمْ
baḥlaqtum
بَحْلَقُوا
baḥlaqū
f بَحْلَقْتِ
baḥlaqti
بَحْلَقَتْ
baḥlaqat
بَحْلَقَتَا
baḥlaqatā
بَحْلَقْتُنَّ
baḥlaqtunna
بَحْلَقْنَ
baḥlaqna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُبَحْلِقُ
ʔubaḥliqu
تُبَحْلِقُ
tubaḥliqu
يُبَحْلِقُ
yubaḥliqu
تُبَحْلِقَانِ
tubaḥliqāni
يُبَحْلِقَانِ
yubaḥliqāni
نُبَحْلِقُ
nubaḥliqu
تُبَحْلِقُونَ
tubaḥliqūna
يُبَحْلِقُونَ
yubaḥliqūna
f تُبَحْلِقِينَ
tubaḥliqīna
تُبَحْلِقُ
tubaḥliqu
تُبَحْلِقَانِ
tubaḥliqāni
تُبَحْلِقْنَ
tubaḥliqna
يُبَحْلِقْنَ
yubaḥliqna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُبَحْلِقَ
ʔubaḥliqa
تُبَحْلِقَ
tubaḥliqa
يُبَحْلِقَ
yubaḥliqa
تُبَحْلِقَا
tubaḥliqā
يُبَحْلِقَا
yubaḥliqā
نُبَحْلِقَ
nubaḥliqa
تُبَحْلِقُوا
tubaḥliqū
يُبَحْلِقُوا
yubaḥliqū
f تُبَحْلِقِي
tubaḥliqī
تُبَحْلِقَ
tubaḥliqa
تُبَحْلِقَا
tubaḥliqā
تُبَحْلِقْنَ
tubaḥliqna
يُبَحْلِقْنَ
yubaḥliqna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُبَحْلِقْ
ʔubaḥliq
تُبَحْلِقْ
tubaḥliq
يُبَحْلِقْ
yubaḥliq
تُبَحْلِقَا
tubaḥliqā
يُبَحْلِقَا
yubaḥliqā
نُبَحْلِقْ
nubaḥliq
تُبَحْلِقُوا
tubaḥliqū
يُبَحْلِقُوا
yubaḥliqū
f تُبَحْلِقِي
tubaḥliqī
تُبَحْلِقْ
tubaḥliq
تُبَحْلِقَا
tubaḥliqā
تُبَحْلِقْنَ
tubaḥliqna
يُبَحْلِقْنَ
yubaḥliqna
imperative
الْأَمْر
m بَحْلِقْ
baḥliq
بَحْلِقَا
baḥliqā
بَحْلِقُوا
baḥliqū
f بَحْلِقِي
baḥliqī
بَحْلِقْنَ
baḥliqna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m بُحْلِقْتُ
buḥliqtu
بُحْلِقْتَ
buḥliqta
بُحْلِقَ
buḥliqa
بُحْلِقْتُمَا
buḥliqtumā
بُحْلِقَا
buḥliqā
بُحْلِقْنَا
buḥliqnā
بُحْلِقْتُمْ
buḥliqtum
بُحْلِقُوا
buḥliqū
f بُحْلِقْتِ
buḥliqti
بُحْلِقَتْ
buḥliqat
بُحْلِقَتَا
buḥliqatā
بُحْلِقْتُنَّ
buḥliqtunna
بُحْلِقْنَ
buḥliqna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُبَحْلَقُ
ʔubaḥlaqu
تُبَحْلَقُ
tubaḥlaqu
يُبَحْلَقُ
yubaḥlaqu
تُبَحْلَقَانِ
tubaḥlaqāni
يُبَحْلَقَانِ
yubaḥlaqāni
نُبَحْلَقُ
nubaḥlaqu
تُبَحْلَقُونَ
tubaḥlaqūna
يُبَحْلَقُونَ
yubaḥlaqūna
f تُبَحْلَقِينَ
tubaḥlaqīna
تُبَحْلَقُ
tubaḥlaqu
تُبَحْلَقَانِ
tubaḥlaqāni
تُبَحْلَقْنَ
tubaḥlaqna
يُبَحْلَقْنَ
yubaḥlaqna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُبَحْلَقَ
ʔubaḥlaqa
تُبَحْلَقَ
tubaḥlaqa
يُبَحْلَقَ
yubaḥlaqa
تُبَحْلَقَا
tubaḥlaqā
يُبَحْلَقَا
yubaḥlaqā
نُبَحْلَقَ
nubaḥlaqa
تُبَحْلَقُوا
tubaḥlaqū
يُبَحْلَقُوا
yubaḥlaqū
f تُبَحْلَقِي
tubaḥlaqī
تُبَحْلَقَ
tubaḥlaqa
تُبَحْلَقَا
tubaḥlaqā
تُبَحْلَقْنَ
tubaḥlaqna
يُبَحْلَقْنَ
yubaḥlaqna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُبَحْلَقْ
ʔubaḥlaq
تُبَحْلَقْ
tubaḥlaq
يُبَحْلَقْ
yubaḥlaq
تُبَحْلَقَا
tubaḥlaqā
يُبَحْلَقَا
yubaḥlaqā
نُبَحْلَقْ
nubaḥlaq
تُبَحْلَقُوا
tubaḥlaqū
يُبَحْلَقُوا
yubaḥlaqū
f تُبَحْلَقِي
tubaḥlaqī
تُبَحْلَقْ
tubaḥlaq
تُبَحْلَقَا
tubaḥlaqā
تُبَحْلَقْنَ
tubaḥlaqna
يُبَحْلَقْنَ
yubaḥlaqna

Egyptian Arabic

Etymology

Inherited from Arabic حَلَّقَ (ḥallaqa) as this causative of حَلَق (ḥalaq, rings), حَلْقَة (ḥalqa, ring) has the senses “to draw a line around; to have a halo; to circle; to soar, to hover; to rise high” and particularly حَلَّقَ بِبَصَرِهِ إِلَى السَّمَء (ḥallaqa bibaṣarihi ʔilā s-samaʔ, He raised his eyes towards the sky.) which kind of usage must have had the prefix of the dialectal present tense reanalyzed.

Verb

بحلق • (baḥlag) Iq (non-past يبحلق (yibaḥlag))

  1. to stare, to be boggle-eyed

Conjugation

Conjugation of بحلق
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m بحلقت (baḥlagt) بحلقت (baḥlagt) بحلق (baḥlag) بحلقنا (baḥlagna) بحلقتوا (baḥlagtu) بحلقوا (baḥlagu)
f بحلقتي (baḥlagti) بحلقت (baḥlagit)
present subjunctive m ابحلق (abaḥlag) تبحلق (tibaḥlag) يبحلق (yibaḥlag) نبحلق (nibaḥlag) تبحلقوا (tibaḥlagu) يبحلقوا (yibaḥlagu)
f تبحلقي (tibaḥlagi) تبحلق (tibaḥlag)
present indicative m ببحلق (babaḥlag) بتبحلق (bitbaḥlag) بيبحلق (biybaḥlag) بنبحلق (binbaḥlag) بتبحلقوا (bitbaḥlagu) بيبحلقوا (biybaḥlagu)
f بتبحلقي (bitbaḥlagi) بتبحلق (bitbaḥlag)
future1 m هبحلق (habaḥlag) هتبحلق (hatbaḥlag) هيبحلق (haybaḥlag) هنبحلق (hanbaḥlag) هتبحلقوا (hatbaḥlagu) هيبحلقوا (haybaḥlagu)
f هتبحلقي (hatbaḥlagi) هتبحلق (hatbaḥlag)
imperative m بحلق (baḥlag) بحلقوا (baḥlagu)
f بحلقي (baḥlagi)

1 The future tense can be prefixed with either هـ (ha-) or حـ (ḥa-) depending on the speaker.

References

Hijazi Arabic

Root
ب ح ل ق
1 term

Etymology

Borrowed from Egyptian Arabic بَحْلَق (baḥlag).

Pronunciation

  • IPA(key): /baħ.laɡ/

Verb

بَحْلَق • (baḥlag) Iq (non-past يِبَحْلِق (yibaḥlig))

  1. to look
    Synonym: طالع (ṭālaʕ)

Conjugation

Conjugation of بحلق
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m بحلقت (baḥlagt) بحلقت (baḥlagt) بحلق (baḥlag) بحلقنا (baḥlagna) بحلقتوا (baḥlagtu) بحلقوا (baḥlagu)
f بحلقتي (baḥlagti) بحلقت (baḥlagat)
non-past m أبحلق (abaḥlig) تبحلق (tibaḥlig) يبحلق (yibaḥlig) نبحلق (nibaḥlig) تبحلقوا (tibaḥligu) يبحلقوا (yibaḥligu)
f تبحلقي (tibaḥligi) تبحلق (tibaḥlig)
imperative m بحلق (baḥlig) بحلقوا (baḥligu)
f بحلقي (baḥligi)