بخورجی
Ottoman Turkish
Etymology
From بخور (buhur, “incense”) + ـجی (-cı, -ci, occupational suffix).
Noun
بخورجی • (buhurcu)
Descendants
- Turkish: buhurcu
- → Armenian: պուհուրճի (puhurči)
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “buhurcu”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 688
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Aromatarius”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[1], Vienna, column 85
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “بخورجی”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[2], Vienna, column 723
- Redhouse, James W. (1890) “بخورجی”, in A Turkish and English Lexicon[3], Constantinople: A. H. Boyajian, page 345