بوشاتمق
Ottoman Turkish
Etymology
From بوش (boş, “empty; free; unmarried”).
Verb
بوشاتمق • (boşatmak)
- to divorce (one's wife)
Descendants
- Turkish: boşatmak
- → Armenian: պօշաթմիշ (pōšatʻmiš)
References
- Redhouse, James W. (1890) “بوشاتمق”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 401