بيش

Arabic

بِيشAconitum napellus

Alternative forms

  • بِيشَة (bīša)

Etymology

From Persian بیش (biš).

Pronunciation

  • IPA(key): /biːʃ/

Noun

بِيش • (bīšm

  1. aconite, wolfsbane, monkshood (Aconitum spp., especially Aconitum napellus)

Declension

Declension of noun بِيش (bīš)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal بِيش
bīš
الْبِيش
al-bīš
بِيش
bīš
nominative بِيشٌ
bīšun
الْبِيشُ
al-bīšu
بِيشُ
bīšu
accusative بِيشًا
bīšan
الْبِيشَ
al-bīša
بِيشَ
bīša
genitive بِيشٍ
bīšin
الْبِيشِ
al-bīši
بِيشِ
bīši

Further reading

Karakhanid

Etymology

From Proto-Turkic *bẹ̄ĺ (five). Cognate with Turkish beş (five), Old Turkic 𐰋𐰃𐱁 (béš, five).

Numeral

بيش (bḗš)

  1. five
  • بِيشِنْجْ (bḗšinč, fifth)