تأخر

See also: تأجر and تاجر

Arabic

Etymology 1

Root
ء خ ر (ʔ ḵ r)
11 terms

Compare آخِر (ʔāḵir, last).

Verb

تَأَخَّرَ • (taʔaḵḵara) V (non-past يَتَأَخَّرُ (yataʔaḵḵaru), verbal noun تَأَخُّر (taʔaḵḵur))

  1. to go back, to retreat
  2. to be late
  3. to be last, come last
  4. to remain behind
  5. to delay (intransitive)
Conjugation
Conjugation of تَأَخَّرَ (V, sound, impersonal passive (?), verbal noun تَأَخُّر)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَأَخُّر
taʔaḵḵur
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُتَأَخِّر
mutaʔaḵḵir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُتَأَخَّر
mutaʔaḵḵar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تَأَخَّرْتُ
taʔaḵḵartu
تَأَخَّرْتَ
taʔaḵḵarta
تَأَخَّرَ
taʔaḵḵara
تَأَخَّرْتُمَا
taʔaḵḵartumā
تَأَخَّرَا
taʔaḵḵarā
تَأَخَّرْنَا
taʔaḵḵarnā
تَأَخَّرْتُمْ
taʔaḵḵartum
تَأَخَّرُوا
taʔaḵḵarū
f تَأَخَّرْتِ
taʔaḵḵarti
تَأَخَّرَتْ
taʔaḵḵarat
تَأَخَّرَتَا
taʔaḵḵaratā
تَأَخَّرْتُنَّ
taʔaḵḵartunna
تَأَخَّرْنَ
taʔaḵḵarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَتَأَخَّرُ
ʔataʔaḵḵaru
تَتَأَخَّرُ
tataʔaḵḵaru
يَتَأَخَّرُ
yataʔaḵḵaru
تَتَأَخَّرَانِ
tataʔaḵḵarāni
يَتَأَخَّرَانِ
yataʔaḵḵarāni
نَتَأَخَّرُ
nataʔaḵḵaru
تَتَأَخَّرُونَ
tataʔaḵḵarūna
يَتَأَخَّرُونَ
yataʔaḵḵarūna
f تَتَأَخَّرِينَ
tataʔaḵḵarīna
تَتَأَخَّرُ
tataʔaḵḵaru
تَتَأَخَّرَانِ
tataʔaḵḵarāni
تَتَأَخَّرْنَ
tataʔaḵḵarna
يَتَأَخَّرْنَ
yataʔaḵḵarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَتَأَخَّرَ
ʔataʔaḵḵara
تَتَأَخَّرَ
tataʔaḵḵara
يَتَأَخَّرَ
yataʔaḵḵara
تَتَأَخَّرَا
tataʔaḵḵarā
يَتَأَخَّرَا
yataʔaḵḵarā
نَتَأَخَّرَ
nataʔaḵḵara
تَتَأَخَّرُوا
tataʔaḵḵarū
يَتَأَخَّرُوا
yataʔaḵḵarū
f تَتَأَخَّرِي
tataʔaḵḵarī
تَتَأَخَّرَ
tataʔaḵḵara
تَتَأَخَّرَا
tataʔaḵḵarā
تَتَأَخَّرْنَ
tataʔaḵḵarna
يَتَأَخَّرْنَ
yataʔaḵḵarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَتَأَخَّرْ
ʔataʔaḵḵar
تَتَأَخَّرْ
tataʔaḵḵar
يَتَأَخَّرْ
yataʔaḵḵar
تَتَأَخَّرَا
tataʔaḵḵarā
يَتَأَخَّرَا
yataʔaḵḵarā
نَتَأَخَّرْ
nataʔaḵḵar
تَتَأَخَّرُوا
tataʔaḵḵarū
يَتَأَخَّرُوا
yataʔaḵḵarū
f تَتَأَخَّرِي
tataʔaḵḵarī
تَتَأَخَّرْ
tataʔaḵḵar
تَتَأَخَّرَا
tataʔaḵḵarā
تَتَأَخَّرْنَ
tataʔaḵḵarna
يَتَأَخَّرْنَ
yataʔaḵḵarna
imperative
الْأَمْر
m تَأَخَّرْ
taʔaḵḵar
تَأَخَّرَا
taʔaḵḵarā
تَأَخَّرُوا
taʔaḵḵarū
f تَأَخَّرِي
taʔaḵḵarī
تَأَخَّرْنَ
taʔaḵḵarna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تُؤُخِّرَ
tuʔuḵḵira
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُتَأَخَّرُ
yutaʔaḵḵaru
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُتَأَخَّرَ
yutaʔaḵḵara
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُتَأَخَّرْ
yutaʔaḵḵar
f
References

Etymology 2

Noun

تَأَخُّر • (taʔaḵḵurm

  1. verbal noun of تَأَخَّرَ (taʔaḵḵara) (form V)
Declension
Declension of noun تَأَخُّر (taʔaḵḵur)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal تَأَخُّر
taʔaḵḵur
التَّأَخُّر
at-taʔaḵḵur
تَأَخُّر
taʔaḵḵur
nominative تَأَخُّرٌ
taʔaḵḵurun
التَّأَخُّرُ
at-taʔaḵḵuru
تَأَخُّرُ
taʔaḵḵuru
accusative تَأَخُّرًا
taʔaḵḵuran
التَّأَخُّرَ
at-taʔaḵḵura
تَأَخُّرَ
taʔaḵḵura
genitive تَأَخُّرٍ
taʔaḵḵurin
التَّأَخُّرِ
at-taʔaḵḵuri
تَأَخُّرِ
taʔaḵḵuri

Ottoman Turkish

Etymology

From Arabic تَأَخُّر (taʔaḵḵur).

Noun

تأخر • (teehhür)

  1. postponement
  2. delay
  3. receding, recession

Further reading

  • Avery, Robert et al., editors (2013), “teehhür”, in The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
  • Redhouse, James W. (1890) “تأخر”, in A Turkish and English Lexicon[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 474a
  • Kélékian, Diran (1911) “تأخر”, in Dictionnaire turc-français[3] (in French), Constantinople: Mihran, page 334b

South Levantine Arabic

Root
ء خ ر
6 terms

Etymology

Learned borrowing from Arabic تَأَخَّرَ (taʔaḵḵara).

Pronunciation

  • IPA(key): /tʔax.xar/, [ɪtˈʔax.xar]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

تأخّر • (tʔaḵḵar) V (present بتأخّر (bitʔaḵḵar), active participle متأخّر (mitʔaḵḵer))

  1. to be late
    Antonym: بكّر (bakkar)

Conjugation

Conjugation of تأخر
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m تأخّرت (tʔaḵḵart) تأخّرت (tʔaḵḵart) تأخّر (tʔaḵḵar) تأخّرنا (tʔaḵḵarna) تأخّرتو (tʔaḵḵartu) تأخّرو (tʔaḵḵaru)
f تأخّرتي (tʔaḵḵarti) تأخّرت (tʔaḵḵarat)
present m بتأخّر (batʔaḵḵar) بتتأخّر (btitʔaḵḵar) بتأخّر (bitʔaḵḵar) منتأخّر (mnitʔaḵḵar) بتتأخّرو (btitʔaḵḵaru) بتأخّرو (bitʔaḵḵaru)
f بتتأخّري (btitʔaḵḵari) بتتأخّر (btitʔaḵḵar)
subjunctive m اتأخّر (atʔaḵḵar) تتأخّر (titʔaḵḵar) يتأخّر (yitʔaḵḵar) نتأخّر (nitʔaḵḵar) تتأخّرو (titʔaḵḵaru) يتأخّرو (yitʔaḵḵaru)
f تتأخّري (titʔaḵḵari) تتأخّر (titʔaḵḵar)
imperative m تأخّر (tʔaḵḵar) تأخّرو (tʔaḵḵaru)
f تأخّري (tʔaḵḵari)