تحاطي

Arabic

Etymology 1

Verb

تُحَاطِي • (tuḥāṭī) (form I) /tu.ħaː.tˤiː/

  1. second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of حَاطَ (ḥāṭa)

Etymology 2

Verb

تُحَاطِي • (tuḥāṭī) (form IV) /tu.ħaː.tˤiː/

  1. second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of أَحَاطَ (ʔaḥāṭa)