تحقير

Arabic

Root
ح ق ر (ḥ q r)
10 terms

Etymology

Verbal noun of حَقَّرَ (ḥaqqara).

Pronunciation

  • IPA(key): /taħ.qiːr/
  • Rhymes: -iːr

Noun

تَحْقِير • (taḥqīrm

  1. verbal noun of حَقَّرَ (ḥaqqara) (form II)
  2. belittling, disparagement
  3. contempt, disdain
  4. humiliation

Declension

Declension of noun تَحْقِير (taḥqīr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal تَحْقِير
taḥqīr
التَّحْقِير
at-taḥqīr
تَحْقِير
taḥqīr
nominative تَحْقِيرٌ
taḥqīrun
التَّحْقِيرُ
at-taḥqīru
تَحْقِيرُ
taḥqīru
accusative تَحْقِيرًا
taḥqīran
التَّحْقِيرَ
at-taḥqīra
تَحْقِيرَ
taḥqīra
genitive تَحْقِيرٍ
taḥqīrin
التَّحْقِيرِ
at-taḥqīri
تَحْقِيرِ
taḥqīri

Descendants

  • Azerbaijani: təhqir
  • Persian: تحقیر
  • Ottoman Turkish: تحقیر
  • Uyghur: تەھقىر (tehqir)
  • Uzbek: tahqir