تحقير
Arabic
| Root |
|---|
| ح ق ر (ḥ q r) |
| 10 terms |
Etymology
Verbal noun of حَقَّرَ (ḥaqqara).
Pronunciation
- IPA(key): /taħ.qiːr/
- Rhymes: -iːr
Noun
تَحْقِير • (taḥqīr) m
- verbal noun of حَقَّرَ (ḥaqqara) (form II)
- belittling, disparagement
- contempt, disdain
- humiliation
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَحْقِير taḥqīr |
التَّحْقِير at-taḥqīr |
تَحْقِير taḥqīr |
| nominative | تَحْقِيرٌ taḥqīrun |
التَّحْقِيرُ at-taḥqīru |
تَحْقِيرُ taḥqīru |
| accusative | تَحْقِيرًا taḥqīran |
التَّحْقِيرَ at-taḥqīra |
تَحْقِيرَ taḥqīra |
| genitive | تَحْقِيرٍ taḥqīrin |
التَّحْقِيرِ at-taḥqīri |
تَحْقِيرِ taḥqīri |