تخرج

See also: تجرح

Arabic

Etymology 1

Root
خ ر ج (ḵ r j)
13 terms

Pronunciation

  • IPA(key): /ta.xar.ra.d͡ʒa/

Verb

تَخَرَّجَ • (taḵarraja) V (non-past يَتَخَرَّجُ (yataḵarraju), verbal noun تَخَرُّج (taḵarruj))

  1. to graduate (from)
Conjugation
Conjugation of تَخَرَّجَ (V, sound, impersonal passive (?), verbal noun تَخَرُّج)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَخَرُّج
taḵarruj
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُتَخَرِّج
mutaḵarrij
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُتَخَرَّج
mutaḵarraj
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تَخَرَّجْتُ
taḵarrajtu
تَخَرَّجْتَ
taḵarrajta
تَخَرَّجَ
taḵarraja
تَخَرَّجْتُمَا
taḵarrajtumā
تَخَرَّجَا
taḵarrajā
تَخَرَّجْنَا
taḵarrajnā
تَخَرَّجْتُمْ
taḵarrajtum
تَخَرَّجُوا
taḵarrajū
f تَخَرَّجْتِ
taḵarrajti
تَخَرَّجَتْ
taḵarrajat
تَخَرَّجَتَا
taḵarrajatā
تَخَرَّجْتُنَّ
taḵarrajtunna
تَخَرَّجْنَ
taḵarrajna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَتَخَرَّجُ
ʔataḵarraju
تَتَخَرَّجُ
tataḵarraju
يَتَخَرَّجُ
yataḵarraju
تَتَخَرَّجَانِ
tataḵarrajāni
يَتَخَرَّجَانِ
yataḵarrajāni
نَتَخَرَّجُ
nataḵarraju
تَتَخَرَّجُونَ
tataḵarrajūna
يَتَخَرَّجُونَ
yataḵarrajūna
f تَتَخَرَّجِينَ
tataḵarrajīna
تَتَخَرَّجُ
tataḵarraju
تَتَخَرَّجَانِ
tataḵarrajāni
تَتَخَرَّجْنَ
tataḵarrajna
يَتَخَرَّجْنَ
yataḵarrajna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَتَخَرَّجَ
ʔataḵarraja
تَتَخَرَّجَ
tataḵarraja
يَتَخَرَّجَ
yataḵarraja
تَتَخَرَّجَا
tataḵarrajā
يَتَخَرَّجَا
yataḵarrajā
نَتَخَرَّجَ
nataḵarraja
تَتَخَرَّجُوا
tataḵarrajū
يَتَخَرَّجُوا
yataḵarrajū
f تَتَخَرَّجِي
tataḵarrajī
تَتَخَرَّجَ
tataḵarraja
تَتَخَرَّجَا
tataḵarrajā
تَتَخَرَّجْنَ
tataḵarrajna
يَتَخَرَّجْنَ
yataḵarrajna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَتَخَرَّجْ
ʔataḵarraj
تَتَخَرَّجْ
tataḵarraj
يَتَخَرَّجْ
yataḵarraj
تَتَخَرَّجَا
tataḵarrajā
يَتَخَرَّجَا
yataḵarrajā
نَتَخَرَّجْ
nataḵarraj
تَتَخَرَّجُوا
tataḵarrajū
يَتَخَرَّجُوا
yataḵarrajū
f تَتَخَرَّجِي
tataḵarrajī
تَتَخَرَّجْ
tataḵarraj
تَتَخَرَّجَا
tataḵarrajā
تَتَخَرَّجْنَ
tataḵarrajna
يَتَخَرَّجْنَ
yataḵarrajna
imperative
الْأَمْر
m تَخَرَّجْ
taḵarraj
تَخَرَّجَا
taḵarrajā
تَخَرَّجُوا
taḵarrajū
f تَخَرَّجِي
taḵarrajī
تَخَرَّجْنَ
taḵarrajna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m تُخُرِّجَ
tuḵurrija
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُتَخَرَّجُ
yutaḵarraju
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُتَخَرَّجَ
yutaḵarraja
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُتَخَرَّجْ
yutaḵarraj
f

Etymology 2

Verb

تخرج (form I)

  1. تَخْرُجُ (taḵruju) /tax.ru.d͡ʒu/: inflection of خَرَجَ (ḵaraja):
    1. second-person masculine singular non-past active indicative
    2. third-person feminine singular non-past active indicative
  2. تَخْرُجَ (taḵruja) /tax.ru.d͡ʒa/: inflection of خَرَجَ (ḵaraja):
    1. second-person masculine singular non-past active subjunctive
    2. third-person feminine singular non-past active subjunctive
  3. تَخْرُجْ (taḵruj) /tax.rud͡ʒ/: inflection of خَرَجَ (ḵaraja):
    1. second-person masculine singular non-past active jussive
    2. third-person feminine singular non-past active jussive

Etymology 3

Verb

تخرج (form IV)

  1. تُخْرِجُ (tuḵriju) /tux.ri.d͡ʒu/: inflection of أَخْرَجَ (ʔaḵraja):
    1. second-person masculine singular non-past active indicative
    2. third-person feminine singular non-past active indicative
  2. تُخْرَجُ (tuḵraju) /tux.ra.d͡ʒu/: inflection of أَخْرَجَ (ʔaḵraja):
    1. second-person masculine singular non-past passive indicative
    2. third-person feminine singular non-past passive indicative
  3. تُخْرِجَ (tuḵrija) /tux.ri.d͡ʒa/: inflection of أَخْرَجَ (ʔaḵraja):
    1. second-person masculine singular non-past active subjunctive
    2. third-person feminine singular non-past active subjunctive
  4. تُخْرَجَ (tuḵraja) /tux.ra.d͡ʒa/: inflection of أَخْرَجَ (ʔaḵraja):
    1. second-person masculine singular non-past passive subjunctive
    2. third-person feminine singular non-past passive subjunctive
  5. تُخْرِجْ (tuḵrij) /tux.rid͡ʒ/: inflection of أَخْرَجَ (ʔaḵraja):
    1. second-person masculine singular non-past active jussive
    2. third-person feminine singular non-past active jussive
  6. تُخْرَجْ (tuḵraj) /tux.rad͡ʒ/: inflection of أَخْرَجَ (ʔaḵraja):
    1. second-person masculine singular non-past passive jussive
    2. third-person feminine singular non-past passive jussive

Egyptian Arabic

Root
خ ر ج
2 terms

Noun

تخرج • (taḵarrugm

  1. graduation

South Levantine Arabic

Root
خ ر ج
2 terms

Etymology

From Arabic تَخَرَّجَ (taḵarraja).

Pronunciation

  • IPA(key): /txar.raʒ/, [ɪtˈxar.raʒ], [ɪtˈxar.rad͡ʒ]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

تخرّج • (tḵarraj) V (present بتخرّج (bitḵarraj))

  1. to graduate

Conjugation

Conjugation of تخرج
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m تخرّجت (tḵarrajt) تخرّجت (tḵarrajt) تخرّج (tḵarraj) تخرّجنا (tḵarrajna) تخرّجتو (tḵarrajtu) تخرّجو (tḵarraju)
f تخرّجتي (tḵarrajti) تخرّجت (tḵarrajat)
present m بتخرّج (batḵarraj) بتتخرّج (btitḵarraj) بتخرّج (bitḵarraj) منتخرّج (mnitḵarraj) بتتخرّجو (btitḵarraju) بتخرّجو (bitḵarraju)
f بتتخرّجي (btitḵarraji) بتتخرّج (btitḵarraj)
subjunctive m اتخرّج (atḵarraj) تتخرّج (titḵarraj) يتخرّج (yitḵarraj) نتخرّج (nitḵarraj) تتخرّجو (titḵarraju) يتخرّجو (yitḵarraju)
f تتخرّجي (titḵarraji) تتخرّج (titḵarraj)
imperative m تخرّج (tḵarraj) تخرّجو (tḵarraju)
f تخرّجي (tḵarraji)