تسبیح
Ottoman Turkish
Etymology
Borrowed from Arabic تَسْبِيح (tasbīḥ, “praise”).
Noun
تسبیح • (tesbih) (plural تسبیحات (tesbihat))
- (Islam) tasbih, a litany of praise to God that involves the repetitive utterances of short sentences
- (by extension) misbaha, a set of Islamic prayer beads used by Muslims in reciting the tasbih
Derived terms
- تسبیح آغاجی (tesbih ağacı, “bead tree”)
- تسبیح بوجكی (tesbih böceği, “woodlouse”)
- تسبیح چكمك (tesbih çekmek, “to tell beads”)
Descendants
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “tespih”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4769
- Devellioğlu, Ferit (1962) “tesbîh”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 1308
- Kélékian, Diran (1911) “تسبیح”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 367
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Laudatio”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 925
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “تسبیح”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 1174
- Nişanyan, Sevan (2002–) “tespih”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “تسبیح”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 545
Persian
تسبیح
Alternative forms
- تزبی (tazbē) (dialectal, Kabuli)
Etymology
Borrowed from Arabic تَسْبِيح (tasbīḥ).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /tas.ˈbiːh/
- (Dari, formal) IPA(key): [t̪ʰäs.bíːʱ]
- (Iran, formal) IPA(key): [t̪ʰæs.bíːʰ]
- (Tajik, formal) IPA(key): [t̪ʰäs.bíʱ]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | tasbīh |
| Dari reading? | tasbīh |
| Iranian reading? | tasbih |
| Tajik reading? | tasbih |
Noun
تسبیح • (tasbih) (plural تسبیحها)