تسبيح
Arabic
| Root |
|---|
| س ب ح (s b ḥ) |
| 9 terms |
Etymology
Verbal noun of سَبَّحَ (sabbaḥa).
Pronunciation
- IPA(key): /tas.biːħ/
- Rhymes: -iːħ
Noun
تَسْبِيح • (tasbīḥ) m
- Tasbih: glorification of God
- exclamation of tasbih, such as:
- سبحان الله ― subḥān Allah ― Glory be to Allah
- (colloquial) prayer beads, misbaha
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَسْبِيح tasbīḥ |
التَّسْبِيح at-tasbīḥ |
تَسْبِيح tasbīḥ |
| nominative | تَسْبِيحٌ tasbīḥun |
التَّسْبِيحُ at-tasbīḥu |
تَسْبِيحُ tasbīḥu |
| accusative | تَسْبِيحًا tasbīḥan |
التَّسْبِيحَ at-tasbīḥa |
تَسْبِيحَ tasbīḥa |
| genitive | تَسْبِيحٍ tasbīḥin |
التَّسْبِيحِ at-tasbīḥi |
تَسْبِيحِ tasbīḥi |
Derived terms
- تَسْبِيحَة (tasbīḥa)
Descendants
- Judeo-Arabic: תסביח (tasbīḥ)
- → Azerbaijani: təsbeh
- → Bashkir: тәсбих (təsbix)
- → Classical Persian: تَسْبِیح (tasbih), تزبی (tazbē) (dialectal, Kabuli)
- → Japanese: タスビーフ (tasubīfu)
- → Polish: tasbih
- → Swahili: tasbihi
- → Tausug: tasbi
- → Ottoman Turkish: تسبیح (tesbih, tespih)
- → Yakan: tasbi
- → Turkmen: tesbi