تعبيد
Arabic
Noun
تَعْبِيد • (taʕbīd) m
- verbal noun of عَبَّدَ (ʕabbada) (form II)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَعْبِيد taʕbīd |
التَّعْبِيد at-taʕbīd |
تَعْبِيد taʕbīd |
| nominative | تَعْبِيدٌ taʕbīdun |
التَّعْبِيدُ at-taʕbīdu |
تَعْبِيدُ taʕbīdu |
| accusative | تَعْبِيدًا taʕbīdan |
التَّعْبِيدَ at-taʕbīda |
تَعْبِيدَ taʕbīda |
| genitive | تَعْبِيدٍ taʕbīdin |
التَّعْبِيدِ at-taʕbīdi |
تَعْبِيدِ taʕbīdi |