تغنية
Arabic
Noun
تَغْنِيَة • (taḡniya) f
- verbal noun of غَنَّى (ḡannā) (form II)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَغْنِيَة taḡniya |
التَّغْنِيَة at-taḡniya |
تَغْنِيَة taḡniyat |
| nominative | تَغْنِيَةٌ taḡniyatun |
التَّغْنِيَةُ at-taḡniyatu |
تَغْنِيَةُ taḡniyatu |
| accusative | تَغْنِيَةً taḡniyatan |
التَّغْنِيَةَ at-taḡniyata |
تَغْنِيَةَ taḡniyata |
| genitive | تَغْنِيَةٍ taḡniyatin |
التَّغْنِيَةِ at-taḡniyati |
تَغْنِيَةِ taḡniyati |