تفجري
Arabic
Etymology 1
Verb
تفجري (form I)
- تَفْجُرِي (tafjurī) /taf.d͡ʒu.riː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of فَجَرَ (fajara)
- تُفْجَرِي (tufjarī) /tuf.d͡ʒa.riː/: second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of فَجَرَ (fajara)
Etymology 2
Verb
تفجري (form II)
- تُفَجِّرِي (tufajjirī) /tu.fad͡ʒ.d͡ʒi.riː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of فَجَّرَ (fajjara)
- تُفَجَّرِي (tufajjarī) /tu.fad͡ʒ.d͡ʒa.riː/: second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of فَجَّرَ (fajjara)
Etymology 3
Verb
تُفْجِرِي • (tufjirī) (form IV) /tuf.d͡ʒi.riː/
- second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of أَفْجَرَ (ʔafjara)
Etymology 4
Verb
تَفَجَّرِي • (tafajjarī) (form V) /ta.fad͡ʒ.d͡ʒa.riː/
- second-person feminine singular imperative of تَفَجَّرَ (tafajjara)