تفجير
Arabic
Noun
تَفْجِير • (tafjīr) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَفْجِير tafjīr |
التَّفْجِير at-tafjīr |
تَفْجِير tafjīr |
| nominative | تَفْجِيرٌ tafjīrun |
التَّفْجِيرُ at-tafjīru |
تَفْجِيرُ tafjīru |
| accusative | تَفْجِيرًا tafjīran |
التَّفْجِيرَ at-tafjīra |
تَفْجِيرَ tafjīra |
| genitive | تَفْجِيرٍ tafjīrin |
التَّفْجِيرِ at-tafjīri |
تَفْجِيرِ tafjīri |