تفري

See also: تقري

Arabic

Etymology 1

Verb

تَفِرِّي • (tafirrī) (form I) /ta.fir.riː/

  1. second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of فَرَّ (farra)

Etymology 2

Verb

تَفِرِي • (tafirī) (form I) /ta.fi.riː/

  1. second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of وَفَرَ (wafara)