وفر

Arabic

Etymology 1

Root
و ف ر (w f r)
8 terms

Verb

وَفَرَ • (wafara) I (non-past يَفِرُ (yafiru), verbal noun وَفْر (wafr) or فِرَة (fira) or وُفُور (wufūr))
وَفُرَ • (wafura) I (non-past يَوْفُرُ (yawfuru), verbal noun وَفَارَة (wafāra))

  1. to be abundant, be plentiful
  2. to be full, be complete
Conjugation
Conjugation of وَفَرَ (I, assimilated, a ~ i, no passive, verbal nouns وَفْر, فِرَة, وُفُور)
verbal noun
الْمَصْدَر
وَفْر, فِرَة, وُفُور
wafr, fira, wufūr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
وَفِير
wafīr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وَفَرْتُ
wafartu
وَفَرْتَ
wafarta
وَفَرَ
wafara
وَفَرْتُمَا
wafartumā
وَفَرَا
wafarā
وَفَرْنَا
wafarnā
وَفَرْتُمْ
wafartum
وَفَرُوا
wafarū
f وَفَرْتِ
wafarti
وَفَرَتْ
wafarat
وَفَرَتَا
wafaratā
وَفَرْتُنَّ
wafartunna
وَفَرْنَ
wafarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَفِرُ
ʔafiru
تَفِرُ
tafiru
يَفِرُ
yafiru
تَفِرَانِ
tafirāni
يَفِرَانِ
yafirāni
نَفِرُ
nafiru
تَفِرُونَ
tafirūna
يَفِرُونَ
yafirūna
f تَفِرِينَ
tafirīna
تَفِرُ
tafiru
تَفِرَانِ
tafirāni
تَفِرْنَ
tafirna
يَفِرْنَ
yafirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَفِرَ
ʔafira
تَفِرَ
tafira
يَفِرَ
yafira
تَفِرَا
tafirā
يَفِرَا
yafirā
نَفِرَ
nafira
تَفِرُوا
tafirū
يَفِرُوا
yafirū
f تَفِرِي
tafirī
تَفِرَ
tafira
تَفِرَا
tafirā
تَفِرْنَ
tafirna
يَفِرْنَ
yafirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَفِرْ
ʔafir
تَفِرْ
tafir
يَفِرْ
yafir
تَفِرَا
tafirā
يَفِرَا
yafirā
نَفِرْ
nafir
تَفِرُوا
tafirū
يَفِرُوا
yafirū
f تَفِرِي
tafirī
تَفِرْ
tafir
تَفِرَا
tafirā
تَفِرْنَ
tafirna
يَفِرْنَ
yafirna
imperative
الْأَمْر
m فِرْ
fir
فِرَا
firā
فِرُوا
firū
f فِرِي
firī
فِرْنَ
firna
Conjugation of وَفُرَ (I, sound, u ~ u, no passive, verbal noun وَفَارَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
وَفَارَة
wafāra
active participle
اِسْم الْفَاعِل
وَفِير
wafīr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وَفُرْتُ
wafurtu
وَفُرْتَ
wafurta
وَفُرَ
wafura
وَفُرْتُمَا
wafurtumā
وَفُرَا
wafurā
وَفُرْنَا
wafurnā
وَفُرْتُمْ
wafurtum
وَفُرُوا
wafurū
f وَفُرْتِ
wafurti
وَفُرَتْ
wafurat
وَفُرَتَا
wafuratā
وَفُرْتُنَّ
wafurtunna
وَفُرْنَ
wafurna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَوْفُرُ
ʔawfuru
تَوْفُرُ
tawfuru
يَوْفُرُ
yawfuru
تَوْفُرَانِ
tawfurāni
يَوْفُرَانِ
yawfurāni
نَوْفُرُ
nawfuru
تَوْفُرُونَ
tawfurūna
يَوْفُرُونَ
yawfurūna
f تَوْفُرِينَ
tawfurīna
تَوْفُرُ
tawfuru
تَوْفُرَانِ
tawfurāni
تَوْفُرْنَ
tawfurna
يَوْفُرْنَ
yawfurna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَوْفُرَ
ʔawfura
تَوْفُرَ
tawfura
يَوْفُرَ
yawfura
تَوْفُرَا
tawfurā
يَوْفُرَا
yawfurā
نَوْفُرَ
nawfura
تَوْفُرُوا
tawfurū
يَوْفُرُوا
yawfurū
f تَوْفُرِي
tawfurī
تَوْفُرَ
tawfura
تَوْفُرَا
tawfurā
تَوْفُرْنَ
tawfurna
يَوْفُرْنَ
yawfurna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَوْفُرْ
ʔawfur
تَوْفُرْ
tawfur
يَوْفُرْ
yawfur
تَوْفُرَا
tawfurā
يَوْفُرَا
yawfurā
نَوْفُرْ
nawfur
تَوْفُرُوا
tawfurū
يَوْفُرُوا
yawfurū
f تَوْفُرِي
tawfurī
تَوْفُرْ
tawfur
تَوْفُرَا
tawfurā
تَوْفُرْنَ
tawfurna
يَوْفُرْنَ
yawfurna
imperative
الْأَمْر
m اُوفُرْ
ūfur
اُوفُرَا
ūfurā
اُوفُرُوا
ūfurū
f اُوفُرِي
ūfurī
اُوفُرْنَ
ūfurna
References

Verb

وَفَرَ • (wafara) I (non-past يَفِرُ (yafiru), verbal noun وَفَر (wafar) or فِرَة (fira))

  1. to make abundant, increase, multiply
  2. to make full
Conjugation
Conjugation of وَفَرَ (I, assimilated, a ~ i, full passive, verbal nouns وَفَر, فِرَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
وَفَر, فِرَة
wafar, fira
active participle
اِسْم الْفَاعِل
وَافِر
wāfir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَوْفُور, وَفِير
mawfūr, wafīr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وَفَرْتُ
wafartu
وَفَرْتَ
wafarta
وَفَرَ
wafara
وَفَرْتُمَا
wafartumā
وَفَرَا
wafarā
وَفَرْنَا
wafarnā
وَفَرْتُمْ
wafartum
وَفَرُوا
wafarū
f وَفَرْتِ
wafarti
وَفَرَتْ
wafarat
وَفَرَتَا
wafaratā
وَفَرْتُنَّ
wafartunna
وَفَرْنَ
wafarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَفِرُ
ʔafiru
تَفِرُ
tafiru
يَفِرُ
yafiru
تَفِرَانِ
tafirāni
يَفِرَانِ
yafirāni
نَفِرُ
nafiru
تَفِرُونَ
tafirūna
يَفِرُونَ
yafirūna
f تَفِرِينَ
tafirīna
تَفِرُ
tafiru
تَفِرَانِ
tafirāni
تَفِرْنَ
tafirna
يَفِرْنَ
yafirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَفِرَ
ʔafira
تَفِرَ
tafira
يَفِرَ
yafira
تَفِرَا
tafirā
يَفِرَا
yafirā
نَفِرَ
nafira
تَفِرُوا
tafirū
يَفِرُوا
yafirū
f تَفِرِي
tafirī
تَفِرَ
tafira
تَفِرَا
tafirā
تَفِرْنَ
tafirna
يَفِرْنَ
yafirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَفِرْ
ʔafir
تَفِرْ
tafir
يَفِرْ
yafir
تَفِرَا
tafirā
يَفِرَا
yafirā
نَفِرْ
nafir
تَفِرُوا
tafirū
يَفِرُوا
yafirū
f تَفِرِي
tafirī
تَفِرْ
tafir
تَفِرَا
tafirā
تَفِرْنَ
tafirna
يَفِرْنَ
yafirna
imperative
الْأَمْر
m فِرْ
fir
فِرَا
firā
فِرُوا
firū
f فِرِي
firī
فِرْنَ
firna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وُفِرْتُ
wufirtu
وُفِرْتَ
wufirta
وُفِرَ
wufira
وُفِرْتُمَا
wufirtumā
وُفِرَا
wufirā
وُفِرْنَا
wufirnā
وُفِرْتُمْ
wufirtum
وُفِرُوا
wufirū
f وُفِرْتِ
wufirti
وُفِرَتْ
wufirat
وُفِرَتَا
wufiratā
وُفِرْتُنَّ
wufirtunna
وُفِرْنَ
wufirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوفَرُ
ʔūfaru
تُوفَرُ
tūfaru
يُوفَرُ
yūfaru
تُوفَرَانِ
tūfarāni
يُوفَرَانِ
yūfarāni
نُوفَرُ
nūfaru
تُوفَرُونَ
tūfarūna
يُوفَرُونَ
yūfarūna
f تُوفَرِينَ
tūfarīna
تُوفَرُ
tūfaru
تُوفَرَانِ
tūfarāni
تُوفَرْنَ
tūfarna
يُوفَرْنَ
yūfarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوفَرَ
ʔūfara
تُوفَرَ
tūfara
يُوفَرَ
yūfara
تُوفَرَا
tūfarā
يُوفَرَا
yūfarā
نُوفَرَ
nūfara
تُوفَرُوا
tūfarū
يُوفَرُوا
yūfarū
f تُوفَرِي
tūfarī
تُوفَرَ
tūfara
تُوفَرَا
tūfarā
تُوفَرْنَ
tūfarna
يُوفَرْنَ
yūfarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوفَرْ
ʔūfar
تُوفَرْ
tūfar
يُوفَرْ
yūfar
تُوفَرَا
tūfarā
يُوفَرَا
yūfarā
نُوفَرْ
nūfar
تُوفَرُوا
tūfarū
يُوفَرُوا
yūfarū
f تُوفَرِي
tūfarī
تُوفَرْ
tūfar
تُوفَرَا
tūfarā
تُوفَرْنَ
tūfarna
يُوفَرْنَ
yūfarna
References

Verb

وَفَرَ • (wafara) I (non-past يَفِرُ (yafiru), verbal noun وَفْر (wafr))

  1. to spare one's good name, abstain from scolding
  2. to reciprocate one's gift
Conjugation
Conjugation of وَفَرَ (I, assimilated, a ~ i, full passive, verbal noun وَفْر)
verbal noun
الْمَصْدَر
وَفْر
wafr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
وَافِر
wāfir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَوْفُور
mawfūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وَفَرْتُ
wafartu
وَفَرْتَ
wafarta
وَفَرَ
wafara
وَفَرْتُمَا
wafartumā
وَفَرَا
wafarā
وَفَرْنَا
wafarnā
وَفَرْتُمْ
wafartum
وَفَرُوا
wafarū
f وَفَرْتِ
wafarti
وَفَرَتْ
wafarat
وَفَرَتَا
wafaratā
وَفَرْتُنَّ
wafartunna
وَفَرْنَ
wafarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَفِرُ
ʔafiru
تَفِرُ
tafiru
يَفِرُ
yafiru
تَفِرَانِ
tafirāni
يَفِرَانِ
yafirāni
نَفِرُ
nafiru
تَفِرُونَ
tafirūna
يَفِرُونَ
yafirūna
f تَفِرِينَ
tafirīna
تَفِرُ
tafiru
تَفِرَانِ
tafirāni
تَفِرْنَ
tafirna
يَفِرْنَ
yafirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَفِرَ
ʔafira
تَفِرَ
tafira
يَفِرَ
yafira
تَفِرَا
tafirā
يَفِرَا
yafirā
نَفِرَ
nafira
تَفِرُوا
tafirū
يَفِرُوا
yafirū
f تَفِرِي
tafirī
تَفِرَ
tafira
تَفِرَا
tafirā
تَفِرْنَ
tafirna
يَفِرْنَ
yafirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَفِرْ
ʔafir
تَفِرْ
tafir
يَفِرْ
yafir
تَفِرَا
tafirā
يَفِرَا
yafirā
نَفِرْ
nafir
تَفِرُوا
tafirū
يَفِرُوا
yafirū
f تَفِرِي
tafirī
تَفِرْ
tafir
تَفِرَا
tafirā
تَفِرْنَ
tafirna
يَفِرْنَ
yafirna
imperative
الْأَمْر
m فِرْ
fir
فِرَا
firā
فِرُوا
firū
f فِرِي
firī
فِرْنَ
firna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وُفِرْتُ
wufirtu
وُفِرْتَ
wufirta
وُفِرَ
wufira
وُفِرْتُمَا
wufirtumā
وُفِرَا
wufirā
وُفِرْنَا
wufirnā
وُفِرْتُمْ
wufirtum
وُفِرُوا
wufirū
f وُفِرْتِ
wufirti
وُفِرَتْ
wufirat
وُفِرَتَا
wufiratā
وُفِرْتُنَّ
wufirtunna
وُفِرْنَ
wufirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوفَرُ
ʔūfaru
تُوفَرُ
tūfaru
يُوفَرُ
yūfaru
تُوفَرَانِ
tūfarāni
يُوفَرَانِ
yūfarāni
نُوفَرُ
nūfaru
تُوفَرُونَ
tūfarūna
يُوفَرُونَ
yūfarūna
f تُوفَرِينَ
tūfarīna
تُوفَرُ
tūfaru
تُوفَرَانِ
tūfarāni
تُوفَرْنَ
tūfarna
يُوفَرْنَ
yūfarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوفَرَ
ʔūfara
تُوفَرَ
tūfara
يُوفَرَ
yūfara
تُوفَرَا
tūfarā
يُوفَرَا
yūfarā
نُوفَرَ
nūfara
تُوفَرُوا
tūfarū
يُوفَرُوا
yūfarū
f تُوفَرِي
tūfarī
تُوفَرَ
tūfara
تُوفَرَا
tūfarā
تُوفَرْنَ
tūfarna
يُوفَرْنَ
yūfarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوفَرْ
ʔūfar
تُوفَرْ
tūfar
يُوفَرْ
yūfar
تُوفَرَا
tūfarā
يُوفَرَا
yūfarā
نُوفَرْ
nūfar
تُوفَرُوا
tūfarū
يُوفَرُوا
yūfarū
f تُوفَرِي
tūfarī
تُوفَرْ
tūfar
تُوفَرَا
tūfarā
تُوفَرْنَ
tūfarna
يُوفَرْنَ
yūfarna
References

Etymology 2

Verb

وَفَّرَ • (waffara) II (non-past يُوَفِّرُ (yuwaffiru), verbal noun تَوْفِير (tawfīr))

  1. to make more abundant, make more numerous, increase
  2. to save, economize
  3. to pay the whole debt, give the whole
  4. to provide
    النص يسلط الضوء على دور علم الأنثروبولوجيا في توفير فهم حول أصول وتطور البشر.
    The text sheds light on the role of anthropology in providing an understanding of the origins and evolution of humans.
    [translit?]
Conjugation
Conjugation of وَفَّرَ (II, sound, full passive, verbal noun تَوْفِير)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَوْفِير
tawfīr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُوَفِّر
muwaffir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُوَفَّر
muwaffar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وَفَّرْتُ
waffartu
وَفَّرْتَ
waffarta
وَفَّرَ
waffara
وَفَّرْتُمَا
waffartumā
وَفَّرَا
waffarā
وَفَّرْنَا
waffarnā
وَفَّرْتُمْ
waffartum
وَفَّرُوا
waffarū
f وَفَّرْتِ
waffarti
وَفَّرَتْ
waffarat
وَفَّرَتَا
waffaratā
وَفَّرْتُنَّ
waffartunna
وَفَّرْنَ
waffarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوَفِّرُ
ʔuwaffiru
تُوَفِّرُ
tuwaffiru
يُوَفِّرُ
yuwaffiru
تُوَفِّرَانِ
tuwaffirāni
يُوَفِّرَانِ
yuwaffirāni
نُوَفِّرُ
nuwaffiru
تُوَفِّرُونَ
tuwaffirūna
يُوَفِّرُونَ
yuwaffirūna
f تُوَفِّرِينَ
tuwaffirīna
تُوَفِّرُ
tuwaffiru
تُوَفِّرَانِ
tuwaffirāni
تُوَفِّرْنَ
tuwaffirna
يُوَفِّرْنَ
yuwaffirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوَفِّرَ
ʔuwaffira
تُوَفِّرَ
tuwaffira
يُوَفِّرَ
yuwaffira
تُوَفِّرَا
tuwaffirā
يُوَفِّرَا
yuwaffirā
نُوَفِّرَ
nuwaffira
تُوَفِّرُوا
tuwaffirū
يُوَفِّرُوا
yuwaffirū
f تُوَفِّرِي
tuwaffirī
تُوَفِّرَ
tuwaffira
تُوَفِّرَا
tuwaffirā
تُوَفِّرْنَ
tuwaffirna
يُوَفِّرْنَ
yuwaffirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوَفِّرْ
ʔuwaffir
تُوَفِّرْ
tuwaffir
يُوَفِّرْ
yuwaffir
تُوَفِّرَا
tuwaffirā
يُوَفِّرَا
yuwaffirā
نُوَفِّرْ
nuwaffir
تُوَفِّرُوا
tuwaffirū
يُوَفِّرُوا
yuwaffirū
f تُوَفِّرِي
tuwaffirī
تُوَفِّرْ
tuwaffir
تُوَفِّرَا
tuwaffirā
تُوَفِّرْنَ
tuwaffirna
يُوَفِّرْنَ
yuwaffirna
imperative
الْأَمْر
m وَفِّرْ
waffir
وَفِّرَا
waffirā
وَفِّرُوا
waffirū
f وَفِّرِي
waffirī
وَفِّرْنَ
waffirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وُفِّرْتُ
wuffirtu
وُفِّرْتَ
wuffirta
وُفِّرَ
wuffira
وُفِّرْتُمَا
wuffirtumā
وُفِّرَا
wuffirā
وُفِّرْنَا
wuffirnā
وُفِّرْتُمْ
wuffirtum
وُفِّرُوا
wuffirū
f وُفِّرْتِ
wuffirti
وُفِّرَتْ
wuffirat
وُفِّرَتَا
wuffiratā
وُفِّرْتُنَّ
wuffirtunna
وُفِّرْنَ
wuffirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوَفَّرُ
ʔuwaffaru
تُوَفَّرُ
tuwaffaru
يُوَفَّرُ
yuwaffaru
تُوَفَّرَانِ
tuwaffarāni
يُوَفَّرَانِ
yuwaffarāni
نُوَفَّرُ
nuwaffaru
تُوَفَّرُونَ
tuwaffarūna
يُوَفَّرُونَ
yuwaffarūna
f تُوَفَّرِينَ
tuwaffarīna
تُوَفَّرُ
tuwaffaru
تُوَفَّرَانِ
tuwaffarāni
تُوَفَّرْنَ
tuwaffarna
يُوَفَّرْنَ
yuwaffarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوَفَّرَ
ʔuwaffara
تُوَفَّرَ
tuwaffara
يُوَفَّرَ
yuwaffara
تُوَفَّرَا
tuwaffarā
يُوَفَّرَا
yuwaffarā
نُوَفَّرَ
nuwaffara
تُوَفَّرُوا
tuwaffarū
يُوَفَّرُوا
yuwaffarū
f تُوَفَّرِي
tuwaffarī
تُوَفَّرَ
tuwaffara
تُوَفَّرَا
tuwaffarā
تُوَفَّرْنَ
tuwaffarna
يُوَفَّرْنَ
yuwaffarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوَفَّرْ
ʔuwaffar
تُوَفَّرْ
tuwaffar
يُوَفَّرْ
yuwaffar
تُوَفَّرَا
tuwaffarā
يُوَفَّرَا
yuwaffarā
نُوَفَّرْ
nuwaffar
تُوَفَّرُوا
tuwaffarū
يُوَفَّرُوا
yuwaffarū
f تُوَفَّرِي
tuwaffarī
تُوَفَّرْ
tuwaffar
تُوَفَّرَا
tuwaffarā
تُوَفَّرْنَ
tuwaffarna
يُوَفَّرْنَ
yuwaffarna
References

Etymology 3

Noun

وَفْر • (wafrm (plural وُفُور (wufūr) or وَفْرَات (wafrāt))

  1. verbal noun of وَفَرَ (wafara, to be abundant) (form I)
  2. verbal noun of وَفُرَ (wafura, to be abundant) (form I)
  3. abundance
  4. affluence, wealth
  5. ("modern") saving
    مَخْزَن الْوَفْرmaḵzan al-wafrsavings bank
Declension
Declension of noun وَفْر (wafr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal وَفْر
wafr
الْوَفْر
al-wafr
وَفْر
wafr
nominative وَفْرٌ
wafrun
الْوَفْرُ
al-wafru
وَفْرُ
wafru
accusative وَفْرًا
wafran
الْوَفْرَ
al-wafra
وَفْرَ
wafra
genitive وَفْرٍ
wafrin
الْوَفْرِ
al-wafri
وَفْرِ
wafri
dual indefinite definite construct
informal وَفْرَيْن
wafrayn
الْوَفْرَيْن
al-wafrayn
وَفْرَيْ
wafray
nominative وَفْرَانِ
wafrāni
الْوَفْرَانِ
al-wafrāni
وَفْرَا
wafrā
accusative وَفْرَيْنِ
wafrayni
الْوَفْرَيْنِ
al-wafrayni
وَفْرَيْ
wafray
genitive وَفْرَيْنِ
wafrayni
الْوَفْرَيْنِ
al-wafrayni
وَفْرَيْ
wafray
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal وُفُور
wufūr
الْوُفُور
al-wufūr
وُفُور
wufūr
nominative وُفُورٌ
wufūrun
الْوُفُورُ
al-wufūru
وُفُورُ
wufūru
accusative وُفُورًا
wufūran
الْوُفُورَ
al-wufūra
وُفُورَ
wufūra
genitive وُفُورٍ
wufūrin
الْوُفُورِ
al-wufūri
وُفُورِ
wufūri
References
  • Steingass, Francis Joseph (1884) “وفر”, in The Student's Arabic–English Dictionary[5], London: W.H. Allen
  • Wehr, Hans (1979) “وفر”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN

Adjective

وَفْر • (wafr) (masculine plural وُفُور (wufūr), elative أَوْفَر (ʔawfar))

  1. abundant
  2. comprehensive, general
Declension
Declension of adjective وَفْر (wafr)
singular masculine feminine
basic singular triptote singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite indefinite definite
informal وَفْر
wafr
الْوَفْر
al-wafr
وَفْرَة
wafra
الْوَفْرَة
al-wafra
nominative وَفْرٌ
wafrun
الْوَفْرُ
al-wafru
وَفْرَةٌ
wafratun
الْوَفْرَةُ
al-wafratu
accusative وَفْرًا
wafran
الْوَفْرَ
al-wafra
وَفْرَةً
wafratan
الْوَفْرَةَ
al-wafrata
genitive وَفْرٍ
wafrin
الْوَفْرِ
al-wafri
وَفْرَةٍ
wafratin
الْوَفْرَةِ
al-wafrati
dual masculine feminine
indefinite definite indefinite definite
informal وَفْرَيْن
wafrayn
الْوَفْرَيْن
al-wafrayn
وَفْرَتَيْن
wafratayn
الْوَفْرَتَيْن
al-wafratayn
nominative وَفْرَانِ
wafrāni
الْوَفْرَانِ
al-wafrāni
وَفْرَتَانِ
wafratāni
الْوَفْرَتَانِ
al-wafratāni
accusative وَفْرَيْنِ
wafrayni
الْوَفْرَيْنِ
al-wafrayni
وَفْرَتَيْنِ
wafratayni
الْوَفْرَتَيْنِ
al-wafratayni
genitive وَفْرَيْنِ
wafrayni
الْوَفْرَيْنِ
al-wafrayni
وَفْرَتَيْنِ
wafratayni
الْوَفْرَتَيْنِ
al-wafratayni
plural masculine feminine
basic broken plural triptote sound feminine plural
indefinite definite indefinite definite
informal وُفُور
wufūr
الْوُفُور
al-wufūr
وَفْرَات
wafrāt
الْوَفْرَات
al-wafrāt
nominative وُفُورٌ
wufūrun
الْوُفُورُ
al-wufūru
وَفْرَاتٌ
wafrātun
الْوَفْرَاتُ
al-wafrātu
accusative وُفُورًا
wufūran
الْوُفُورَ
al-wufūra
وَفْرَاتٍ
wafrātin
الْوَفْرَاتِ
al-wafrāti
genitive وُفُورٍ
wufūrin
الْوُفُورِ
al-wufūri
وَفْرَاتٍ
wafrātin
الْوَفْرَاتِ
al-wafrāti
References

Etymology 4

Noun

وَفَر • (wafarm

  1. verbal noun of وَفَرَ (wafara) (form I)
Declension
Declension of noun وَفَر (wafar)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal وَفَر
wafar
الْوَفَر
al-wafar
وَفَر
wafar
nominative وَفَرٌ
wafarun
الْوَفَرُ
al-wafaru
وَفَرُ
wafaru
accusative وَفَرًا
wafaran
الْوَفَرَ
al-wafara
وَفَرَ
wafara
genitive وَفَرٍ
wafarin
الْوَفَرِ
al-wafari
وَفَرِ
wafari

South Levantine Arabic

Root
و ف ر
1 term

Etymology

From Arabic وَفَّرَ (waffara).

Pronunciation

  • IPA(key): /waf.far/, [ˈwaf.far]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

وفّر • (waffar) II (present بوفّر (biwaffer))

  1. to save money, to economize

Conjugation

Conjugation of وفر
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m وفّرت (waffart) وفّرت (waffart) وفّر (waffar) وفّرنا (waffarna) وفّرتو (waffartu) وفّرو (waffaru)
f وفّرتي (waffarti) وفّرت (waffarat)
present m بوفّر (bawaffir) بتوفّر (bitwaffir) بوفّر (biwaffir) منوفّر (minwaffir) بتوفّرو (bitwaffru) بوفّرو (biwaffru)
f بتوفّري (bitwaffri) بتوفّر (bitwaffir)
subjunctive m اوفّر (awaffir) توفّر (twaffir) يوفّر (ywaffir) نوفّر (nwaffir) توفّرو (twaffru) يوفّرو (ywaffru)
f توفّري (twaffri) توفّر (twaffir)
imperative m وفّر (waffir) وفّرو (waffru)
f وفّري (waffri)