وفارة
Arabic
Noun
وَفَارَة • (wafāra) f
- verbal noun of وَفُرَ (wafura) (form I)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | وَفَارَة wafāra |
الْوَفَارَة al-wafāra |
وَفَارَة wafārat |
| nominative | وَفَارَةٌ wafāratun |
الْوَفَارَةُ al-wafāratu |
وَفَارَةُ wafāratu |
| accusative | وَفَارَةً wafāratan |
الْوَفَارَةَ al-wafārata |
وَفَارَةَ wafārata |
| genitive | وَفَارَةٍ wafāratin |
الْوَفَارَةِ al-wafārati |
وَفَارَةِ wafārati |