تنذير
Arabic
Noun
تَنْذِير • (tanḏīr) m
- verbal noun of نَذَّرَ (naḏḏara) (form II)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | تَنْذِير tanḏīr |
التَّنْذِير at-tanḏīr |
تَنْذِير tanḏīr |
| nominative | تَنْذِيرٌ tanḏīrun |
التَّنْذِيرُ at-tanḏīru |
تَنْذِيرُ tanḏīru |
| accusative | تَنْذِيرًا tanḏīran |
التَّنْذِيرَ at-tanḏīra |
تَنْذِيرَ tanḏīra |
| genitive | تَنْذِيرٍ tanḏīrin |
التَّنْذِيرِ at-tanḏīri |
تَنْذِيرِ tanḏīri |