نذر

See also: ندر

Arabic

Etymology 1.1

Root
ن ذ ر (n ḏ r)
5 terms

Akin to Aramaic נִדְרָא (niḏrā), Classical Syriac ܢܕܪܐ (neḏrā), Hebrew נֶדֶר (néḏer), Punic 𐤍𐤃𐤓 (ndr) and Ugaritic 𐎐𐎄𐎗 (ndr). It is argued that the sense vow is influenced from Jewish and Christian usage in Aramaic and Hebrew, the sense of “warning” as in أَنْذَرَ (ʔanḏara) and its verbal noun نُذُر (nuḏur) being more particular to Arabic, so the original meaning of the base stem needs to have been “to take heed”.

Verb

نَذَرَ • (naḏara) I (non-past يَنْذُرُ (yanḏuru) or يَنْذِرُ (yanḏiru), verbal noun نَذْر (naḏr) or نُذُور (nuḏūr))

  1. to vow, to pledge
    • 609–632 CE, Qur'an, 19:26:
      إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمَٰنِ صَوْمًا فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنسِيًّا
      Lo! I have vowed a fast unto the Beneficent, and may not speak today to any mortal.
  2. to devote one's son to the service of God
  3. to place in front of a combat
Conjugation
Conjugation of نَذَرَ (I, sound, a ~ u/i, full passive, verbal nouns نَذْر, نُذُور)
verbal noun
الْمَصْدَر
نَذْر, نُذُور
naḏr, nuḏūr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
نَاذِر
nāḏir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَنْذُور
manḏūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَذَرْتُ
naḏartu
نَذَرْتَ
naḏarta
نَذَرَ
naḏara
نَذَرْتُمَا
naḏartumā
نَذَرَا
naḏarā
نَذَرْنَا
naḏarnā
نَذَرْتُمْ
naḏartum
نَذَرُوا
naḏarū
f نَذَرْتِ
naḏarti
نَذَرَتْ
naḏarat
نَذَرَتَا
naḏaratā
نَذَرْتُنَّ
naḏartunna
نَذَرْنَ
naḏarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَنْذُرُ, أَنْذِرُ
ʔanḏuru, ʔanḏiru
تَنْذُرُ, تَنْذِرُ
tanḏuru, tanḏiru
يَنْذُرُ, يَنْذِرُ
yanḏuru, yanḏiru
تَنْذُرَانِ, تَنْذِرَانِ
tanḏurāni, tanḏirāni
يَنْذُرَانِ, يَنْذِرَانِ
yanḏurāni, yanḏirāni
نَنْذُرُ, نَنْذِرُ
nanḏuru, nanḏiru
تَنْذُرُونَ, تَنْذِرُونَ
tanḏurūna, tanḏirūna
يَنْذُرُونَ, يَنْذِرُونَ
yanḏurūna, yanḏirūna
f تَنْذُرِينَ, تَنْذِرِينَ
tanḏurīna, tanḏirīna
تَنْذُرُ, تَنْذِرُ
tanḏuru, tanḏiru
تَنْذُرَانِ, تَنْذِرَانِ
tanḏurāni, tanḏirāni
تَنْذُرْنَ, تَنْذِرْنَ
tanḏurna, tanḏirna
يَنْذُرْنَ, يَنْذِرْنَ
yanḏurna, yanḏirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَنْذُرَ, أَنْذِرَ
ʔanḏura, ʔanḏira
تَنْذُرَ, تَنْذِرَ
tanḏura, tanḏira
يَنْذُرَ, يَنْذِرَ
yanḏura, yanḏira
تَنْذُرَا, تَنْذِرَا
tanḏurā, tanḏirā
يَنْذُرَا, يَنْذِرَا
yanḏurā, yanḏirā
نَنْذُرَ, نَنْذِرَ
nanḏura, nanḏira
تَنْذُرُوا, تَنْذِرُوا
tanḏurū, tanḏirū
يَنْذُرُوا, يَنْذِرُوا
yanḏurū, yanḏirū
f تَنْذُرِي, تَنْذِرِي
tanḏurī, tanḏirī
تَنْذُرَ, تَنْذِرَ
tanḏura, tanḏira
تَنْذُرَا, تَنْذِرَا
tanḏurā, tanḏirā
تَنْذُرْنَ, تَنْذِرْنَ
tanḏurna, tanḏirna
يَنْذُرْنَ, يَنْذِرْنَ
yanḏurna, yanḏirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَنْذُرْ, أَنْذِرْ
ʔanḏur, ʔanḏir
تَنْذُرْ, تَنْذِرْ
tanḏur, tanḏir
يَنْذُرْ, يَنْذِرْ
yanḏur, yanḏir
تَنْذُرَا, تَنْذِرَا
tanḏurā, tanḏirā
يَنْذُرَا, يَنْذِرَا
yanḏurā, yanḏirā
نَنْذُرْ, نَنْذِرْ
nanḏur, nanḏir
تَنْذُرُوا, تَنْذِرُوا
tanḏurū, tanḏirū
يَنْذُرُوا, يَنْذِرُوا
yanḏurū, yanḏirū
f تَنْذُرِي, تَنْذِرِي
tanḏurī, tanḏirī
تَنْذُرْ, تَنْذِرْ
tanḏur, tanḏir
تَنْذُرَا, تَنْذِرَا
tanḏurā, tanḏirā
تَنْذُرْنَ, تَنْذِرْنَ
tanḏurna, tanḏirna
يَنْذُرْنَ, يَنْذِرْنَ
yanḏurna, yanḏirna
imperative
الْأَمْر
m اُنْذُرْ, اِنْذِرْ
unḏur, inḏir
اُنْذُرَا, اِنْذِرَا
unḏurā, inḏirā
اُنْذُرُوا, اِنْذِرُوا
unḏurū, inḏirū
f اُنْذُرِي, اِنْذِرِي
unḏurī, inḏirī
اُنْذُرْنَ, اِنْذِرْنَ
unḏurna, inḏirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نُذِرْتُ
nuḏirtu
نُذِرْتَ
nuḏirta
نُذِرَ
nuḏira
نُذِرْتُمَا
nuḏirtumā
نُذِرَا
nuḏirā
نُذِرْنَا
nuḏirnā
نُذِرْتُمْ
nuḏirtum
نُذِرُوا
nuḏirū
f نُذِرْتِ
nuḏirti
نُذِرَتْ
nuḏirat
نُذِرَتَا
nuḏiratā
نُذِرْتُنَّ
nuḏirtunna
نُذِرْنَ
nuḏirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنْذَرُ
ʔunḏaru
تُنْذَرُ
tunḏaru
يُنْذَرُ
yunḏaru
تُنْذَرَانِ
tunḏarāni
يُنْذَرَانِ
yunḏarāni
نُنْذَرُ
nunḏaru
تُنْذَرُونَ
tunḏarūna
يُنْذَرُونَ
yunḏarūna
f تُنْذَرِينَ
tunḏarīna
تُنْذَرُ
tunḏaru
تُنْذَرَانِ
tunḏarāni
تُنْذَرْنَ
tunḏarna
يُنْذَرْنَ
yunḏarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنْذَرَ
ʔunḏara
تُنْذَرَ
tunḏara
يُنْذَرَ
yunḏara
تُنْذَرَا
tunḏarā
يُنْذَرَا
yunḏarā
نُنْذَرَ
nunḏara
تُنْذَرُوا
tunḏarū
يُنْذَرُوا
yunḏarū
f تُنْذَرِي
tunḏarī
تُنْذَرَ
tunḏara
تُنْذَرَا
tunḏarā
تُنْذَرْنَ
tunḏarna
يُنْذَرْنَ
yunḏarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنْذَرْ
ʔunḏar
تُنْذَرْ
tunḏar
يُنْذَرْ
yunḏar
تُنْذَرَا
tunḏarā
يُنْذَرَا
yunḏarā
نُنْذَرْ
nunḏar
تُنْذَرُوا
tunḏarū
يُنْذَرُوا
yunḏarū
f تُنْذَرِي
tunḏarī
تُنْذَرْ
tunḏar
تُنْذَرَا
tunḏarā
تُنْذَرْنَ
tunḏarna
يُنْذَرْنَ
yunḏarna

Etymology 1.2

Verb

نَذِرَ • (naḏira) I (non-past يَنْذَرُ (yanḏaru), verbal noun نَذَر (naḏar))

  1. to see the danger, to see through the intentions of an enemy and be on one's guard
Conjugation
Conjugation of نَذِرَ (I, sound, i ~ a, impersonal passive (?), verbal noun نَذَر)
verbal noun
الْمَصْدَر
نَذَر
naḏar
active participle
اِسْم الْفَاعِل
نَاذِر
nāḏir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَنْذُور
manḏūr
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَذِرْتُ
naḏirtu
نَذِرْتَ
naḏirta
نَذِرَ
naḏira
نَذِرْتُمَا
naḏirtumā
نَذِرَا
naḏirā
نَذِرْنَا
naḏirnā
نَذِرْتُمْ
naḏirtum
نَذِرُوا
naḏirū
f نَذِرْتِ
naḏirti
نَذِرَتْ
naḏirat
نَذِرَتَا
naḏiratā
نَذِرْتُنَّ
naḏirtunna
نَذِرْنَ
naḏirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَنْذَرُ
ʔanḏaru
تَنْذَرُ
tanḏaru
يَنْذَرُ
yanḏaru
تَنْذَرَانِ
tanḏarāni
يَنْذَرَانِ
yanḏarāni
نَنْذَرُ
nanḏaru
تَنْذَرُونَ
tanḏarūna
يَنْذَرُونَ
yanḏarūna
f تَنْذَرِينَ
tanḏarīna
تَنْذَرُ
tanḏaru
تَنْذَرَانِ
tanḏarāni
تَنْذَرْنَ
tanḏarna
يَنْذَرْنَ
yanḏarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَنْذَرَ
ʔanḏara
تَنْذَرَ
tanḏara
يَنْذَرَ
yanḏara
تَنْذَرَا
tanḏarā
يَنْذَرَا
yanḏarā
نَنْذَرَ
nanḏara
تَنْذَرُوا
tanḏarū
يَنْذَرُوا
yanḏarū
f تَنْذَرِي
tanḏarī
تَنْذَرَ
tanḏara
تَنْذَرَا
tanḏarā
تَنْذَرْنَ
tanḏarna
يَنْذَرْنَ
yanḏarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَنْذَرْ
ʔanḏar
تَنْذَرْ
tanḏar
يَنْذَرْ
yanḏar
تَنْذَرَا
tanḏarā
يَنْذَرَا
yanḏarā
نَنْذَرْ
nanḏar
تَنْذَرُوا
tanḏarū
يَنْذَرُوا
yanḏarū
f تَنْذَرِي
tanḏarī
تَنْذَرْ
tanḏar
تَنْذَرَا
tanḏarā
تَنْذَرْنَ
tanḏarna
يَنْذَرْنَ
yanḏarna
imperative
الْأَمْر
m اِنْذَرْ
inḏar
اِنْذَرَا
inḏarā
اِنْذَرُوا
inḏarū
f اِنْذَرِي
inḏarī
اِنْذَرْنَ
inḏarna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نُذِرَ
nuḏira
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُنْذَرُ
yunḏaru
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُنْذَرَ
yunḏara
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُنْذَرْ
yunḏar
f

Etymology 1.3

Verb

نَذَّرَ • (naḏḏara) II (non-past يُنَذِّرُ (yunaḏḏiru), verbal noun تَنْذِير (tanḏīr))

  1. to make a vow to, profess before, profess a belief
Conjugation
Conjugation of نَذَّرَ (II, sound, full passive, verbal noun تَنْذِير)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَنْذِير
tanḏīr
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُنَذِّر
munaḏḏir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُنَذَّر
munaḏḏar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَذَّرْتُ
naḏḏartu
نَذَّرْتَ
naḏḏarta
نَذَّرَ
naḏḏara
نَذَّرْتُمَا
naḏḏartumā
نَذَّرَا
naḏḏarā
نَذَّرْنَا
naḏḏarnā
نَذَّرْتُمْ
naḏḏartum
نَذَّرُوا
naḏḏarū
f نَذَّرْتِ
naḏḏarti
نَذَّرَتْ
naḏḏarat
نَذَّرَتَا
naḏḏaratā
نَذَّرْتُنَّ
naḏḏartunna
نَذَّرْنَ
naḏḏarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنَذِّرُ
ʔunaḏḏiru
تُنَذِّرُ
tunaḏḏiru
يُنَذِّرُ
yunaḏḏiru
تُنَذِّرَانِ
tunaḏḏirāni
يُنَذِّرَانِ
yunaḏḏirāni
نُنَذِّرُ
nunaḏḏiru
تُنَذِّرُونَ
tunaḏḏirūna
يُنَذِّرُونَ
yunaḏḏirūna
f تُنَذِّرِينَ
tunaḏḏirīna
تُنَذِّرُ
tunaḏḏiru
تُنَذِّرَانِ
tunaḏḏirāni
تُنَذِّرْنَ
tunaḏḏirna
يُنَذِّرْنَ
yunaḏḏirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنَذِّرَ
ʔunaḏḏira
تُنَذِّرَ
tunaḏḏira
يُنَذِّرَ
yunaḏḏira
تُنَذِّرَا
tunaḏḏirā
يُنَذِّرَا
yunaḏḏirā
نُنَذِّرَ
nunaḏḏira
تُنَذِّرُوا
tunaḏḏirū
يُنَذِّرُوا
yunaḏḏirū
f تُنَذِّرِي
tunaḏḏirī
تُنَذِّرَ
tunaḏḏira
تُنَذِّرَا
tunaḏḏirā
تُنَذِّرْنَ
tunaḏḏirna
يُنَذِّرْنَ
yunaḏḏirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنَذِّرْ
ʔunaḏḏir
تُنَذِّرْ
tunaḏḏir
يُنَذِّرْ
yunaḏḏir
تُنَذِّرَا
tunaḏḏirā
يُنَذِّرَا
yunaḏḏirā
نُنَذِّرْ
nunaḏḏir
تُنَذِّرُوا
tunaḏḏirū
يُنَذِّرُوا
yunaḏḏirū
f تُنَذِّرِي
tunaḏḏirī
تُنَذِّرْ
tunaḏḏir
تُنَذِّرَا
tunaḏḏirā
تُنَذِّرْنَ
tunaḏḏirna
يُنَذِّرْنَ
yunaḏḏirna
imperative
الْأَمْر
m نَذِّرْ
naḏḏir
نَذِّرَا
naḏḏirā
نَذِّرُوا
naḏḏirū
f نَذِّرِي
naḏḏirī
نَذِّرْنَ
naḏḏirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نُذِّرْتُ
nuḏḏirtu
نُذِّرْتَ
nuḏḏirta
نُذِّرَ
nuḏḏira
نُذِّرْتُمَا
nuḏḏirtumā
نُذِّرَا
nuḏḏirā
نُذِّرْنَا
nuḏḏirnā
نُذِّرْتُمْ
nuḏḏirtum
نُذِّرُوا
nuḏḏirū
f نُذِّرْتِ
nuḏḏirti
نُذِّرَتْ
nuḏḏirat
نُذِّرَتَا
nuḏḏiratā
نُذِّرْتُنَّ
nuḏḏirtunna
نُذِّرْنَ
nuḏḏirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنَذَّرُ
ʔunaḏḏaru
تُنَذَّرُ
tunaḏḏaru
يُنَذَّرُ
yunaḏḏaru
تُنَذَّرَانِ
tunaḏḏarāni
يُنَذَّرَانِ
yunaḏḏarāni
نُنَذَّرُ
nunaḏḏaru
تُنَذَّرُونَ
tunaḏḏarūna
يُنَذَّرُونَ
yunaḏḏarūna
f تُنَذَّرِينَ
tunaḏḏarīna
تُنَذَّرُ
tunaḏḏaru
تُنَذَّرَانِ
tunaḏḏarāni
تُنَذَّرْنَ
tunaḏḏarna
يُنَذَّرْنَ
yunaḏḏarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنَذَّرَ
ʔunaḏḏara
تُنَذَّرَ
tunaḏḏara
يُنَذَّرَ
yunaḏḏara
تُنَذَّرَا
tunaḏḏarā
يُنَذَّرَا
yunaḏḏarā
نُنَذَّرَ
nunaḏḏara
تُنَذَّرُوا
tunaḏḏarū
يُنَذَّرُوا
yunaḏḏarū
f تُنَذَّرِي
tunaḏḏarī
تُنَذَّرَ
tunaḏḏara
تُنَذَّرَا
tunaḏḏarā
تُنَذَّرْنَ
tunaḏḏarna
يُنَذَّرْنَ
yunaḏḏarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنَذَّرْ
ʔunaḏḏar
تُنَذَّرْ
tunaḏḏar
يُنَذَّرْ
yunaḏḏar
تُنَذَّرَا
tunaḏḏarā
يُنَذَّرَا
yunaḏḏarā
نُنَذَّرْ
nunaḏḏar
تُنَذَّرُوا
tunaḏḏarū
يُنَذَّرُوا
yunaḏḏarū
f تُنَذَّرِي
tunaḏḏarī
تُنَذَّرْ
tunaḏḏar
تُنَذَّرَا
tunaḏḏarā
تُنَذَّرْنَ
tunaḏḏarna
يُنَذَّرْنَ
yunaḏḏarna

Etymology 1.4

Noun

نَذْر • (naḏrm (plural نُذُور (nuḏūr) or نُذُر (nuḏur))

  1. verbal noun of نَذَرَ (naḏara, to vow, to warn) (form I)
    1. vow
      1. anything consecrated to God
        1. pious gift
          1. present to superiors
          2. mulct for wounds
Declension
Declension of noun نَذْر (naḏr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal نَذْر
naḏr
النَّذْر
an-naḏr
نَذْر
naḏr
nominative نَذْرٌ
naḏrun
النَّذْرُ
an-naḏru
نَذْرُ
naḏru
accusative نَذْرًا
naḏran
النَّذْرَ
an-naḏra
نَذْرَ
naḏra
genitive نَذْرٍ
naḏrin
النَّذْرِ
an-naḏri
نَذْرِ
naḏri
dual indefinite definite construct
informal نَذْرَيْن
naḏrayn
النَّذْرَيْن
an-naḏrayn
نَذْرَيْ
naḏray
nominative نَذْرَانِ
naḏrāni
النَّذْرَانِ
an-naḏrāni
نَذْرَا
naḏrā
accusative نَذْرَيْنِ
naḏrayni
النَّذْرَيْنِ
an-naḏrayni
نَذْرَيْ
naḏray
genitive نَذْرَيْنِ
naḏrayni
النَّذْرَيْنِ
an-naḏrayni
نَذْرَيْ
naḏray
plural basic broken plural triptote
indefinite definite construct
informal نُذُور‎; نُذُر
nuḏūr‎; nuḏur
النُّذُور‎; النُّذُر
an-nuḏūr‎; an-nuḏur
نُذُور‎; نُذُر
nuḏūr‎; nuḏur
nominative نُذُورٌ‎; نُذُرٌ
nuḏūrun‎; nuḏurun
النُّذُورُ‎; النُّذُرُ
an-nuḏūru‎; an-nuḏuru
نُذُورُ‎; نُذُرُ
nuḏūru‎; nuḏuru
accusative نُذُورًا‎; نُذُرًا
nuḏūran‎; nuḏuran
النُّذُورَ‎; النُّذُرَ
an-nuḏūra‎; an-nuḏura
نُذُورَ‎; نُذُرَ
nuḏūra‎; nuḏura
genitive نُذُورٍ‎; نُذُرٍ
nuḏūrin‎; nuḏurin
النُّذُورِ‎; النُّذُرِ
an-nuḏūri‎; an-nuḏuri
نُذُورِ‎; نُذُرِ
nuḏūri‎; nuḏuri
Descendants
  • Persian: نذر (nazr)
  • Swahili: nadhiri
  • Ottoman Turkish: نذر (nezr, nezir)
    • Turkish: nezir

Etymology 1.5

Noun

نُذْر or نُذُر or نَذْر • (nuḏr or nuḏur or naḏrm

  1. warning, admonition, threat, irregular verbal noun of أَنْذَرَ (ʔanḏara) (form IV)
    • 609–632 CE, Qur'an, 54:41-42:
      وَلَقَدْ جَاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا
      walaqad jāʔa ʔāla firʕawna n-nuḏuru kaḏḏabū biʔāyātinā
      And warning came to the house of the Pharaoh that they reproved.
Declension
Declension of noun نُذْر (nuḏr)‎; نُذُر (nuḏur)‎; نَذْر (naḏr)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal نُذْر‎; نُذُر‎; نَذْر
nuḏr‎; nuḏur‎; naḏr
النُّذْر‎; النُّذُر‎; النَّذْر
an-nuḏr‎; an-nuḏur‎; an-naḏr
نُذْر‎; نُذُر‎; نَذْر
nuḏr‎; nuḏur‎; naḏr
nominative نُذْرٌ‎; نُذُرٌ‎; نَذْرٌ
nuḏrun‎; nuḏurun‎; naḏrun
النُّذْرُ‎; النُّذُرُ‎; النَّذْرُ
an-nuḏru‎; an-nuḏuru‎; an-naḏru
نُذْرُ‎; نُذُرُ‎; نَذْرُ
nuḏru‎; nuḏuru‎; naḏru
accusative نُذْرًا‎; نُذُرًا‎; نَذْرًا
nuḏran‎; nuḏuran‎; naḏran
النُّذْرَ‎; النُّذُرَ‎; النَّذْرَ
an-nuḏra‎; an-nuḏura‎; an-naḏra
نُذْرَ‎; نُذُرَ‎; نَذْرَ
nuḏra‎; nuḏura‎; naḏra
genitive نُذْرٍ‎; نُذُرٍ‎; نَذْرٍ
nuḏrin‎; nuḏurin‎; naḏrin
النُّذْرِ‎; النُّذُرِ‎; النَّذْرِ
an-nuḏri‎; an-nuḏuri‎; an-naḏri
نُذْرِ‎; نُذُرِ‎; نَذْرِ
nuḏri‎; nuḏuri‎; naḏri

Etymology 1.6

Noun

نُذُر • (nuḏurpl

  1. plural of نَذْر (naḏr)
  2. plural of نَذِير (naḏīr)

Etymology 1.7

Noun

نَذَر • (naḏarm

  1. verbal noun of نَذِرَ (naḏira) (form I)
Declension
Declension of noun نَذَر (naḏar)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal نَذَر
naḏar
النَّذَر
an-naḏar
نَذَر
naḏar
nominative نَذَرٌ
naḏarun
النَّذَرُ
an-naḏaru
نَذَرُ
naḏaru
accusative نَذَرًا
naḏaran
النَّذَرَ
an-naḏara
نَذَرَ
naḏara
genitive نَذَرٍ
naḏarin
النَّذَرِ
an-naḏari
نَذَرِ
naḏari

References

  • Ahrens, Karl (1930) “Christliches im Qoran. Eine Nachlese”, in Zeitschrift der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft[1] (in German), volume 84, page 34
  • Freytag, Georg (1837) “نذر”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[2] (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, pages 262–263
  • Jeffery, Arthur (1938) The Foreign Vocabulary of the Qurʾān (Gaekwad’s Oriental Series; 79), Baroda: Oriental Institute, page 278
  • Schwally, Friedrich (1898) “Lexikalische Studien”, in Zeitschrift der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft[3] (in German), volume 52, pages 137–138
  • Steingass, Francis Joseph (1884) “نذر”, in The Student's Arabic–English Dictionary[4], London: W.H. Allen, pages 1111–1112

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

نذر (form I)

  1. نَذُرُّ (naḏurru) /na.ður.ru/: first-person plural non-past active indicative of ذَرَّ (ḏarra)
  2. نُذَرُّ (nuḏarru) /nu.ðar.ru/: first-person plural non-past passive indicative of ذَرَّ (ḏarra)
  3. نَذُرَّ (naḏurra) /na.ður.ra/: first-person plural non-past active subjunctive/jussive of ذَرَّ (ḏarra)
  4. نُذَرَّ (nuḏarra) /nu.ðar.ra/: first-person plural non-past passive subjunctive/jussive of ذَرَّ (ḏarra)
  5. نَذُرِّ (naḏurri) /na.ður.ri/: first-person plural non-past active jussive of ذَرَّ (ḏarra)
  6. نُذَرِّ (nuḏarri) /nu.ðar.ri/: first-person plural non-past passive jussive of ذَرَّ (ḏarra)
  7. نَذَرُّ (naḏarru) /na.ðar.ru/: first-person plural non-past active indicative of ذَرَّ (ḏarra)
  8. نَذَرَّ (naḏarra) /na.ðar.ra/: first-person plural non-past active subjunctive/jussive of ذَرَّ (ḏarra)
  9. نَذَرِّ (naḏarri) /na.ðar.ri/: first-person plural non-past active jussive of ذَرَّ (ḏarra)

Etymology 3.1

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

نذر (form I)

  1. نَذْرُ (naḏru) /nað.ru/: first-person plural non-past active jussive of ذَرَا (ḏarā)
  2. نُذْرَ (nuḏra) /nuð.ra/: first-person plural non-past passive jussive of ذَرَا (ḏarā) and ذَرَى (ḏarā)
  3. نَذْرِ (naḏri) /nað.ri/: first-person plural non-past active jussive of ذَرَى (ḏarā)

Etymology 3.2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

نذر (form II)

  1. نُذَرِّ (nuḏarri) /nu.ðar.ri/: first-person plural non-past active jussive of ذَرَّى (ḏarrā)
  2. نُذَرَّ (nuḏarra) /nu.ðar.ra/: first-person plural non-past passive jussive of ذَرَّى (ḏarrā)

Etymology 3.3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

نذر (form IV)

  1. نُذْرِ (nuḏri) /nuð.ri/: first-person plural non-past active jussive of أَذْرَى (ʔaḏrā)
  2. نُذْرَ (nuḏra) /nuð.ra/: first-person plural non-past passive jussive of أَذْرَى (ʔaḏrā)

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic نَذْر (naḏr).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? naḏr
Dari reading? nazr
Iranian reading? nazr
Tajik reading? nazr

Noun

نذر • (nazr)

  1. (religion) oblation, vow to God

Further reading

  • Hayyim, Sulayman (1934) “نذر”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim